18 Catharina Platt

'Ik stel hem voor hem te overmeesteren en dan in de fik te steken.' Ik wreef in me handen.
'Denk aan Esmé het is nog steeds haar zoon, wil je haar pijn doen.'
'Denk je dat zij het toelaat dat hij ons pijn doet, wij zijn haar zusjes.'
'Maar het feit dat hij haar "zoon" is telt zwaarder.'
'Dat is waar, maar als we het haar uitleggen.'
'Gelooft ze ons vast niet.'
'Kom op Carlisle zag dat ie jou op de grond flikkerde.'Ik keek op de klok. 'Ik moet gaan.' Ik stond op en liep naar buiten.

'Hey Catharina.'Carlisle ging naast me zitten. 'Even een vraagje. Wat speelt er tussen jou, Edward en Scarlett?'Verbaast keek ik op van me mobiel.
'Ehhmm zover ik weet niks.'
'Cat lieg niet.'
'Oké, maar hou je mond hier over tegen Esmé.' Ik vertelde hem alles, sloeg niks over, zelfs niet wat er in het bos tussen Edward en mij was gebeurd.
'Hij heeft jullie veranderd?'Vroeg hij verbaast.
'Jep en liet ons achter, daarom zijn we kwaad op hem, nou ja ik ben vooral kwaad op hem omdat hij dit Scarlett heeft aangedaan maar goed.'
'En wat willen jullie dan doen?'Fuck ik kon hem moeilijk vertellen dat we hem in de fik wouden steken.
'Niks.'Loog ik.
'Je liegt.'Ik wou het niet maar ik gebruikte me gave en liet hem geloven dat het echt zo was.
'Ik moet gaan.'Ik stond op en liep zo snel als ik kon de kantine uit maar renden bijna weer terug toen ik zag dat Edward aan het einde van de gang stond.

'Fuck jou.'Mompelde ik en pakte me telefoon.
'Cat omg waar ben je?' Vroeg Scarlett meteen bezorgt.
'Nou die lieve Eddie heeft me opgejaagd tot ergens tegen Groenland aan.'
'Hoe? Wat? Hé?' Ik legde haar alles snel uit. 'Zit hij nog achter je aan.'
'Geen idee.' Opeens verscheen hij voor me neus. 'JA, ik moet hangen bye.'Ik hing me telefoon op en ging klaar staan voor de aanval.