010

Na een hele tijd getroost te zijn, laat Loki me wat losser.
'Waarom ik je kwam halen, het eten is klaar.' Zegt hij al lachend en ook ik lach een beetje. Ik kijk Loki aan, diep in zijn ogen en voel hoe mijn buik raar draait. Ik voel hoe er een blos op mijn wangen komt en ik ril lichtjes.
'Heb je het koud?' Vraagt Loki en sluit zijn armen wat dichter om me heen, als ik knik. Nog steeds in elkaars ogen kijkend, staan we daar dan in mijn kamer. Loki zijn hoofd komt wat dichterbij, maar stopt dan. Hij laat me los en neemt mijn hand gewoon weer vast.
'Sorry, i-ik wist even niet meer wat ik deed. Ik liet me even meeslepen, sorry.' Zegt Loki schuldig. Ik ga vlak voor hem staan en raak met mijn hand zijn wang aan.
'Je hoeft geen sorry te zeggen.' Zeg ik, terwijl ik niet volledig mezelf ben terwijl ik dit doe. Onze gezichten zitten heel dicht bij elkaar en als Loki zijn ogen sluit en dichterbij komt, heb ik door wat voor tafereel er zich hier afspeelt. Maar ik laat het toe, ik wil het zelf ook. Ik sluit mijn ogen en voel Loki's lippen op de mijne. We staan daar een hele tijd zonder elkaar los te laten. Loki's armen rond mijn midden geslagen, ik met mijn armen rond zijn nek en rustend op zijn schouders. Na een tijdje laten we elkaar los en blijken we beiden buiten adem te zijn. Loki pakt opnieuw mijn hand vast.
'Kom laten we gaan, voor ze zich afvragen waar we zijn.' Zegt hij hijgend en samen lopen we naar de zaal. Als ik naar zijn ogen kijk, staan ze felblauw. Zouden zijn ogen dan verkleuren afhankelijk van zijn stemming, het zou kunnen. Als een echte heer, houdt hij zijn arm wat gebogen en ik leg er mijn hand op en zo begeleidt Loki mij de eetzaal in.

Na de maaltijd en de vele complimentjes van iedereen, besluit ik om terug te gaan naar mijn kamer. Onderweg kom ik nog verschillende dubbele deuren tegen, tot op een gegeven moment een daarvan me bekend voorkomt van iets. Ik klop op de deur en doe er dan een open. Het is de bibliotheek, die ik vroeger op stelten had gezet. Ik kijk naar mijn handen, waar nu een paar fluwelen, blauwe handschoenen zitten in plaats van die dikke, warme zwarte handschoenen. Als ik rondkijk, zie ik dat de meeste boeken gaan over de geschiedenis van Asgard en over de levensboom. Een bepaalde boek trok mijn aandacht, waar mijn familienaam in grote letters opstond. Het was geen dik boek, maar er was klein in geschreven. Ik zet me neer op een van de stoelen en begin met het lezen van het boek.

Het is al laat als ik nog door de gangen zwerf. Ik kijk via de grote ramen naar buiten, maar de zon was allang verdwenen.
'Wat doet ons nieuwe godin nog zo laat op?' Vraagt Thor. Ik draai me om en kijk lachend naar hem.
'Ik heb tot nu toe in de bibliotheek gezeten. En waar gaat deze god naartoe dan?' Zeg ik terug. Hij lacht even.
'Net als mijn broer, een boekenwurm. Ik kan niet slapen en ben wat aan wandelen door het kasteel.' Zegt Thor. Hij pakt mijn hand vast en geeft er zachtjes een kus op.
'Kom even mee, er zullen nu wel veel sterren aan de hemel staan.' Zegt hij en ik volg hem, op weg naar buiten. En inderdaad de hele hemel staat vol met sterren, het is een prachtig beeld buiten.

Kudo Volgende hoofdstuk