Hoofdstuk 18: Steffen zijn broer

Ik lag in bed en schrok ineens wakker van een nachtmerrie. Ik deed mijn lampje aan en zag dat mijn raam open stond en er zat een kraai op de vensterbank. Ik stapte uit bed en deed het raam dicht. Ik deed de gordijnen dicht en liep naar beneden naar de huiskamer. Ik zag Steffen op de bank slapen en ik liep zachtjes naar de keuken. Ik wou wat water pakken tot ik een zwarte schim voor het raam zag rennen. Ik wist dat Hermelien bij een van die meisjes zou blijven slapen, want dat was een stuk veiliger, dus zij kon het niet zijn. Ik besloot om naar buiten te gaan om te kijken wat het was. Ik liep naar de gang en deed mijn jas en sloffen aan. Ik liep zachtjes naar buiten en deed de deur op een kier. Toen ik buiten stond midden in het grote open grasveld zag ik de zwarte schim weer bewegen, maar dit keer om me heen en met snelle bewegingen. Ineens stopte de schim met rennen en in de verte stond iemand, maar ik kon niet zien wie het was. Ik pakte mijn toverstok en liep voorzichtig op die gene af. Ik keek naar de bosjes, maar zo te zien waren de weerwolven ook weg. Ik liep stap voor stap naar voren en de persoon in het donker begon ook op mij af te lopen. Net op het moment dat we nog maar tien meter uit elkaar stond hoorde ik een stem achter me die riep:’’ Wat doe je nou sukkel, kom terug. Ben je gek geworden kom hier.’’ Ik draaide me om en zag Steffen in de deur opening staan. Ik wou naar hem toe lopen, maar bleef van schrik staan toen hij riep:’’ Nee!’’ Ik draaide me met een ruk om naar de persoon die in het donker stond en voor ik het wist stond Steffen voor me en sloeg die persoon naar achteren. Hij pakte me om mijn arm en rende zo snel mogelijk terug naar binnen. Hij deed de deur dicht en op slot. Hij rende door het hele huis heen om alles op slot te doen. Toen hij klaar was stond hij voor me. Zijn ogen waren versteend en hij keek heel kwaad naar me. ‘’Wat haalde je wel niet in je hoofd,’’ zei hij en drukte me tegen de muur aan. Ik keek verschikt naar hem en zei:’’ Je doet me pijn, laat me los.’’ Steffen deed een stap achter uit en zijn ogen werden weer normaal en hij zei:’’ Sorry, maar wat haalde je wel niet in je hoofd?’’ Ik keek hem aan en zei:’’ Ik werd wakker door een nachtmerrie en toen ik mijn ligt aan deed stond het raam open en er zat een kraai op de vensterbank. Toen ik naar beneden liep lag jij op de bank te slapen en wou drinken pakken toen ik ineens een zwarte schim voor het raam langs zag rennen en toen ik naar buiten ging zag ik iemand in het donker staan en ik wou kijken wie dat was.’’ Steffen stond weer van de bank op terwijl hij net ging zitten. Hij liep naar het aanrecht en keek uit het raam en zei:’’ Ik denk dat ik al weet wie die persoon was.’’ Ik liep naar hem toe en keek ook uit het raam en in de verte in de mist stond die persoon nog steeds. ‘’Wie is hij dan,’’ vroeg ik aan Steffen. Hij keerde zich om en liep naar de voordeur en riep vanuit de gang:’’ Mijn broer Damon.’’ Ik keek met grote ogen naar de persoon die uit de mist kwam lopen en vanuit het raam kon ik Steffen ook zien lopen. Ik zag de twee jongens tegenover elkaar staan en ik rende naar de voordeur. Ik wou naar buiten stappen toen Steffen riep:’’ Blijf binnen, dan kan hij niet bij je komen.’’ Ik deed een stap achter uit en stond nu weer binnen. Ik keek naar Steffen en zijn broer en ik hoorde zijn broer iets zeggen waardoor ik meteen wist waarom ik binnen moest blijven. De zin waardoor ik het snapte zei Damon:’’ Dus dat is het meisje van de voorspelling, als je wilt kan ik haar nu al veranderen in een vampier.’’ Damon en Steffen hadden een heel gesprek en ik probeerde voorzichtig dichterbij te komen zonder dat ze het merkte. Voor de zekerheid had ik mijn hand al klaar om vuur te sturen. Ik stond nu bijna naast Steffen toen ineens Damon recht in mijn ogen keek en begon te lachen. Steffen draaide zich om en maakte een diep zucht en zei:’’ Je luistert ook nooit, nog even en dit wordt echt je dood.’’ Ik ging naast Steffen staan en stond nu recht tegen over Damon en stelde me zelf voor:’’ Hoi ik ben Diley.’’ Hij lachte harder en gaf me een hand en zei:’’ Ik ben Damon en sorry voor die nachtmerrie die ik je bezorgde.’’ Ik keek hem boos aan en Steffen zei meteen:’’ Wat kom je doen hier?’’ Steffen zijn lach verdween en zei:’’ Mag ik mijn lieve broer niet even bezoeken. Oké, je hebt me door. Ik wou eens zien hoe deze meid eruit ziet en kijken of ik ook iets kon doen. Ik heb zelf toch niks te doen.’’ Steffen keek hem streng aan en knikte ja.’’ Oké, je kan helpen, maar als je Diley ook maar met een vinger aan raakt steek ik een houten staak door je hart heen. Begrepen,’’ zei hij met een strak gezicht. Ik schrok van de woorden en deed een paar stappen achteruit. Damon knikte ja en ik liep snel naar binnen. Ik ging op de bank zitten en Steffen kwam ook naar binnen en ging naast me op de bank zitten. ‘’Is het goed dat Damon het huis in mag,’’ vroeg Steffen. Ik knikte ja en Steffen zei:’’ Dan moet je hem wel uitnodigen om binnen te komen.’’ ‘’Je mag binnen komen Damon,’’ riep ik vanaf de bank. Ik hoorde de deur dicht gaan en Damon kwam naar binnen lopen. Ik zette de tv aan en zei:’’ Als jullie willen kunnen jullie tv kijken maar ik ga naar mijn kamer.’’ Ik stond van de bank op en liep de trap op. Ik ging op bed liggen, maar kon niet in slaap vallen. Een paar minuten later kwam Steffen ook naar binnen en zei:’’ Slaap je al,’’ ik draaide me om en hij ging verder met,’’ Nee dus. Ik heb met Damon afgesproken dat hij beneden blijft kijken en ik blijf hier bij jou als je dat niet erg vind?’’ Ik keek Steffen aan en schudde nee en draaide weer mijn hoofd de andere kant op. Steffen kwam naar het bed toe lopen en ging naast me zitten en vroeg:’’ Wat zit je dwars? Het is zeker die nachtmerrie die je had of niet?’’ Ik schudde ja en zei:’’ Ik zag dat jij me in een vampier veranderde, en zag mezelf een vriendin vermoorden.’’ Steffen zuchtte en zei:’’ Je weet dat dat nooit zal gebeuren.’’ Ik knikte ja en trok het dekbed verder over me heen. Steffen liep naar de andere kant en ging naast me liggen op het dekbed. Ik draaide me om en ging tegen hem aan liggen en zei:’’ Waarom gebeurt dit allemaal met mij?’’ Steffen schudde zijn hoofd en ik viel langzaam in slaap. De volgende ochtend toen ik wakker werd was ik alleen in mijn kamer en toen ik naar beneden ging zat alleen Damon op de bank. Ik liep naar hem toe en vroeg:’’ Waar is Steffen?’’ Damon stond op en liep naar me toe. Toen hij voor me stond zei hij:’’ Steffen is gaan jagen hij moet ook kunnen eten.’’ Ik knikte en liep de trap weer op naar boven. Ik was heel erg benieuwd naar het verhaal van Damon, maar durfde er niet over te vragen. Ik liep mijn kamer binnen en op het bureau zag ik een foto liggen van Steffen en Damon. Ik pakte de foto op en bleef er naar kijken. Op de foto kon je niet zien of Damon en Steffen al vampiers waren. Ik liep met de foto naar mijn bureaula en legde de foto erin. Ik liep weer terug naar mijn bed en ging er weer op liggen. Ik deed de tv aan en ben gaan kijken. Een half uurtje later kwam Steffen binnen lopen en ging aan mijn bureau zitten. ‘’Heb je lekker gegeten,’’ vroeg ik. Hij keek me aan en zei:’’ Heeft Damon je gezegd wat ik gegeten heb?’’ Ik schudde nee en zag een opluchting in het gezicht van Steffen komen. Hij stond op en drukte de tv uit. Ik stond ook op en liep naar Steffen toe. ‘’Kom je moet ook eten.’’ Zei Steffen. Hij liep voor me uit naar beneden en ik liep achter hem aan. ‘’Zo, vandaag examen doen voor je cursussen wel slagen hé,’’ Zei Damon met een irritante stem. Ik keek hem boos aan en liep door naar de keuken waar ik een broodje begon te smeren. Ik wou net beginnen aan mijn broodje toen de deur open en dicht ging. Steffen kwam bij me staan in de keuken en gebaarde dat ik stil moest zijn. Terwijl Steffen bij mij stond, stond Damon achter de tussen deur en wachten op de gene die binnen was gekomen. Net op het moment dat de tussendeur open ging greep Damon naar de persoon en toen pas zag ik dat het Hermelien was. Ik deed een stap naar voren en schreeuwde:’’ Nee, Damon laat haar los.’’ Ik stond midden in de woonkamer en keek naar Damon die Hermelien vast hield. Damon keek me met grote ogen aan en liet haar los. Hermelien rende mijn kant op en keek bang. ‘’Sorry, ik wist niet dat...,’’ zei hij, maar hij maakte zijn zin niet af. Damon draaide zich om en liep naar buiten. Ik keek Hermelien aan en zei:’’ Dat is de broer van Steffen, hij probeert me ook te beschermen.’’ Hermelien knikte met grote ogen en ging rustig op de bank zitten. Ik ging naast haar zitten en Steffen kwam aan met een glas water. Vanuit het keukenraam kon ik Damon tegen een boom aan zien leunen en ik liep naar de gang om mijn jas aan te trekken. Ik deed de deur open en liep naar buiten. Ik liep zachtjes op Damon af. Ik ging naast hem staan en hij zei:’’ Ik heb vele vergissingen gemaakt in mijn leven en om deze reden wou Steffen niks meer met me te maken hebben. Ik dacht dat als ik hier zou helpen dan zou ik opnieuw kunnen beginnen, maar met deze fout kan ik dat idee ook wel vergeten.’’ In de bosjes hoorde ik weer gerommel en ik zag een grote hond door de bosjes lopen. Zo te zien waren de wolven ook weer terug. ‘’Steffen heeft niet alles verteld over het verleden of wel,’’ vroeg Damon en hij ging verder met,’’ Natuurlijk weet je dat niet laat maar zitten. Kom terug naar binnen voordat er iets gebeurd met je.’’ Damon draaide zich om en liep naar binnen. Ik bleef even staan, maar liep daarna ook naar binnen. Toen ik binnen kwam zag ik Damon zijn excuses aanbieden aan Hermelien die het accepteerde. Damon draaide zich om en liep langs me weer naar buiten. Hermelien liep naar boven en kwam even later weer naar beneden met haar boeken. Ze liep de deur uit naar de school. Steffen liep naar boven en ik ging in de keuken staan. Damon draaide zich om en keek mijn kant op. Ik liep naar buiten naar Damon. Ik stond nu tegen over hem en vroeg: ‘’Wat bedoelde je met heeft Steffen je wel het hele verhaal verteld.’’ Damon lachte en zei:’’ Ik ga het je niet nu vertellen, niet voor je examens.’’ Ik liep weer terug naar binnen om mijn tas met mijn boeken te pakken en liep toen weer naar buiten. Ik liep langs Damon naar de grote deur van de school.