006

Hallie's POV:
Als we gedaan hebben met eten, ruimt Loki alles op. Ik wil helpen en zwier het laken van me af, maar Loki houdt me tegen.
'En wat denk jij te gaan doen? Jij blijft hier mooi liggen en gaat rusten.' zegt Loki streng. Ik leg mijn benen weer in bed en voor ik het laken terug over me leg, zit Loki naast me op het bed. Hij pakt de tube zalf en wrijft elke wonde in, die zichtbaar zijn voor hem en die hij mag aanraken.
'Heb je er verder nog?' vraagt hij me.
'Wil je eens kijken op mijn rug, de rest is in orde.' zeg ik licht blozend. Ik draai me om en hij schuift mijn t-shirt omhoog. Ik voel me licht ongemakkelijk, omdat nog nooit eerder een jongen me aangeraakt heeft. Ik voel hoe hij op 2 plaatsen nog wat zalf wrijft en dan mijn t-shirt weer naar beneden trekt. Hij is echt heel erg lief, bedenk ik mij en weet dat ik nu waarschijnlijk twee heel rode wangen heb. Als ik me terug omdraai, kijkt hij vragend naar me.
'Waarom bloos je zo erg, je hebt toch geen koorts?' zegt hij bezorgd en meteen springt hij recht en gaat een thermometer halen. Uiteindelijk blijk ik 35.8 graden te hebben, dus geen koorts. Toch nog is Loki bezorgd omdat mijn wangen rood zijn.
'Het is echt niets, het is gewoon euhm ...' ik weet niet goed hoe ik het zeggen moet. 'Het is de eerste keer dat euhm.. een jongen mij zo aanraakt...' zeg ik er verlegen achter, wat maakt dat ik nog roder word. Loki kijkt me eerst verbaasd aan en lacht dan lief.
'Hoe kan dat nou zijn, dat er geen enkele jongen jou ooit aangeraakt heeft?' vraagt hij liefjes.
'Ze vinden mij een freak, omdat ik steeds deze handschoenen aan heb en die niet uit wil doen.' zeg ik verlegen en verdrietig erachter. Loki ziet hoe ik me voel en knuffelt me.
'Je bent echt geen freak, je moest eens zien hoe de mensen zich kleden en gedragen waar ik vandaan kom.' zegt hij lachend, waarschijnlijk door een herinnering.
'Waarom ben je daar weggegaan?' vraag ik zachtjes. Hij leek even na te denken. 'Sorry, ik wou niet onbeleefd zijn.' zeg ik er snel achter.
'Nee het is niets hoor, maar gewoon. Ik wou daar even weg, een stukje van de midga- ik bedoel de wereld verkennen. En ik ben op zoek naar iets en hopelijk heb ik datgene nu gevonden.' zegt hij me. Ik knik en voel hoe moe ik ben geworden. Ik kan net nog een geeuw onderdrukken, maar helaas kan ik het niet verstoppen voor Loki.
'Ik ga je nu laten slapen. Maak je maar geen zorgen, rust nu maar wat uit.' zegt hij. Voor hij kan rechtstaan, doe ik mijn armen rond zijn nek en knuffel hem. Even lijkt hij verrast, maar na een paar seconden doet hij zijn armen rond mijn middel en knuffelt me terug. Hij ruikt zo lekker, naar rozen en leer. Ik laat hem dan uiteindelijk -met veel tegenzin- los en leg me neer. Hij legt het satijnen laken over me heen en zachtjes val ik in slaap, met Loki als mijn redder in mijn gedachten.