013

Als we elkaar weer loslaten, lijkt het alsof het rondom ons echt stilstond. Aan Loki's gezicht zie ik dat hij het ook heeft gezien.
'Dat was raar, hoe komt dat?' vraag ik hem. Hij heft zijn schouders op en laat ze dan weer hangen.
'Geen idee, zullen we wel eens achter komen zeker?' zegt hij met een klein glimlachje op zijn gezicht. Zijn ogen zijn weer hemelsblauw en ze kijken met heel veel liefde mijn kant op.
'Laten we naar de zaal gaan, voor al het eten op is.' grinnikt Loki en samen lopen we richting de zaal.
Eenmaal aan de zaal, opent Loki voor mij de deur en ik stap naar binnen. Meteen kijken vele mensen mijn kant op en er wordt meteen langs alle kanten gefluisterd. Zouden ze dan doorhebben dat Loki en ik samen hebben staan kussen, nee dat kan toch niet denk ik. Zelfs Thor stopt op een gegeven moment met eten en staart -met zijn mond lichtjes open- mij aan. Dan heb ik het door, ik heb voor het eerst een kort kleed aan en ik bloos weer. Ik ben al die aandacht niet gewoon en sta dus niet graag in de belangstelling. Odin kijkt me aan, lacht naar me en gaat door met eten. Loki komt ook binnen gestapt en komt naast me staan.
'Je hoeft je niet te schamen, je ziet er prachtig uit. Kom je mee aan tafel?' vraagt hij en steekt zijn arm uit als een echte heer. Ik laat lichtjes een glimlach zien en leg mijn hand op zijn arm. Zo stappen we naar de tafel en hij schuift de stoel naar achteren zodat ik erop kan gaan zitten. Ook schuift hij de stoel weer wat naar voren, zodat ik perfect aan tafel zit en hij gaat aan mijn rechterkant zitten, waarbij hij links van Odin zit aan tafel. Er staat nog heel wat lekkers op tafel. Ik pak een croissant, een boterham met kaas en een glaasje met fruitsap.
'Moet je niet meer eten, straks val je nog flauw.' waarschuwt Thor me.
'Ik heb een hele tijd met minder moeten doen, voor een hele dag. Dit zal al meer dan voldoende zijn voor deze voormiddag.' zeg ik hem en ik voel wat tranen in mijn ogen komen. Snel buig ik mijn hoofd een beetje, als teken dat ik ga eten. Mijn haar valt een beetje voor mijn gezicht en maar net goed ook, dan ziet niemand dat ik er verdriet in heb. Als een extra camouflage glimlach ik flauwtjes en begin aan mijn croissant. Het duurt even voor ik alles op heb en tegen die tijd hebben Thor en Volstagg al elk 3 borden vol lekkers leeggegeten.
'Als je wilt, kan je straks even mee gaan om de trainingszaal te bekijken en misschien al mee te oefenen.' stelt Sif voor. Ik knik snel.
'Ja graag, eens zien of ik iets kan.' zeg ik zachtjes glimlachend. Aan Sif's gezicht te zien, is ze er heel blij mee dat ik haar voorstel accepteer.