015 | Charlotte Emelie Jenner

015 | Charlotte Emelie Jenner
”Pff, ik dacht serieus dat ze nooit meer naar huis zouden gaan..” Verzuchtte Harry. Onbegrijpend keek ik hem aan. “Wat bedoel je?” Vroeg ik hem. “Zayn en Perrie. Ik dacht serieus dat ze nooit meer weg zouden gaan.” Verklaarde hij. “Ze zijn maar twee kleine uurtjes gebleven?” Mompelde ik onbegrijpend. “Ik weet het maar ik had eigenlijk andere plannen voor vanavond.” Mompelde hij waarna hij me tussen zijn benen trok, waardoor ik nu met m’n rug tegen zijn borst aan leunde. Harry pakte een blonde pluk haar vast en begon er mee te spelen. Gelukzalig zuchtte ik. Ik kon hier serieus aan wennen, samen wonen was zo erg nog niet. Ik schrok op door de bel die door ons appartement schalde. Met tegenzin duwde Harry me van hem af. “Ik ga wel.” Mompelde hij waarna hij zijn weg volgde naar de voordeur. “Ed? Nick? Wat doen jullie hier?” Klonk er van uit de gang. Niet veel later kwamen ze alle drie de woonkamer in. “Char!” Ed vloog me meteen om mijn nek om me een dikke knuffel te geven. “Sorry van vanmiddag, maar het was een missie. Net zoals James Blond. Ik wilde me ook even James Bond voelen. My name’s Sheeran. Ed Sheeran.” Brabbelde hij vrolijk verder. Eigenlijk had ik geen idee of hij nou gewoon grappig probeerde te doen, aangeschoten was of toch iets te diep in het glaasje had gekeken. Voor Nick gelde hetzelfde. “Charlotte! Lang niet meer gezien!” Grijnzend gaf Nick me een knuffel. Niet wetende of hij het sarcastisch bedoelde of het serieus meende dat hij me lang niet had gezien omdat hij te ver heen was. “Ja, ook leuk om jou weer te zien.” Besloot ik toen maar te antwoorden, omdat ik verder ook geen idee had wat ik eigenlijk moest zeggen. “Wat willen jullie drinken?” Vroeg Harry zijn vrienden. “Water!” Kwam er al uit mijn mond voordat onze vrienden überhaupt antwoord hadden kunnen geven op Harry’s vraag. Ik had nou niet bepaald zin om de hele avond met een dronken Ed en Nick rond te hangen. Niet dat ze dat waarschijnlijk niet al waren. Hevig begonnen Ed en Nick te protesteren. Grinnikend schudde ik mijn hoofd waarna ik naar de keuken liep om twee glazen water te halen en ze niet veel later voor hun neus op de salontafel te zetten. Ik liet mezelf onderuit gezakt op de bank zakken waarna ik mijn aandacht op de tv richtte. Harry plaatste zijn hand op mijn bovenbeen en wreef er geruststellend over. “Dus..” Mompelde ik ongemakkelijk. Nick en Ed begonnen meteen een verhaal te vertellen over die ze zo juist hadden meegemaakt in de club. Waar Harry en ik onmogelijk een speld tussen konden krijgen. Laat staan ook maar iets begrijpen van wat die twee door elkaar aan het brabbelen waren. Wat toch wel voor verschillende lachbuien zorgde van mijn en Harry’s kant. Ed en Nick vertelde gewoon vrolijk verder, maar luisteren deed ik al niet meer. Ik vocht tegen het openhouden van mijn ogen, wetend dat ik de strijd over een paar seconden op zou geven en ik mijn slaap weg zou zakken.

Ik werd langzaam wakker door dat iemand me optilde. Voorzichtig opende ik mijn ogen om vermoeid in die van Harry te kijken. Voorzichtig legde hij me op het grote bed neer. `Waar zijn Nick en Ed?” Vroeg ik hem verward. “Ik heb ze naar huis gestuurd, niet veel later nadat jij in slaap was gevallen. Wat nog een hele klus was. Serieus hun zijn moeilijk als ze dronken zijn, niet normaal.” Klaagde Harry. “Ik weet ’t Haz, ik weet ‘t.” Bracht ik gapend uit. Harry trok mijn kleren uit aangezien in daar te moe voor was, waarna hij mijn pyjama bij me aan trok die bestond uit een shirt van hem. Hij trok ook zijn eigen kleren uit, kroop langs me in bed en sloeg de degens over ons heen. Ik nestelde me dicht tegen zijn borst aan. “Ga maar slapen lieverd.” Met deze woorden en een zachte kus op mijn lippen verloor ik mijn bewust zijn en werd ik meegezogen in mijn slaap. Om over het beste onderwerp ter wereld te dromen; Harry, Harry en Harry.