Hoofdstuk 149

Yuna
Ik wordt wakker en lig te bedenken hoe het kan dat ik op bed lig, ik ben volgens mij beneden in slaap gevallen. Als ik opsta en naar buiten kijk zie ik dat het al lang licht is, de zon staat al bijna boven aan de hemel.
Ik kleed me om en loop naar beneden, er is helemaal niemand. Nou ja op Aiden na kan er verder ook niemand zijn.
Ik zucht een keer, die is vast trainen met die Sofia. Er komt een raar gevoel bij me en ik besluit er niet over na te denken. Ik loop door naar de keuken en pak wat te eten. Dan loop ik door naar de woonkamer waar ik het boek van gisteren op de tafel zie liggen.

Ik plof neer in de stoel en pak het boek er weer bij. Ik grinnik een keer als ik zie dat Aiden er aan heeft gedacht een vouw in te maken bij de pagina waar ik ben gebleven.
Ik eet wat en bedenk me dat Ben zo misschien komt, nou ja hij zou rond de middag komen dus dat zal zo wel zijn.
Na het eten ruim ik op en ik hoor een deur dicht gaan en even later staat Ben voor mijn neus.
‘En hoe gaat het leven?’ vraagt hij vrolijk.
Ik lach een keer ‘Op zich gaat het goed en bij jullie?’ zeg ik en loop weer terug naar de woonkamer.
Ben volgt me op de voet en antwoordt dat het goed gaat, dan gaat hij naast me zitten.
‘Waar is Aiden?’ vraagt hij na een tijdje terwijl hij met zijn ogen zoekt.
‘Ik heb geen idee, ik heb hem vandaag nog niet gezien. Ik denk dat hij trainen is’ antwoord ik.
‘Ow, vreemd dat hij al weg is. En met wie dan?’ vraagt hij langzaam.
‘Ja, ik vind het gewoon jammer dat hij al gegaan is. Hij heeft een vampier gevonden die hier in het dorp schijnt te wonen, Sofia’ antwoord ik.
Ben knikt een keer. ‘En jij hebt daar geen problemen mee?’ vraagt hij speels.
‘Heel grappig’ mompel ik terwijl ik volgens mij rood begin te worden.
Ben grinnikt een keer maar laat het dan gelukkig rusten.
‘Als hij dat wil moet hij dat doen. Als hij maar voorzichtig is’ antwoord ik na een tijdje.
‘Even heel wat anders’ begint Ben langzaam.
Ik kijk hem verbaast aan.
‘Er is markt zag ik en er staat van alles qua eten’ zegt hij grijnzend.
‘Ow, dus je wilt weer van alles uitproberen’ zeg ik lachend.
Ben knikt een keer en staat al op als teken dat hij wil gaan.
‘Ik pak even een tas en mijn jas’ meld ik terwijl ik de trap op ren. Eenmaal beneden lopen we samen het huis uit en gaan we richting het dorpje.
Het is er aardig druk als we er zijn en Ben zou volgens mij het liefst alle kanten te gelijk op lopen. Het is dan ook niet verrassend dat ik hem op dit moment kwijt ben.
Ineens zie ik dat hij staat te praten met Glenn die bij een wapen kraampje staat. Ik zucht een keer opgelucht en loop dan die kant op.
Ik tik Ben een keer op zijn schouder ‘Moet ik je aan me vast binden om je niet kwijt te raken?’ zucht ik lachend.
Ben wordt licht rood ‘ja, sorry maar je hebt me weer’ grijnst hij.
Daarna begroet ik Glenn en dan zijn de jongens weer druk in gesprek over welk zwaard het beste is.
Na een tijdje ben ik het zat en zeg ik tegen Ben dat ik over een kwartier wel weer bij deze kraam wacht.
‘Is goed hoor. Ik beloof nergens heen te gaan’ zegt hij nog voordat ik me omdraai.
‘Waarom geloof ik dat nou niet?’ grap ik en loop dan door de menigte heen.
Na alles te hebben gekocht wat ik nodig had of wat Ben interessant zou vinden loop ik weer terug. Eenmaal weer bij Ben en Glenn die het zo te zien nog niet eens zijn zet ik de tas op de grond en luister naar de meningen van allebei.
‘Ik geloof dat jullie er niet uitkomen’ zeg ik na een tijdje.
Ze kijken me allebei aan en knikken een keer.
‘Ik zie dat je alles hebt of niet?’ zegt Ben die de tas weer van de grond af haalt.
‘Ja, dus als je nog wat wil eten, ik ga richting huis’ zeg ik lachend.