Let the walls break down (atl) 31

"Vertel eens, wat heb ik hier de afgelopen jaren zoal gemist." Jack grinnikt en begint te vertellen. "Wel, om te beginnen, Rian heeft een vriendin Kara, Alex heeft ook iemand gevonden, Lisa. Ik heb een paar keer gedate met enkele meisjes maar het is nooit iets geworden. Zack heeft zoals je al doorhad, nog steeds niemand. Sinds 2 jaar woon ik hier en voor de rest is er niets gebeurt. Ik denk dat het gat in je cultuur nu wel opgevuld is." Ineens word ik opgetild. "Waar breng je me naartoe?" vraag ik een beetje geschrokken. "Naar beneden, ik ga je hier boven echt niet achter hoor." antwoordt hij serieus. "Is het je al opgevallen dat ik 2 benen aan mijn lijf heb, die zijn daar voor iets. Dat iets wordt naar het schijnt stappen genoemd." pik ik erop in. "Ach, je verdient het van verwent te worden. Je hebt uren in de kou gezeten voor mij. Een beetje verwennerij zal je goed doen." antwoordt hij terwijl hij de woonkamer binnengaat. "Ik hou van jou." zeg ik zachtjes in zijn oor. "Ik hou ook van jou." Dan volgt onze eerste kus ooit. "Oh, komaan, eerst brengt ze miserie mee en nu dit nog!?" reageert Alex. "Joepie, joepie, mijn mama en papa houden van elkaar." Door de manier waarop Ivy dat zegt weet ik gewoon dat ze een dansje staat te doen. "Eindelijk is hun verstand toegekomen." Rian en Zack doen een high-five. Jack zet me op de grond maar houdt me nog steeds in zijn armen. "Tijd voor dessert." meldt Ivy terwijl ze met Zack naar de keuken loopt om het dessert te halen.

"Hoe voelt het om voor 1 avond een vriendin te hebben die 16 jaar jonger is?" plaagt Rian Zack. "Goed, ze is super lief en ze begrijpt me." antwoordt hij lachend. "Duh, ik ben je vriendinnetje" antwoordt Ivy gevat terug.

Als iedereen zijn dessert op heeft besluit ik naar boven te gaan. "Ik ga slapen." Ik geef Jack een kus op zijn mond en de rest een op hun wang. Ook Aex die zich ondertussen geëxcuseerd heeft voor zijn gedrag. "Ik ga wel even mee naar boven." Jack volgt me tot boven. "Niet te luid hè!" roepen Zack, Rian en Alex tezamen. Eens ik onder de dekens lig begint hij me te kussen. Al snel trekt hij de dekens weer van me af en begint aan de rand te frunniken van de t-shirt waar ik in slaap. "Jack?" vraag ik onder het kussen door. "Jack?" vraag ik nog maar eens als hij niet antwoord. Maar hij antwoordt nog steeds niet en gaat met een hand onder mijn t-shirt. "Jack, stop!" roep ik boos. Pas nu reageert hij. Hij trekt zijn handen terug en kijkt me verontschuldigend aan. "Als je me enkel daarvoor hier houdt, dan ga ik nu weg. Ik wil het rustig aan doen." Ik wil het bed uitstappen en mijn spullen beginnen pakken. Jack houdt me tegen nog voor ik het bed uitkan. "Het spijt me, ik hield geen rekening met je. Blijf alsjeblieft, ik beloof je dat je hier bent omdat ik van je hou. Ik zou trouwens nooit alleen daarvoor met je verkeren. Daarvoor hou ik teveel van je." antwoordt hij. "Je bent cliché en voorspelbaar." zeg ik na een stilte als ik weer onder de dekens lig. Hij kijkt me onbegrijpend aan. "Je verontschuldigt je altijd en het is zo cliché van te zeggen dat je iets niet doet omdat je van me houdt en niet voor de seks." Hij kijkt me verontschuldigend aan en wil net sorry gaan zeggen. "Zie je, je zou het zo weer doen." lach ik. "Het is wel schattig moet ik zeggen." Een verlegen lachje verschijnt op zijn lippen. "Ik hou van je, ja ik weet dat het cliché en voorspelbaar is, blablabla. Ik heb er een goed antwoord op: de waareid moet gezegd worden en voor het geval je er nog over zou twijfelen, ik hou ECHT van je." Hij kust me en wrijft eens door mijn haren. "De keren dat ik gedate heb kwamen nooit op een relatie uit omdat er iemand anders is waar ik veel te veel van hield." zegt hij eerlijk en oprecht. "Kijk niet zo verbaasd. Het enige probleem is dat ik haar naam even kwijt ben." lacht hij. "Ik ben zo moe ineens, ik denk dat ik maar ga slapen." Ik draai me om en doe mijn ogen dicht met heel veel moeite niet te moeten lachen. "Ik denk dat het Missy was... nee wacht, dat klinkt niet goed. Misschien was het iets van Jessica, ja dat moet het zijn, ik onthield het door Simpson. Je weet wel die Jessica Simpson. Ze zag er zo ook een beetje uit." Hij probeert zich serieus te houden maar de ondertoon in zijn stem zegt me dat hij heel erg veel moeite moet doen. "Of was het nu die andere. Nu begin ik te twijfelen." Het blijft even stil. "Misschien moet je me even helpen." stelt hij voor. "Ik slaap, ik kan je niet helpen." antwoord ik. Hij lacht even, buigt zich over me heen, geeft me een kus en zegt "slaapwel"."Slaapwel Jacky-Jack."