36

‘George?’ vraag ik zacht. Geen reactie. ‘gee-eeoorgee?’. Weer niks. ‘GEEORRGEEE!’ schreeuw ik. ‘wat, wat?!!’ vraagt hij paniekerig. ‘ontbijt’.
‘moest dat zo hard?’.
‘ja.’
‘Niet’
‘wel’
‘zeker niet..’
‘wel, nou stil en eten.’ Hij grinnikt even.
‘had ik jou toestemming gegeven om hier te komen liggen?’ vraag ik met toegeknepen ogen. ‘ja-aaw-w’ zegt hij tijdens het eten. ‘niet eten met je volle mond’ en ik trek een vies gezicht. Hij grijst. ‘j-ew hawd mij toewstemmin gegewen ow hier te ligwen’ zegt hij met vollen mond. ‘niet doen, das goor..’ en ik kijk de andere kant op. Ik hoor hem lachen. ‘wat is er zo grappig?’. ‘als je in een huis woont met zo veel mensen let je echt niet op een volle mond’.
Grinnikt hij. ‘nee maar hier nu maar even wel, succes’ en ik geef hem een schouder klopje.
‘en waarom herinner ik er dan niks meer van dat ik toestemming gaf?’.
‘eerst maak je doodleuk eten, dan pas en vragen stellen? Serieus?.’ En hij grijnst flauw. ‘nou dan luister je tenminste, hoe komt het dat ik het niet weet, hu?’. ‘door je kortte termijn geheugen’ en hij blijft me grijnzend aankijken. ‘forget it’ ik sta op en pak, heel kinderachtig het dienblad en neem hem mee naar de keuken. Ik had mijn normale kleding net al aan gedaan dus kon ik zo door lopen, het was misschien wat kinderachtig maar ik was niet zo iemand die met de eerste de beste in bed dook. ‘goede morgen’ zeg ik als ik beneden kom. ‘goede morgen! Goed geslapen?’ vraagt Molly die bezig is met de afwas. ‘prima, moet ik helpen?’ vraag ik. ‘nee joh, nergens voor nodig’ antwoord ze.
Als George na 10 minuten nog niet beneden is besluit ik naar boven te gaan en hem mijn kamer uit te trappen. Ik wilde douchen.
‘George, flikker op uit mijn kamer!’ gil ik richting de deur als ik net boven kom. Geen antwoord. Met een rap tempo loop ik naar de deur als ik hem open doe zie ik dat George al weg is. Ik maakte er misschien ook wel een groot probleem van, en ik was het waarschijnlijk ook echt vergeten. Maar dat ging ik nu niet toegeven. Eerst douchen.
De volgende dag besluid ik eerst naar George te gaan, die ik aantref in de keuken. ‘sorry voor gister’. Zeg ik zacht. Hij glimlacht ‘is al goed’ en hij geeft me een kus op mijn wang, en hij slaat zijn arm om mijn middel.
Das waar ook vandaag zou de hoorzitting van Harry zijn.
‘Harry, hoe laat moet je heen?’. ‘zo ongeveer -’. ‘nu’ maakt Tonks zijn af. ‘doei!’ roept Harry vanuit de keuken. ‘succes!’ roep ik ze nog na.
Lag het aan mij of waren Harry’s ogen de hele tijd strak op George zijn arm gericht, hij leek jaloers. Maar dat zal ik me wel inbeelden want hij heeft nu met Cho, voor zo ver ik weet in- ieder geval. Harry was een stuk minder open tegen me tegenwoordig. ‘waar denk je aan?’ vraagt George. ‘aan alles’ mompel ik.
‘gaan jullie je spullen pakken, overmorgen gaan jullie alweer naar Hogwarts’ zegt Molly.
‘inderdaad PAS overmorgen’ antwoord George voordat hij samen met Fred naar boven toe loopt