22.

Amelia van Gaal

Boos kijk ik Jason aan en hij loopt weg, bah, hij is zo kinderachtig, en dan moet je eens bedenken dat hij ouder is dan ik! Ik draai me terug om naar de jongens. ‘Wat gaan jullie doen vandaag?’ Ik voel een hand op mijn schouder en ik schrik. Het is Marco. ‘Amelia het spijt me.’ Hij kijkt me aan. ‘Ga asjeblieft weg Marco, asjeblieft.’ Ik draai me weer om. ‘Melissa is weg, dus ik ben weer single.’ Ik zucht. ‘Zoals ik net al zei, rot op of ik geef je een flinke klap!’ Hij besluit dat het hopeloos is en loopt weg. ‘Eikel.’ Mompel ik. Bianca kijkt me aan, ze weet natuurlijk niet wat er gisteren is gebeurd, dus vindt ze het waarschijnlijk ontzettend raar dat ik zo uitval tegen mijn inmiddels ex-beste vriend. Het weer is doodirritant, vanochtend was het nog ijspegelkoud en nu is het bijna weer veertig graden.

Viktor Fisher

Ik kijk naar de twee dames. ‘We kunnen wel een soort dubbeldate-iets doen….’ Meteen realiseer ik me dat dat een van de stomste dingen is die je ooit kan bedenken, maar goed. Mijn witte shirt plakt aan mijn lichaam van de warmte, jezus, het is nooit warm in Nederland, maar als het warm is, is het echt warm, heet om eerlijk te zijn. 'Maar ik heb dus geen idee wat we zouden kunnen gaan doen.' Er komt een bal mijn kant opgerold en daar achteraan een jongetje van ik schat vijf jaar. 'Sorry meneer.' Hij kijkt me ondeugend aan en ik schop de bal zacht naar hem terug. 'Kom, zullen wij een potje gaan spelen.' De mond van het vijfjarige kindje valt open. 'Bent u Viktor Fisher?' Ik knik. Hij schopt de bal terug. 'Kom, daar is gras.' Ik zeg de rest gedag en ren achter het jongetje aan, ik heb wel zin om iets leuks te gaan doen nu.