04.
Een week later
Geïrriteerd tik ik met mijn pen op mijn boek, waarom gaat de tijd niet wat sneller? Het is vrijdag, en zodra ik uit ben pak ik mijn laatste spullen en vertrek ik naar Australië! De week ging zo langzaam, en ik ben blij dat het vrijdag is. En met dat gezeur van Clare en Marco erbij..... Ze begonnen steeds over dat ik niemand ken in Australië, en dat ik misschien wel geen vrienden maak, en dat ik steeds engels moet praten omdat ze me anders niet verstaan. En echt leuk vonden ze het ook niet toen ze erachter kwamen dat ik geen fatsoenlijk afscheid kan nemen, aangezien zij hierna nog les hebben. Na lang wachten hoor ik eindelijk de bel, en ik maak een enthousiast geluidje. Zo snel als ik kan ik pak ik mijn spullen. Rennend jump ik op mijn fiets, en race ik naar huis. Dit gaat gewoon zo ongelooflijk leuk worden! Als ik thuis kom, zie ik mijn moeder alles beneden nog inpakken. Snel roep ik hoi, en loop ik naar boven. Ik pak mijn expres leeg gelaten tas, en gooi daar al mijn overgebleven spullen in. mijn pyjama, tandenborstel, make-up. Zodra ik klaar ben kijk ik nog even rond. Nou tot ziens kamertje, zeg ik in gedachten. Tot over zes weken. Als ik naar beneden loop zie ik dat mijn moeder ook klaar zit. Ze kijkt me stralend aan. ''Zullen we?'' vraagt ze, en ik knik. We gooien de laatste spullen in de auto, en stappen in. ''Tot ziens huis, wij gaan op vakantie!'' joelen we, en lachend rijden we weg. Mam zet de radio aan, en een leuk liedje komt op. Vrolijk zingen we mee, en brengen zo een paar uur in de auto door. Als we eindelijk bij Schiphol zijn kan ik echt niet meer wachten. We checken in, maar moeten nog twee uur wachten voordat ons vliegtuig vertrekt. Ik zucht, dat is een nadeel van Schiphol, je moet veel eerder komen dan dat je vertrekt. Ik voel mijn telefoon trillen, en ik zie dat ik een whatsapp bericht van Clare heb.
Geniet van de zee, zon, leuke jongens 
Enne, mocht je een leuke gebruinde Australiër tegenkomen, neem er dan 1 mee voor mij!
Oh, en een leuk hoela meisje voor Marco.
Wtf, ze gaat niet naar Hawaï Marco.....
Hoe dan ook, veel plezier, en groetjes aan je moedertje!
Dikke kus, Clare&Marco
Ik grinnik, wat zijn het ook sukkels. Maar wel lief dat ze er aan hebben gedacht. Ik besluit even een berichtje terug te schrijven.
super bedankt, jullie ook fijne vakantie!
Zeg maar tegen Marco dat ik wel even iemand zal zoeken,
hij weet toch dat alle vrouwelijke Australiërs een bochel hebben, en een pukkel op de kin?
En Clare, als ik Beau tegenkom, en ik laat een foto van jou zien,
wil hij meteen mee naar Nederland, geloof me!
Doei doei,
Xxx
''Even een koffietje doen bij starbucks?'' vraagt mijn moeder als we er langskomen, en ik knik. Ik drink mijn koffie, praat wat met mijn moeder en zit wat op twitter, en de twee uurtjes zijn al snel voorbij. Als we langs de douane zijn geweest, lopen we via de lange slurf het vliegtuig in. Geduldig wachten we tot de andere passagiers zitten. Dan krijgen we nog uitleg, en stijgt het vliegtuig op. Opgelucht haal ik adem, eindelijk gaan we. Dagdag Nederland, en halloooooo Australië!
Hey people, et voila, een nieuw hoofdstuk (:
Laat graag een berichtje achter over hoe je het vind, of eventueel opmerkingen of tips, altijd welkom!
xxx
Er zijn nog geen reacties.