Hoofdstuk 17: vervolg van cursus

Ik liep naar de tafel en ging naast haar zitten en vroeg:’’ Alles oké?’’ Hermelien knikte ja en zei:’’ toen jij naar buiten ging ben ik meteen naar de andere kant gevlogen en toen de school in, maar hoe is het nu met die vampiers en Mark?’’ ‘’Mark leeft nog dus pas goed op,’’ zei ik. Hermelien knikte met grote ogen ja en legde haar boeken op tafel. Het duurde even tot de docent binnen kwam, maar uiteindelijk kwam hij. Bij de deur stond een jongen man met blauwe ogen en een soort hiphop kleding aan. De jongen liep naar voren en ging voor de klas staan en zei:’’ In deze cursus gaan we leren hoe je je het snelst kan vermommen. Kijk naar mij!’’ De jongen zwaaide met zijn toverstok en ineens kwam het schoolhoofd tevoorschijn. Ik weet nou niet of het een jongen was of dat die het schoolhoofd was. De man kwam naar voren lopen en vroeg aan Hermelien:’’ Gaat het een beetje na wat er net gebeurd is?’’ Hermelien knikte ja en dat was voor mij duidelijk dat het een man is en nog wel het schoolhoofd. De les verliep rustig en hij legde uit hoe je snel kon veranderen, maar er zaten ook nadelen aan. Hij verteld dat als je veranderd in een ander persoon blijven je ogen en je mond hetzelfde. Nadat hij had uitgelegd hebben we geoefend in het veranderen. Blijkbaar had je vandaag voor de twee cursussen om te oefenen en morgen moet je dan een soort examen doen. Hermelien had het al snel onder de knie, maar ik niet. Ik bleef het proberen en uiteindelijk lukte het me. Als het je gelukt was mocht je naar je slaapzaal om te oefenen. Hermelien en ik liepen samen door de gang goed oplettend om te kijken of Mark er niet was. Toen we buiten waren zag ik een van de weerwolven van vanochtend in de bosjes zitten. Ik probeerde er geen aandacht aan te geven en liep dus door. Toen we naar binnen liepen hebben we onze spullen neer gegooid en zijn we op de bank geploft. Samen zijn we tv gaan kijken en hebben we wat geoefend met vermommingen. ‘’’Wat is het stil zonder Christine en Chantalle,’’ zei Hermelien. Ik knikte en stond op. Ik liep naar de keuken en zette het vuur aan om eten te maken. Hermelien kwam naast me staan en pakte haar stok. Ze zwaaide met haar stok en de pannen vlogen van het vuur en alles ging uit zichzelf koken en ik zei:’’ Dat moet je mij toch eens leren.’’ Hermelien lachte en liep naar boven. Even later kwam ze weer naar beneden met een dik boek en zei:’’ Hier haal ik al mijn makkelijke spreuken uit.’’ Ze gaf het boek aan mij en ging weer op de bank zitten. Ik begon met bladeren en vond een spreuk om het huis op te ruimen. Ik pakte mijn toverstaf en zwaaide er mee. De gangkast deur ging open en de bezem met de dweil kwamen uit de kast en begonnen met schoon maken. Het was best leuk om op de bank te zitten en het huis schoner zien worden. Het huis was schoon en de spullen ruimde zich zelf op. Ik ben gewoon verder gaan zoeken naar leuke spreuken en probeerde zoveel mogelijk spreuken op te schrijven. ‘’Wacht, in plaats van dat je alles overschrijft kan je ook het boek kopiëren,’’ zei Hermelien. Ik keek haar aan en ze zwaaide met haar stok. Het boek dat op tafel lag splitsten in tweeën en er lagen ineens twee boeken die precies op elkaar leken. Hermelien pakte één van de boeken en de andere gaf ze aan mij. Ik begon meteen weer met bladeren. Er stonden wel leuke spreuken in. Er stond zelfs een spreuk in om je koffer in te pakken en meubels te repareren. Er stonden nog veel meer leuke spreuken in het boek.

Het eten was klaar en stond al op tafel, dankzij Hermelien. Samen gingen we aan tafel zitten en zijn we gaan eten. Na het eten zei ik een spreuk en de vieze vaat vloog naar de wasbak en begon zich af te wassen. Ik zei tegen Hermelien:’’ Ik ga even naar buiten, ik ben zo terug.’’ Hermelien knikte, maar ze zat helemaal in de tv. Ik liep naar buiten en deed de deur achter mij dicht. Ik liep de grote grasvlakte op en bleef daar staan. Ik deed mijn toverstok in mijn broekzak en ging klaar staan. Op deze plek kon ik mooi oefenen met de vier elementen. Er was aarde, wind en vuur kon ik zelf maken, maar water was er niet. Misschien kan ik het water uit de planten en bomen om me heen halen. Ik probeerde contact te maken met het water in de bloemen. Ik trok mijn hand op en boog mijn arm. Tot mijn verbazing had ik water uit de planten gehaald. Het water liet ik weer op de grond vallen en ben verder gegaan met aarde. Ik ben blijven oefenen, maar ongeveer na een half uurtje hoorde ik iets in de bosjes. Ik hoorde het geluid achter me, maar ik durfde me niet om te draaiden. Ik wou weg lopen, maar toen ik mijn voet op de grond zetten kon ik in mijn hoofd de omgeving zien ook de omgeving van achteren. Ik bleef staan en zag via de grond dat er iemand van achteren kwam aanlopen naar mij toe. Tot zo ver ik kon zien was het een jongen van ongeveer de zelfde grootte als Mark. Ik bleef nog even staan tot ik zeker wist dat die gene dichterbij me stond. Ik zag via de grond dat de jongen nu nog maar 5 meter van me af stond en ik stapte op de grond en de grond om me heen begon met trillen. Ik stapte nog een keer en een grote bol van grond rolde naar die persoon toe. Ik draaide me om, maar de persoon was weg. Ik voelde een hand op mijn schouder en van schrik draaide ik me om. Tot mijn verbazing stond Steffen naast me en zei:’’ Moest je mij nou echt aanvallen.’’ Ik keek met grote ogen naar hem en zei:’’ Sorry, maar ik dacht dat je Mark was en je kwam zo zacht aanlopen.’’ Steffen lachte en knikte een beetje ja. Ik liep weer terug naar het huis waar Hermelien was en vroeg of Steffen ook binnen wilde komen. Hij liep achter me aan de huiskamer in. Hermelien was bezig in de keuken om drinken te pakken en ik vroeg:’’ Wil je ook wat drinken?’’ Steffen knikte ja en ging op de bank zitten. Ik liep naar de keuken en schonk ook drinken in voor Steffen en mij. Ik liep weer terug en ging naast hem op de bank zitten. ‘’Over Mark, je moet goed voor hem oppassen. Hij zal proberen jouw ook een rood oog vampier te maken. Er zitten ook weerwolven in de bosjes, omdat ze willen voorkomen dat je vampier wordt. Als je dus in een vampier verandert zullen ze je meteen doden,’’ zei Steffen. Ik knikte ja en keek naar Hermelien die met grote ogen weer naar mij keek. ‘’Komen die vermomming spreuken toch nog van pas,’’ zei Hermelien. ‘’Hoe bedoel je,’’ vroeg ik. ‘’Nou als je dus een van die vampiers ziet dan ren je ergens naar binnen en verander je in iemand anders,’’ zei Hermelien. Steffen lachte en zei: ‘’Het idee is zo gek, dat het nog wel eens kan lukken, maar pas dus goed op. De weerwolven en ik hebben een afspraak gemaakt dat we je zoveel mogelijk proberen te beschermen.’’ Ik knikte en dronk mijn glas leeg. We hebben de middag doorgebracht met een beetje gerotzooi, terwijl Steffen voor de ramen langs liep om te zien of er vampiers om het huis heen waren. Ik was naar mijn kamer gegaan om mijn huiswerk te doen en onderzoek te doen over Steffen toen hij ineens binnen kwam. Ik klikte snel de site dicht en vroeg:’’ Wat kom je doen?’’ ‘’Ik moet rond het hele huis kijken dus ook via jouw kamer en ik moet bij je in de buurt blijven,’’ zei hij. ‘’Oké wat jij wilt, maar ik ga even wat te drinken halen,’’ zei ik. Ik stond op en liep de trap af naar beneden om wat te drinken te halen. Ik pakte een glas en een fles drinken uit de koelkast. Ik draaide me om en zag Hermelien met haar jas aan staan en ze zei:’’ Ik heb met een paar vriendinnen afgesproken dat ik naar de Herberg ga.’’ ‘’Oké, maar pas wel goed op je zelf,’’ zei ik. Hermelien knikte en liep de gang in en ik hoorde de deur dicht gaan. Ik zag haar via het raam twee meisjes begroeten, waarmee we ook les hebben. Ik pakte mijn glas en liep de trap weer op naar boven. Toen ik mijn deur open deed zag ik Steffen achter mijn computer zitten. Ik liep rustig naar binnen en deed de deur zachtjes dicht. Ik zette mijn drinken op mijn nacht kastje en ging op mijn bed zitten. Steffen draaide zich om en zei met een boos gezicht:’’ Als je iets over mij wilt weten kun je het ook gewoon vragen, ik zal je heus niet vermoorden.’’ Ik keek met een schuldig gezicht naar hem en zei:’’ Ik wou gewoon je verleden weten. Het is gewoon iets nieuws voor me.’’ Steffen knikte en zei:’’ Wat wil je van me weten? Ik vertel je alles eerlijk.’’ Ik draaide mijn hoofd weer naar hem en keek met grote ogen. ‘’Maar waarom zou je dat eigenlijk doen,’’ vroeg ik. Steffen keek me aan en zei:’’ Ik vind dat als ik bij je in de buurt blijf je alles over mij moet weten, maar je had het ook gewoon kunnen vragen in plaats van dat je stiekem onderzoek naar mij gaat doen.’’ Ik knikte en vroeg:’’ Als ik dus alles mag vragen,’’ Steffen knikte,’’ dan zou ik graag iets willen weten over jou en je familie.’’ Hij keek me aan en knikte een beetje triest. ‘’Ik dacht al da je dat ging vragen,’’ zei Steffen en hij ging verder,’’ Nadat ik veranderd was, moest ik nog wennen aan het gevoel. Ik ging vaak naar de bar waar ik een meisje leerde kennen net zo oud als mij. We kregen samen een gesprek en op een gegeven moment liep ik samen met haar mee naar buiten. Toen er een vrouw langs liep greep ze die vast en begon uit haar nek te drinken, ik kwam er toen pas achter dat zij ook vampier was. Ik rende zo snel mogelijk naar huis, maar toen ik thuis was zag ik mijn broer dood op de grond liggen. Ik rende naar binnen en dat meisje stond ook binnen. Ik rende naar mijn broer en toen ik ging kijken of hij nog adem haalde zei het meisje iets wat dus blijkbaar ook bij mij was gebeurd.’’ ‘’ Ze heeft haar bloed laten drinken en heeft hem daarna vermoord,’’ zei ik snel. Steffen knikte en ging verder met:’’ Maar hij reageerde er anders op toen hij wakker werd. In eerste instantie wist hij niet wat hem overkwam, maar na een jaartje wist hij alles over een steen oog vampier en begon er misbruik van te maken. Hij manipuleerde mensen en genoot van hun bloed. Ik heb nu al een paar jaar geen contact meer met mijn broer al bijna zes jaar niet meer.’’ Ik knikte en zei:’’ Dat is wel heftig. Maar wat heb jij dan in al die jaren gedaan?’’ ‘’Ik heb de acties van mijn broer in de gaten proberen te houden en voor de rest heb ik onderzoek gedaan naar originelen steen oog vampiers en naar weerwolven,’’ zei Steffen. De rest van de avond heeft Steffen nog een paar verhalen verteld over dingen die hij had mee gemaakt. Toen het ongeveer al bijna één uur in de nacht was is Steffen naar beneden gegaan en ben ik naar bed gegaan.