011

Ik leg me neer om beter naar de sterren te kunnen kijken en Thor volgt mijn voorbeeld.
'Je wordt bijna 18 jaar hé?' Vraagt Thor en ik knik. Ik heb er nu geen zin om erover te praten. Ik had gelezen in dat boek dat als ik 18 ben, ik een of meerdere gaven zal bezitten. Maar daar wil ik me nu geen zorgen over maken. Ik kan alleen maar denken aan Loki en onze kus daarnet. Als ik naar de sterren staar, bedenk ik me hoe romantisch het zou zijn als ik hier met hem zou zijn. Ik besluit dat ik een van deze dagen met hem hier zal komen.
'Ik mag je, heel graag. Ook al ken ik je nog niet lang.' Vertelt Thor me. Ik wenk mijn blik naar Thor toe en zie dat hij weer rechtop is gaan zitten.

Loki's POV:
Ik wandelt voorbij de achterdeuren en ziet Thor buiten zitten. Ik wilt naar hem toe stappen, maar ik zie Hallie naast hem liggen en snel verstop ik me achter een grote pilaar. Ik kan heel hun gesprek mee volgen.
'Thor, we kennen elkaar amper een dag, hoe kun je dan zulke dingen zeggen?' Vraagt Hallie duidelijk geschokt.
'Omdat ik het zo voel, het voelt aan alsof jij de ware voor me bent. Alsof ik je al heel mijn leven lang ken.' Zegt Thor rechtuit. Thor legt zijn hand op die van Hallie, maar ze trekt haar hand terug.
'Thor niet doen, alsjeblieft. Dit wil ik niet.' Zegt Hallie en opgelucht haal ik adem. Meestal als Thor voor een meisje ging, kreeg hij dat meisje. Maar Hallie wil ik liever voor me houden, ik hou van haar. Ik voel me totaal anders met haar in mijn buurt en ik zou het niet kunnen verdragen moest Thor haar dan van me wegsnoepen.
'Laat het me bewijzen dat ik waardig voor je ben. We zullen de komende dagen dan veel tijd doorbrengen samen.' Houdt Thor vol.
'Nee Thor, ik ben al verliefd.. op iemand anders.' Zegt ze. Ik weet dat ze waarschijnlijk rood zal aangelopen zijn in haar gezicht.
'Maar ik zal bewijzen dat ik een betere partij ben voor je dan die persoon. Ik zal alles voor je doen, als je mij gewoon maar een kans geeft.' Blijft hij aandringen. Ik hoor iemand rechtstaan, als ik kijk zie ik dat het Hallie is.
'Nee Thor, mijn hart behoord al aan een ander toe, het spijt me.' Zegt ze zacht en draait zich dan om en gaat naar binnen. Gelukkig ziet ze me niet en als ik terug kijkt naar Thor, laat hij zich in het gras omvallen en blijft hij daar liggen. Ik gaat naar binnen en ziet Hallie op de gang tegen de muur aanzittend op de grond. Ik gaat naast haar zitten en sla een arm om haar heen, want ik merk dat ze weent. Eerst duwt ze me weg, maar als ze dan opkijkt en ziet dat ik het bent, schuilt ze in mijn armen en huilt ze nog meer.
'Shhtt, het komt allemaal wel in orde, wat er ook is.' Zeg ik, alsof ik van niets weet. Ze slaat haar armen rond mijn nek en knuffelt me. Ik word het steeds meer gewoon dat er iemand me knuffelt, ik doe mijn armen rond haar midden en trekt haar dicht tegen me aan. Daardoor wordt ze wat rustiger en weent ze al minder.