002

'Smakelijk.' Zegt de jongen beleefd en ik zeg hetzelfde. Als ik op kijk, is mijn eetlust even over. De jongen waar ik vanmorgen tegen gelopen was, zit nu hier echt voor me. Geamuseerd kijkt hij me aan, terwijl ik met een verwarde blik naar hem blijf kijken.
'Staren is onbeleefd weet je.' Zegt hij met een glimlach en ik denk dat ik bijna ter plekke smolt. Verlegen kijk ik mijn boterhammen aan, waarbij ik voel hoe mijn wangen rood kleuren. 'Mooie handschoenen heb je.' Zegt hij tegen me, als ik opkijk zie ik dat hij serieus is en me niet uitlacht.
'Dank je' Mompel ik snel. Ik pak mijn boterham weer op en werk hem snel binnen. Ik drink nog een paar slokjes van mijn cola en dan is het flesje leeg.
'Ik ga naar buiten, tot nog eens.' Zeg ik, als ik alles opruim en opsta.
'Wacht.' Zegt hij zachtjes. Ik kijk hem vragend aan. 'Wat is je naam?' Vraagt hij me. Ik kijk hem even aan zonder antwoord te geven. Buiten mijn klas weet niemand mijn naam, niemand heeft mij graag dus niemand vraagt ernaar.
'Hallie, wat is de jouwe?' Zeg ik stilletjes.
'Mijn naam is Loki.' Zegt hij terug.
'Loki, als in de Noorse mythologie?' Vraag ik hem benieuwd.
'Ja inderdaad, op dezelfde manier geschreven.' Antwoordt hij met een glimlach waarvoor je zou flauwvallen. 'Nou als je morgen hier weer eet, dan zie ik je weer hier.' Zegt hij erachter. Het idee dat misschien toch iemand mij leuk vond, vind ik geweldig. Ik wil bijna springen van geluk en hem doodknuffelen, maar ik doe het toch maar niet. Misschien denk hij tegen volgende week helemaal anders over me als hij al het geroddel over me hoort.
'Oke, ik zie je morgen.' Zeg ik en glimlach flauwtjes.

De laatste bel gaat en dat wilt zeggen dat ik terug mag gaan naar dat "gezellig" huisje. Eerst ga ik naar de bib waar ik het boek "Het grote mythologie encyclopedie" haal voor geschiedenis. Als ik thuis kom, leg ik mijn tas boven en kom dan meteen weer naar beneden.
'Ik had toch gezegd meteen naar huis te komen na school?' Zegt Mirva boos.
'I-ik moet voor school een opstel schrijven en ben een boek gaan lenen in de bib.' Zeg ik snel terug. Ze kijkt even bedenkelijk en knikt dan.
'Heel de beneden plaats mag je op stoffen met de stofzuiger en dan op dweilen.' Zegt ze streng en meteen begin ik aan mijn taken.

Ik zit boven het boek te lezen, als ik gedaan heb met mijn taken in huis. De mythologie interesseert me wel en snel heb ik een opstel van 2 pagina's gemaakt plus een halve pagina voor mijn tekening. Als ik gedaan heb steek ik alles mooi weg in mijn schooltas. Zoals gewoonlijk kookt Mirva niet en leert mij het ook niet. Dus is ze weer naar de frituur gegaan, waarna ik de restjes mag opeten. Als Mirva me roept, weet ik dat ik mag eten. Nog bijna een half pak frietjes en klein stukje vlees is er over. Vlak voor ik kan beginnen eten, houdt Mirva me tegen.
'Er werd vandaag aan de deur gebeld door een jongen. Sinds wanneer heb jij hier vrienden?' Vraagt ze me verrast en streng tegelijk.
'Wel het is niet echt een vriend, maar wij lunchen samen tijdens de pauze, sinds vandaag. Dat is alles.' Zeg ik haar oprecht terug.
'Hmm, hij vroeg me deze brief aan je te geven, maar als hij niet meer is dan een lunchpartner, mag ik deze toch gewoon weggooien hè?' Zonder op antwoordt te wachten, gooit ze de brief in de vuilbak. Ik doe alsof het me niet interesseert en staar naar het eten.
'Je mag nu wel eten hoor, ik had niet veel trek. Ruim nadien alles op.' Zegt ze minachtig en snel eet ik alles op. Na een 5-tal minuten is het eten op en als ik het papier in de vuilbak wil gooien, kijk ik om. Mirva ligt languit in de zetel, met haar rug naar me gedraaid. Snel vis ik de envelop eruit en gooi het afval erin, nogmaals draai ik me om en ze kijkt nog steeds tv. Snel open ik de envelop, die niet verzegeld was, pak de brief eruit en gooi de envelop terug. Snel als ik kan, steek ik het papier in mijn broekzak en kuis dan de tafel af. Als ik ze heb afgedroogd, wens ik Mirva een goede nacht toe en ga naar boven. Ik kleed me om, pak het briefje uit mijn zak en ga dan in mijn bed liggen. Ik vouw het open en kijk bewonderend naar het mooi geschift.