004

Hallie's POV:
De volgende dag word ik veel te vroeg wakker. Overal op mijn lichaam doet het pijn, maar waarschijnlijk veel minder dan het eigenlijk zou geweest zijn. Gisterenavond heeft Loki mij nog verzorgd en opgeknapt. Daarna zei hij dat ik moest slapen, hoe kan ik hem vandaag onder ogen komen na gisteren. Niemand weet dat ik als vuil word behandelt thuis, maar vanaf nu weet Loki het dus wel. Met veel moeite sta ik recht, pak mijn schooltas in en neem nieuwe kledij mee. Na een eeuwigheid, ga ik naar de badkamer en kleed me uit. De blauwe en gele plekken van de afgelopen 3 weken zijn nog goed zichtbaar en alle wonden van gisteren staan dik opgezwollen. Ik laat een warm bad lopen en doe de deur op slot. Vervolgens doe ik de handschoenen uit en doe badschuim in het water. Ik ga op de weegschaal staan, die aangeeft dat ik net 53 kilo weeg en ik ben 1 meter 72 groot, wat de vorige keer op het school onderzoek aangaf dat ik te mager was. Het bad is bijna vol en ik zet de kraan dicht. Langzaam zet ik me in het hete water en laat de pijn over me heen gaan. Eenmaal in bad, ga ik liggen met ogen dicht en voel me precies wegsmelten in het hete water. Na een half uur begin ik mezelf te wassen en ga nadien het water uit. Snel droog ik me af en trek dan mijn handschoenen weer aan. De enige momenten dat ik ze uit kan doen, is als ik me ga wassen. Wanneer ik aangekleed ben blijkt het net 7 uur te zijn, nog even voor ik naar school moet dus. Ik doe de deur weer open en ga langzaam naar beneden. Daar bevindt Mirva zich half op de zetel en half op de grond. Ze is haar roes aan het uitslapen en ik weet dat ik dan geen eten mee zal krijgen voor school. Zo snel als ik kan, sluip ik de gang op en rammel in haar handtas. Even kijk ik op om te zien of ze wakker wordt, maar ze snurkt hard verder. Als ik haar portemonnee vind, neem ik er snel een paar dollars uit en steek deze weg in mijn broekzak en leg de portemonnee snel terug. Als ik terug stapt naar de living, wordt ze net wakker. Ik graai de pleisters mee die op de kast staan, als bewijs dat ik die ben gaan halen. Ze kijkt op me neer en wordt heel erg rood van schaamte.
'Ik weet niet wat ik gisteren deed, je moet me geloven.' Ratelt ze en ik knik slechts.
'Ik ga al naar school, ik kan heel moeilijk stappen.' Zeg ik haar en ze knikt verdrietig. Ik ga terug naar boven achter mijn schooltas, die nog in de badkamer staat. Als ik terug naar beneden kom, stopt ze me 10 dollar in mijn hand.
'Hier, koop je wat lunch op school.' Is het enigste dat ze zegt en gaat dan naar haar slaapkamer, waar ze verder snurkt. Ik zucht, geen slagen bijgekregen gelukkig. Ik stap naar de voordeur en als ik die open trek, zie ik Loki staan. Met zijn arm opgeheven, neem ik aan dat hij net gaat bellen of kloppen op de deur.
'Alles in orde?' Vraagt hij me als hij me moeilijk ziet stappen.
'Gaat wel.' Ze ik terug, maar hij houdt me tegen.
'Jij gaat nu met me mee en gaat rusten. Maar eerst naar een dokter met jou.' Zegt hij me. Ik wil tegen stribbelen, maar dat duld hij niet dus gehoorzaam ik maar. Na een controle bij de dokter krijg ik een papiertje voor school, een wond helende zalf en wat pijnstillers mee. Loki gaat met de auto naar school en rijdt het schoolplein op. Iedereen staart ons aan en ik voel me best ongemakkelijk. Loki gaat het ziektebriefje wegbrengen en komt dan terug bij mij. Op school zijn ze al langer op de hoogte van mijn pleegouder haar gedrag, maar ondernemen geen verdere stappen omdat de directrice goed bevriend is met Mirva en ze beiden vinden dat ik het verdien.
Eenmaal toegekomen aan een klein maar knus huisje, stapt Loki uit en loopt snel naar mijn kant toe en doet de deur open. Ik stap uit en wil naar de voordeur stappen, maar daar krijg ik de kans niet toe. Loki neemt me op in zijn armen en zwaait de autodeur toe met zijn voet, doet ze op slot met de sleutel die een elektronisch vergrendeling bevat en stapt naar de voordeur. Hij doet die behendig open en sluit deze dan ook weer door midden van zijn voet. Hij loopt met mij in zijn armen naar boven en brengt mij een kamer binnen. Daar staat een groot bed met mooie, groene linnen en legt mij eronder. Ze voelen heel zacht aan, net als zijde. Net zoals in mijn herinnering, voor ik bij Mirva terecht gekomen ben. Loki laat me achter in het bed en ik trek snel mijn schoenen, kousen en broek uit.