De 100e Hongerspelen - 173

Snow gromde.
“Het gaat te traag!”

“We hadden gisteren dat hele gevecht met de beroeps nog, dat was een hoop actie”, probeerde Peli hem aan het lijntje te houden.
“En toch moet je het hen moeilijker maken”, vond Snow.
“Meneer, u weet toch… Mijn dochter, uw dochter, …”
“Ja ja, doe dan iets onopvallends”, zei hij.
“Daar zitten we al een tijdje op te denken, maar we vinden niets”, sprong Amethyst Peli bij.
“Hmm”, zuchtte Snow. “Even kijken… Mutilanten is waarschijnlijk niet haalbaar?”
“Nee, dat hebben ze meteen door.”
“Aardbevingen ook… Misschien wat regen, om hun humeur te verpesten.”
“Dat zou kunnen, als het niet te zwaar stormt”, knikte Amethyst.
“Hun kaart kan kapot gaan”, zei een ander. “Ze kan zogenaamd niet tegen water of zo, we verzinnen wel iets.”
“Ja, goed idee, als we toch niet meer kunnen doen”, stemde Snow in. “Zorg dat dat geregeld wordt.”
“Goed”, knikte Peli. Dat was haalbaar.

Snow leek even te aarzelen.
“Hoe gaat het met Adriënne?”, vroeg hij.
“Naar omstandigheden, goed”, zei Peli. “Niet dat ze echt vrolijk is natuurlijk, dat begrijpt u wel, maar ze zorgen wel dat met haar gezondheid alles goed blijft.” Snow knikte en wilde nog iets zeggen of vragen, maar zijn gsm ging. Hij nam op.

“WAT?!”, schreeuwde Snow kwaad. “Hoe kan dat, dat is een list idioten! Achterlijke imbecielen dat jullie zijn, ze hebben jullie erin geluisd!” Kwaad stormde Snow buiten. Peli keek hem geschrokken na.

***

De dokter stond plots doodstil toen hij een geluid aan de deur hoorde. Hij en Gale maakten de laatste twee gevangenen los, Katniss en Adriënne wandelden met een ander naar buiten.
“Verdomme!”, schreeuwde hij plots luid. “Weg hier, meteen, ze hebben ons door!” Adriënne reed meteen zo snel ze kon naar de deur om de anderen te waarschuwen, zodat de drie eerste busjes al konden vertrekken. Katniss kwam al snel aan met de gevangene, die ook naar binnen werd geholpen, gevolgd door Gale en de dokter die aan kwamen lopen.
Gale hield de omgeving in de gaten, zowel buiten als binnen, terwijl de dokter en Katniss Adriënne in de auto wilden helpen.
“Daar komen ze!”, schreeuwde Gale. “Ze zijn er, we zijn te laat, dat halen we niet!” Door één van de straatjes kwam een auto razendsnel op hen af, terwijl binnen de deur het begaf.