Paralog

Ik liep door de winkel, op zoek naar chips en bier. M'n handen waren nog wat aan het zweten want het was bloed heet geweest buiten. Het was zo'n klamme zomer nacht, nou ja avond. M'n haren had ik met een bandje naar achter gezet. Zo dat het niet aan m'n hoofd vast plakte. Ik kwam aan bij de chips afdeling. Ik hoefde niet lang te zoeken voor ik m'n vertrouwde bus Pringles paprika had gevonden. Ik liep met een slome pas naar de drank afdeling. Kratje bier en ik kon het weekend weer door. Ik liep naar de kassa maar ik blijf aan de grond genageld staan. Een prachtig meisje met kort blond haar en knal blauwe ogen keek me recht in m’n ogen aan. Ik wenkte m’n blik af en keek naar der moeder en dan naar der kleine zusje. Der zusje gierde van het lachen. Ze was adorable. Ik wou tegen het meisje praten maar hoe als ik der moeder er bij stond. Ik liep op der af en ondertussen bedacht ik vragen over der zusje om aan der moeder te vragen maar ondertussen gewoon naar haar te kijken. Ik bereikte de kinderwagen en het meisje. “Hey how old is she?”; kwam er nog al gênant uit mijn mond. “She’s just 6 months old.”; antwoord het meisje. Ik glimlachte “She’s so cute.” Ik zeg nooit cute maar op dit moment kwamen er gewoon geen betere woorden uit m’n mond. Het meisje lachte lief en keek naar het gangpad waar der moeder was ingegaan. “I’m Louis, what your name”; zei ik terwijl ik m’n hand uitstak. “I’m Sofie.” Ik glimlachte en pakte het handje van der zusje vast. “You’re very lucky with a little sister like her.” Sofie fronste en zuchtte. Ze pakte der op zo als alleen een moeder zou doen. En toen viel het kwartje: Sofie was niet der zus, ze was der moeder.