Chapter 4

Maandag is Robin extra vroeg op school. Hij wil namelijk zijn vrienden terugzien en natuurlijk Anna. Hij vraagt zich af of ze haar vriendinnen al heeft verteld over het cadeau. Waarschijnlijk wel, glimlacht hij. Plots voelt hij een box op zijn schouder en hij kijkt om. Jasper. Jasper is Robins beste vriend. Ze zitten al bij elkaar in de klas sinds ze kleuters zijn. En ondanks ze dag en nacht van elkaar verschillen, zijn en blijven ze de beste vrienden. “Wat sta je zo dom te glimlachen Rob. In loveee?” grinnikt Jasper. Robin rolt met zijn ogen. “Ook goeiemorgen Jas”. Daarop rolt Jasper weer met zijn ogen. Hij haat die bijnaam en daar maakt Robin maar wat graag gebruik van. “Ik heb zaaalig nieuws” glundert Jasper. Nu heeft hij Robins interesse. “Oh ja?” “Ja man, op vakantie in Turkije, Rob ik heb er de meest geweldige griet leren kennen. En weet je wat haar nog duizend keer leuker maakt? Ze is verhuisd en komt vanaf dit jaar naar deze school!” Leuk voor je, denkt Robin. Hij gunt Jasper zijn geluk wel, echt. Maar het punt bij Jasper is dat wanneer hij een vriendinnetje heeft, hij al zijn vrienden links laat liggen. Ook Robin. En als het daarna afgelopen is, mag Robin Jaspers hart weer lijmen. Echt, het is zo’n gevoelige jongen. Jasper heeft niet eens door dat Robin niet geantwoord heeft. “Kijk, daar komt ze aan! Camille, he Camille!!” roept hij en weg is hij.

Robins hoofd draait mee en hij ziet een knap, groot meisje met lang zwart haar, torenhoge naaldhakken, minirokje en opgetut tot en met. Als Anna zo zou binnenkomen, zou Robin haar vierkant uitlachen. Hij grinnikt bij de gedachte alleen al. Hij kijkt hoe Camille de gang binnenwandelt en meteen de aandacht heeft van alle jongens. Een zucht verlaat zijn mond. Hoe is het toch mogelijk dat alle jongens op deze school bij het minste bloot opkijken. Echt, je kan duizend knappe meisjes in een normale jeans laten binnenkomen; vanaf er eentje met een minirok binnenwaggelt, kijkt iedereen op. Iedereen, behalve Robin. Hij is niet zoals alle andere jongens. Voor hem hoeft een meisje echt niet persé vol schmink te hangen en minirokjes te dragen. Robin ziet hoe Jaspers gezicht straalt bij elk woord dat Camille uitspreekt. Verveeld kijkt Robin rond. Als die opgetutte barbiepop elke dag zijn beste vriend komt inpalmen, belooft het een leuk schooljaar te worden, denkt hij. Was Anna maar hier, dat zou het allemaal veel leuker maken.

Robin loopt naar buiten. Waar hangt Anna uit? Straks begint de school en te laat komen op de eerste dag maakt nu niet zo’n goede indruk. Waarschijnlijk heeft ze zich weer overslapen. Dat gebeurt wel vaker. Hij grinnikt als hij denkt aan vorig jaar. Toen kwam ze exact één minuut te laat en hoewel dat helemaal niet veel is, was ze hierdoor toch behoorlijk slechtgezind. Robin had zich toen platgelachen. Anna haat het wanneer andere mensen te laat komen en probeert zelf altijd op tijd te komen. Met als gevolg dat Anna een week lang niet meer tegen hem gepraat had.

Net op het belsignaal ziet hij hoe Anna komt binnengelopen. Hij grinnikt. Fijne eerste schooldag Ans, denkt hij.