Almost
Halloween! Halloween! Halloween! Halloween!' klonk het zachtjes. Terwijl Romeo zachtjes zong staarden zijn ogen in de verte, alsof hij van deze planeet was verdwenen. Ik liet hem doen. Maar op een bepaald moment moesten we een straat over en hij liep gewoon door. Geschrokken greep ik ijn hand vast en trok hem terug. In mijn gedachten hoorde ik de banden van een auto gieren en een duffe klap. Ik zag Thomas weer voor me liggen op de straat. Toen ik naar Romeo keek waren zijn ogen gigantisch groot en zijn borstkas ging als een razende op en neer.
Even was ik net helemaal vastgevroren tot het geraas van een auto me weer wakker maakte. Langzaam kreeg ik mijn gevoel weer terug dat ik even was kwijtgeraakt toen ik Romeo bij zijn hand had genomen. Wacht even...had ik nu serieus zijn hand vast? Ik voelde hoe zijn vingers angstig om mijn hand gesloten waren. Ik slikte. Ik had echt zijn hand vast! Ik kon wel en vreugdesprongetje maken maar dat deed ik beter niet. 'B-bedankt,' stotterde Romeo. Hij keek naar onze handen die stevig om elkaar heen waren geklemd. Hij keek toen weer op, recht in mijn ogen. Zijn ogen waren zo mooi bruin, net twee nieuwsgierige hertenogen die je vanbinnen deden smelten. En zijn lippen, ze waren zó dichtbij, zó dichtbij. Zou ik? Er was helemaal niemand in de buurt, dus wat hield me tegen? Dat ik misschien onze vriendschap zou verpesten, dat hield me tegen. Ik keerde mijn hoofd weg. 'Graag gedaan hoor,' zei ik maar.
Bijna...
Reageer (3)
C_O_O_L
1 decennium geledenverder verder verder bitte
1 decennium geledenxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx kjaartje
Aaaaaaaaaw!!!!
1 decennium geledenElke nieuwe deel van deze story, is weer een zonnestraaltje meer in mijn leven(K)