007

Loki's POV:
Hallie is zeer snel in slaap gevallen. Ik zie dit als een kans om haar even alleen te laten en vertrekt op weg naar het huis van die domme aard-ling. Die Mirva heeft Hallie erge pijnen bezorgd en daarvoor zal ze boeten. Als ik aan het huis bent, bel ik netjes aan. De vrouw opent de deur en kijkt me vuil aan.
'Wat moet je?' Zegt ze bot.
'Even met je praten voor ik je aangeef wegens mishandeling.' Zeg ik met een grimas op mijn gezicht. Ze is zichtbaar geschrokken van mijn vastberadenheid en laat me toe in haar huis.
'Hallie is hier niet, ze zit op school. Ze komt om -' Verder geraakt ze niet omdat ik haar onderbreek.
'Nee Hallie is bij de dokter geweest en ligt nu op een veilige plaats te rusten. Je hebt haar zwaar toegetakeld en school is al ingelicht. Hallie gaat hier weg.' Zeg ik haar streng. 'Ik kom enkel een paar van haar spullen halen en dan zie je haar nooit meer terug.' Zeg ik erachter. Ze barst in huilen uit en gebaart dat ik de spullen boven mag halen. Hallie had slecht een paar boeken, 2 broeken, 4 t-shirts en wat lingerie. Als ik alles in een draagtas steekt, valt er uit een van de boeken een papiertje. Ik herkent het papier meteen, het is het briefje die ik haar geschreven heb. Ik steekt het terug in de boek en legt de boek bij de rest van haar spullen. Zo, eindelijk kan ze dit godverlaten plaats verlaten. Als ik beneden ben jammert de vrouw zonder stoppen.
'Het is niet mijn fout. Ik ben beginnen drinken vanaf het moment dat Freya haar hier afzette en haar nooit meer was komen halen.' Ik stop en zet me bij haar in de living neer.
'Hoe bedoel je?' Vraag ik verward. Vader had vroeger gezegd dat er een ijsreus Hallie had ontvoert en naar de aarde had gebracht, op een of andere manier.
'Freya had me een kind beloofd, omdat ik al zo lang smachtte naar een kind, maar niet zwanger geraakte. Toen vertelde ze over een vierjarig meisje, dat heel speciaal was maar niet kon blijven op haar plaats waar ze was. Ze moest om een of andere reden verdwijnen en als het kon voorgoed. Maar Freya kon het kind niet vermoorden, dus had ze het ontvoerd. Maar ze kwam net te laat, mijn man had me al verlaten nog voor het kind hier was. Hij had iemand anders leren kennen die wel zwanger was geraakt. Kort daarna ben ik begonnen met drinken en heb ik Hallie steeds behandelt als vuil. Ik wou dat ik nooit aan drinken was begonnen, dan had ik haar misschien beter opgevoed en beter behandeld.' Zegt de vrouw tussen het snikken door. Alles viel nu op zijn plaats waarom Freya zich had opgesloten voor de rest, waarom enkel haar bediende binnen mocht komen. Waarom we op Jotunheim geen kind hadden gevonden en waarom de ijsreuzen van niks wisten. Ik zeg haar vaarwel en ga zo snel mogelijk terug naar mijn huisje. De wolken worden donker en een draaikolk komt naar beneden. En daarmee weet ik dat er problemen op de baan zijn. Zo snel mogelijk haast ik me het huis in en kijk waar Hallie is. Gelukkig ligt ze nog te slapen. In de verte zie ik dat er dreigende wolken dichtbij komen en daarmee ook een bekende persoon langs gaat komen.

Hallie's POV:
Ik word wakker van een paar stemmen. Ik hoor Loki praten tegen een andere man. Nieuwsgierig als ik ben, ga ik het bed uit en kleed me aan om vervolgens naar beneden te gaan. Als ik aan de deuropening ben, zie ik Loki samen met een blonde man. De blonde man heeft een gekke pak aan en draagt een hamer.
'En wie is deze jonge dame waarmee jij je gezelschap houdt?' Vraagt de man. Loki draait zich om en glimlacht als hij me ziet staan.
'Thor, dit is Hallie Redstone.' De man die Thor blijkt te heten kijkt me met grote ogen aan.
'De verloren dochter van Agmir is terug gevonden dan?' Zegt Thor. Ik kijk hun niet begrijpend aan.
'Ze weet niks meer Thor, ze kent ons ook niet meer van vroeger.' Zegt Loki, wat triestig.