Degree 22 - Hayden Miller
NICEEEEEEE
Iemand trouwens geniale tips voor examenstunts of mega Hippie-achtige kleding ideeën?? Ik heb aankomende dinsdag laatste lesdag (maandag ook gala (pam pam paahhhmm)). Met laatste lesdag halen we examenstunts uit en komen we niet bij de lessen opdraven
...Standaard op onze school.. Maar wel in een thema en dat is dit jaar: Proud to be Fout.. dus ja.. Ik en wat vrienden gaan erg hippie 
. Cool?? Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (7)
Mwah, ik ben het niet helemaal eens met static, en ook niet met Hayden.
1 decennium geledenJe moet inderdaad het onder ogen komen, maar je bent nooit "Helemaal" te redden. Soms is er iets of iemand (waarschijnlijk iemand, maar het kan ook een voorwerp zijn, drugs... etc.) dat zo hard tegen je is geweest dat je niet meer durft, wat je vroeger wel durfde.
Ik "Durf" veel, ik ben "schaamteloos" en ik "lach" overal om. Ik ben vervelend druk, enzovoorts... Maar dat is allemaal omdat ik het inderdaad niet echt onder ogen wil komen. Ik lach alles weg, ik zie alles als 1 grote grap, en dat er over een paar dagen ineens alle mensen zeggen dat ze me WEL mogen, en dat ze me niet vervelend druk vinden.
Ik heb natuurlijk een paar vriendinnen. (Ik probeer zo veel vriendschappen te maken omdat ik niet weer gepest wil worden) en natuurlijk zijn er mensen die me niet echt als vriendin beschouwen, maar het niet vreselijk vinden om met me om te gaan. Maar ik heb ook mensen die duidelijk laten merken dat ze me niet mogen, en dan lach ik er om. Ik was ook verbaasd dat een keer iemand zei: "Ik wou dat ik jou was." Dat is precies hetzelfde als met Hayden. Ik zou het niemand toe wensen. Maar ik heb gelachen, en ik ben weg gelopen. Iedereen heeft namelijk een eigen manier om iets te benaderen, en om het te verwerken. Ik moet er nog aan werken, maar ja, ik ben 12, ik ben wel te redden. Ik ben niet meer het schijnheilige meisje, het meisje die nooit voor haarzelf opkwam, het meisje dat iedereen hielp, ook al deden ze gemeen. Weet je, ik ben blijer met mijn nieuwe zelf. Maar dat betekend niet dat ik alle pijn heb weg gewerkt. en inderdaad het doet pijn. En inderdaad ik praat er niet graag over. En ik loop weg, wanneer de vriendin van mn pa er over begint. (Deed ze van het weekend weer, over een paar jaar geleden. Ik was eindelijk bijna zo ver dat ik dacht, alle bladzijden uit mijn dagboek zijn verscheurd, begint ze ze er weer in te plakken, grrrrr.) Ik hb gehuild, en toen heb ik gevraagd of ze op woud houden. (Deed ze niet, en toen begon ik te gillen. Omg, dat klinkt echt kinderachtig. De dochter en zoon van haar keken m aan alsof ik gek was geworden. Oeff, schaam schaam) en, het is soms zo moeilijk dat mensen er niet overheen komen. He ligt inderdaad aan de situatie.
Ik lees dit dus, en ik dacht bij mijzelf: WAAROM THE FUQ, HAAL IK EEN ONVOLDOENDE VOOR FUCKING CREATIVITEIT, EN NEDERLANDSE ZINSOPBOUW, EN EEN VERHAAL SCHRIJVEN EN JHFJKHSJGF!!!!!!?????!!!!????
Ik ben nog steeds pissed op mijn lerares.
Oké hayden.. Nu moet jij eens even heeeeeeel erg goed naar mij gaan luisteren.
1 decennium geleden(Alhoewel ik hoop dat harry je een grote uitbrander gaat geven in het volgende hoofdstuk zodat dit eigenlijk niet nodig is..)
Jij bent nog te redden, jij bent geen verloren zaak hoewel je dat zelf dus wel denkt.
Het enige wat er bij jou aan ontbreekt is een reden om te vechten voor jezelf, voor je leven.
Wat je ook hebt mee gemaakt, wat er ook voor heeft grzorgd dat je je zo voelt, alsof je het niet meer waard bent, alsof je niet meer te redden valt. Geloof het niet.
Je bent zeker nog te redden alleen heb jij nu even geen hoop meer en dan lukt je dat ook niet.
Het is niet makkelijk om er overheen te komen, maar Het is wel mogelijk.
Het zal veel langer duren dan vier dagen, misschien wel vier jaar of misschien wel twintig jaar, maar het is mogelijk.
Je moet jezelf niet altijd zo wegcijferen. You are worth it, you are not a lost cause. You and harry both can get through this.
Want hoe hard het ook klinkt, zeker als je je verleden hebt verdrongen, je mort het onder ogen komen. Je moet je beseffen dat je geschiedenis maar een verhaal is.. Tuurlijk doet het pijn en het is niet leuk maar je kan er niks aan veranderen. Ps op het moment dat je het recht in de ogen durft te kijken, je beseft dat het het verleden is, dat het iets is wat je is overkomen maar dat je er niets meer aan kan veranderen. Dan pas kan je het achter je laten.. Dan pas kan je door met je leven. Een eerste stap is al om iemand in vertrouwen te nemen..
Nee het is niet makkelijk, and i know it hurts, but that's life. If mothing else, it's life. It's real, and sometimes it fucking hurts, but it's sort of all we have...
Meehhh ik liet me even gaan..
Sorry hè :')..
Misschien is het totaal niet van toepassing op wat haar is overkomen maar ik moest haar even een kleine preek geven hahahaha..