31

Het hulpje stond aan de deur met zijn handen in de boeien geslagen. Ik zag dat het vol stond met politie en achter hun zag ik ook de jongens met Jessica staan.
Conor draaide zich om naar mij. "Zet geen stap dichter bij het meisje!" riep de politieagent. Conor haalde een mes uit zijn achterzak en sneed in mijn zij.
Ik gilde het uit van de pijn en al gauw werd mijn wit bloesje rood. "YARDÉNA!" hoorde ik. 4 politieagenten stormde binnen, namen Conor vast en namen hem mee.
Niall en de anderen kwamen naar mij toe gelopen. Liam hield zijn hand op de wonde terwijl Jessica me los maakte van de stoel. "Duw goed op de wonde zodat ze niet teveel bloed verliest." zei Harry tegen Liam. Jessica nam mijn hand vast en streelde het. "We moeten naar het ziekenhuis." zei ze. "Nee." mompelde ik. "Maar het bloed zoveel." zei ze bezorgd. "Gaat......wel.......over." zei ik.
Niall nam me op terwijl Liam nog steeds op de wonde duwde. Toen we thuis aankwamen probeerde ik naar boven te gaan. Ik nam een pleister en plakte die op de wonde. Vervolgens nam ik een verband en wikkelde dat goed rond mijn middel voor wat steun. Ik kroop terug naar beneden en ging zitten in de zetel.
"Bloed het nog?" vroeg Zayn terwijl hij naast me kwam zitten. "Niet veel meer." zei ik. Ik keek naar het verband en was opgelucht dat er nog geen bloed doorkwam.
"Mag ik vanavond hier blijven?" vroeg Harry aan Niall. "Natuurlijk, ik denk dat ze ook wel haar broer nodig heeft." zei Niall. "Haar lief heeft ze evenveel nodig." zei Harry en gaf Niall een stevige knuffel.
De anderen vertrokken naar huis en ik en Niall gingen naar bed en Harry ging naar de logeerkamer. "Als je pijn krijgt neem een dalfagan hij staat hier op het nachtkastje." zei Niall en gaf me een kus.
Hij kwam naast me liggen en trok me tegen hem aan. Een kreun verliet mijn mond. "Sorry." zei Niall. En plaatste zijn hand wat hoger. "Geeft niet." zei ik. En voelde nog even een stekende pijn in de wonde.
Ik had niet zo goed geslapen en ging naar beneden. "Alles goed?" vroeg Niall. "Gaat wel." zei ik. "Harry nog niet wakker?" vroeg ik. "Nee." zei Niall. "Ik ga hem wakker maken." zei ik.
Ik deed de deur open en zag dat Harry juist zijn ogen open deed. "Hi." zei hij met zijn stille, heze, zwoelende, ochtend stem. "Hey, goed geslapen." vroeg ik. "Ja, jij?" vroeg hij. "Nee." zei ik en keek naar mijn vingers en speelde met ze.
Ik voelde een koude bries in mijn zij door Harry die men shirt naar omhoog deed. "Er komt bloed door." zei hij. "Dat is normaal." zei ik. "Zeker dat je niet naar het ziekenhuis hoeft?" vroeg Harry. "Ja, ik heb nog speciale plakkertjes om de wonde samen te houden en dan geneest het wel. Het is niet zo diep." zei ik.
Harry gaf me een knuffel en we liepen naar beneden.
"Ik ga je verzorgen." zei Niall.