Na het spel zijn we met al onze spullen naar buiten gegaan en hebben we onze bezems natuurlijk ook meegenomen. Iedereen was al weg en alleen ik stond daar nog te wachten op die meester. Ik wist zijn naam niet eens hoe slecht is dat. O eindelijk daar was hij dan. In de verte kwam een jonge man aan gelopen met een rood/ gouden bezem. Hij gingen naast me staan en zei een spreuk. Zijn koffers en mijn koffers waren ineens weg. ‘’Waar zijn onze koffers nou,’’ vroeg ik. ‘’Die zijn al bij je thuis, nu kun je zonder bagage vliegen,’’ antwoorde hij. Ik lachte en stapte op mijn bezem. ‘’Hoe heet u eigenlijk,’’ vroeg ik. ‘’Mijn naam is Mark,’’ antwoorde hij. Hij stapte ook op zijn bezem en vloog voor me uit. Ik ging hem zo snel mogelijk achterna. Eenmaal bij huis aan gekomen lande we in het steegje achter mijn huis, want gewone mensen mochten niks weten over vampiers en tovenaars. Ik bedankte de leraar netjes en liep toen de tuin in. Ik zag de meester (Mark) weer op zijn bezem stappen en weg vliegen. Ik liep naar binnen en ik zag dat het al 1 uur s’ nachts was. Mijn ouders lagen dus allang in bed er was dus niemand meer wakker. Wel jammer, mijn ouders wisten wel van mij magie af dus ik wou ze alles vertellen. Ik ben naar boven toe gelopen en in mijn kamer stonden al mijn tassen. Ik had ook mijn spreukenboek meegenomen. Ik sloeg mijn boek open op de opruim bladzijde en daar stond de spreuk die Hermelien en Christine ook gebruikte. Ik zwaaide met mijn stok en zei de spreuk. Al mijn koffers gingen open en de boeken ruimde zich zelf op. Ik wist nu ook de vergroting spreuk. Ik richtte de spreuk op mijn boeken kast, waardoor hij van buiten klein leek maar van binnen super groot was. Ik zette mijn toverboeken achterin en mijn gewone boeken ervoor. Nadat alles weer was opgeruimd ben ik naar bed gegaan, want ik moest er de volgende ochtend half zeven opstaan voor mijn normale school. Ik kon de hele nacht niet slapen en ben dus maar gaan toveren. Ik vond in het boek ook een spreuk, dat als je kleding klaarlegt met een plaatje van hoe jij je make-up en haren wilt hebben en je zegt de spreuk is alle wat daar lag aan jou vast gemaakt. Dus als ik gekruld haar wil moet ik zo’n plaatje neerleggen en een jurk, ik zeg de spreuk en ik zie er zo uit. Ik ging vast kleding zoeken voor morgen en ok een plaatje van make-up en van hoe ik mijn haar wilde hebben. Verder ben ik gewoon wat gaan klieren toen er ineens op het raam werd geklopt. Ik liep naar het raam toe en zag mijn uil zitten. Ik deed het raam open en mijn vogel vloog zijn kooi in. ‘’Ik noem jou Nick,’’ zei ik. De rest van de nacht heb ik gewoon een beetje getoverd en tv gekeken. De volgende ochtend werd ik als nog wakker, ik was dus blijkbaar wel in slaapgevallen. Ik had al mijn spullen al klaar gelegd en zei de spreuk die ik toen had gevonden. Ik had lang blond haar met krullen. Had een blauwe spijkerbroek aan met een roze shirt en nog wat extra dingetjes. Nadat ik was aangekleed en mijn make-up heb gedaan ben ik mijn spullen gaan inpakken. Ik had alle boeken ingepakt en nu moest ik nog naar school. Ik had voor de zekerheid ook mijn spreukenboek meegenomen. Ik moest ongeveer tien minuten lopen naar de bus halte om daar de bus te nemen naar school. Maar toen ik bij de bushalte aan kwam stond er op het digitale bord dat de bussen gingen staken en dus niet reden vandaag. Nou moest ik weer helemaal terug lopen, dan de fiets pakken en nog een half uur fietsen naar school. Ik was dit dus echt niet van plan. En toen bedacht ik dat ik mijn toverstok bij me had en mijn spreukenboek. En ik kan me nog herinneren dat er een spreuk bestond om je bezem op te roepen. Ik liep naar het steegje en zocht de spreuk op in het boek. Ja, dat is hem. Ik sprak de spreuk uit en bleef wachten. Het duurde 5 minuten, maar in de verte zag ik mijn bezem al aan komen. Toen mijn bezem voor me in het steegje zweefde, stapte ik op en vloog ik weg. Het was echt geweldig om alles van boven af te zien. Toen ik boven de school vloog moest ik ergens afstappen, maar er was alleen een brug bij het water. Ik ben daar naar beneden gegaan en afgestapt, heb met een spreuk mijn bezem opgeruimd en mijn stok weer opgeborgen. Ik ben dat kleine stukje nog naar school gelopen alsof er niks aan de hand was. In het eerste uur hoorde ik dat de school ook ging staken en dat we twee weken vakantie zouden hebben, maar deze vakantie ging pas volgende week in. Ik ben vandaag gewoon naar school gegaan zonder dat iemand merkte dat ik anders was. Ik was een soort undercover.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen