Dead Man Walking ~ Part 2

De groep kwam dichterbij,
Mijn groep die aan het wegrennen was,
Had geen schijn van kans...
Ze waren te sloom met al die bepakking!
Ik pak mijn colt uit zijn holster waarna ik mijn kogels door ga,
10 kogels in mijn linker zak,
20 kogels in mijn rechter zak,
En 6 kogels in de colt zelf.
Ik sprint naar voren,
Dwars door mijn groep heen waarna ik stop,
Mijn colt was al gereed,
Ik knal de eerste 6 neer waarna ik naar achter kijk,
Waren ze veilig?
Ze hadden de weg bereikt...
Gelukkig...
Ik draai mij om en net op het zelfde moment springt een walker richting mij,
Ik schiet, maar mijn kogels waren op in de colt!
Ik voel hoe de klauwen van de walker in mijn huid terecht komt,
Ik bijt op mijn tanden waarna ik naar de resterende groep walkers kijk,
Was dit het?
Nee!
Ik was gered door hun, en had het al een langere tijd overleefd!
Ik moest te weten komen wie ik was hiervoor,
Hoe ik zo geworden was en hoe dit gebeurt is!
Ik draai mijn colt om waarna ik de walker een flinke klap tegen zijn hoofd aan geef,
De walker wankelt even waardoor ik hem van mij af kan trappen.
De groep was door gerend, gelukkig maar...
Ik draai mijzelf om waarna ik begin te sprinten,
Het bloed druipt naar beneden van mijn schouder,
Blijkbaar was de klauw erger in mijn huid gegaan dan verwacht...
Ik zie de groep in de verte waarna ik even glimlach,
Ze waren veilig...
Ik kon ze niet achterna gaan,
Mijn bloed zou de walkers regel recht naar hun toe brengen dan...
Ik kijk even rond waarna ik een andere weg in sla.
Ik zou ze later wel weer tegen komen...
Als ik na een tijdje stop en op adem probeer te komen hoor ik geritsel.
Ik herlaad mijn colt en richt hem dan op de bosjes,
Een zwarte gedaante springt uit de bosjes,
"NIET SCHIETEN!!"
De stem kwam bekend voor, maar mijn vinger bleef op de trigger.
"Cross... Niet schieten..."
Ik kijk even op,
Jake?!
'Jake wat doe jij hier!'
Mijn stem was aardig pist, ik dacht dat ze veilig waren!
Maar Jake had waarschijnlijk mij gezien...
Was mij gevolgd tot hier en wilde zijn eigen dood waarschijnlijk tegemoet komen.
"Ik.... Ik wil bij jouw blijven! De rest van de groep is verder gegaan...."
Ik glimlach even,
Jake had spijt in zijn stem, maar ook bezorgdheid.
'Jake, het is al goed. Maar we moeten opschieten, de walkers zitten pal achter mij'
Jake kijk mij even aan en knikt dan,
Hij zou er later wel achter komen van mijn schouder,
Maar voor nu moesten we de walkers voor blijven,
Als ze ons in zouden halen dan waren we er beiden geweest.
Ik kijk even naar de bepakking van Jake en zucht alleen even,
Voor ik het wist hoorde ik een plof en zag ik de tas van Jake op de grond staan,
Alle spullen die onbelangrijk waren voor een wereld zoals deze werd eruit gehaald,
Alleen de belangrijke dingen deed hij erin,
"Waren toch niet belangrijk"
Hij glimlacht even waarna we beginnen te sprinten,
Er voor zorgend dat de walkers ver achter ons bleven.