25.

Bianca Hoogendijk:
Ik kijk even weg terwijl ik weg begin te benen. Ik laat me even zakken op een van de stoeltjes. Ik duw mijn los geraakte haar naar achter. Het veld loopt leeg,de kinderen gaan allemaal naar huis. Rustig sta ik op zodra k door heb dat ik er wat vriendloos zit. Amelia word vrijdag zevenentwintig. Ik ben een stuk jonger dan haar,ik ga zelfs nog naar school en heel af en toe vraag ik me af hoe ik en Amelia vrienden zijn geworden. Ik loop rustig de tribune af en hijs mijn sporttas om mijn schouder. Met gebogen hoofd begin ik richting de dug out te lopen waar iedereen nog steeds staat. Lasse staat nog steeds bij Amelia en waar Viktor gebleven is weet ik niet. Hevig been ik door,ik probeer in de schaduw te blijven wat me minder goed afgaat dan normaal. Ik stop even bij Amelia en Lasse. Mijn blik glijd even over Lasse en daarna over Amelia. 'Gaan jullie datén?' Ik grijns als ik Lasse ineens knalrood zie worden. 'ja?' grijns ik even weer uit. 'Jullie draaien er egt teveel om heen,heel het stadion en zelfs de papparazi en fans weten dat jullie elkaar leuk vinden. In de tijd schriften staat zelfs als dat Amelia bij jou geslapen heeft en eerlijk gezegd word ik egt kapot moe van dat erom heen draaien!' Lasse staat wat dom te lachen en rustig gaat mijn blik naar Amelia. 'Jullie Denen zijn goed in voetbal maar meisjes wat minder..' Lasse word nog roder en begint te stotteren richting Amelia. 'Schiet op Lasse,die tassen worden er niet lichter om' 'Bianca je zet me onder druk!'schreeuwt hij meteen. 'Daar ben ik goed in!,toe nuhu'

Lasse Schöne
Hulpzoekend kijk ik voor Viktor. Op dit moment kan hij Bianca wel even bezig houden maar ik vind hem niet zo snel. Ik bijt hard op mijn onderlip en kijk naar Amelia. 'Zou...Zou...Zou je wat willen doen vanavond?' Bianca klapt meteen in haar handen alsof ik zojuist iets netjes heb gedaan. Ik glimlach vlug en raak vlug mijn achterhoofd aan. Slikkend kijk ik Amelia aan. Mijn wangen zijn zo rood als tomaten en zodra ik Viktor zie op het veld grijns ik vlug. Bianca doet net alsof ze bijna valt met haar tas. Ik pak haar tas beet en kijk op. 'Wat heb je er allemaal inzitten..wat is dat ding zwaar!' 'Vrouwengeheimpjes' 'dat zal best,blijf je altijd slapen hier'is mijn vraag dan even. 'Ja..jij niet dan? ik bedoel Amelia heeft iemand nodig die haar warm houd..niet dan?' Ik slik even. 'Ik snap het als je soms moe van haar word' 'Heel grappig,Amelia zeg ja..dan kan ik naar huis' Ik grijns even en kijk weer weg. Mijn blik vliegt over Viktor. Ik slik nogmaals. 'Zeg ja..please'fluister ik zachtjes tegen haar uit.