Twelfth Chapter

Ik keek Zayn nadenken aan en besloot om hem toch niet de waarheid te vertellen. “It’s just…I thought about what happend with Josh and I’m scared that Harry will kill you too…” ik probeerde zo geloofwaardig mogelijk te kijken. “I don’t want to lose you” voegde ik er uiteindelijk nog snel aan toe. “Don’t worry babe, I won’t let that happen!” Ik forceerde een glimlach en Zayn glimlachte nu ook geruststellend maar toch kon ik de dreigende blik van Harry maar niet vergeten. “Okay” ik glimlachte opnieuw kort en wendde mijn blik nu terug af. Zayn leek me uiteindelijk toch nog te geloven en ging naast me zitten. Hij sloeg zijn armen rond me heen en uiteindelijk besloot ik om op zijn schoot te gaan zitten. Ik nestelde me zachtjes tegen hem en hij legde zijn hoofd op mijn schouder. “Guys, let’s go to the parc” Liam gaf Niall en Louis een veelzeggende blik en Niall keek hem even vragend aan. Liam gaf lichtjes teken naar mij en Zayn en toen leek Niall het te begrijpen. “Ooh…” hij grinnikte even en stond recht. “Fine for me!” hij keek nu opnieuw naar mij en Zayn en bleef grijnzen. Louis zuchtte diep en keek liam aan “but I don’t wanna go to the paaarc” hij trok een pruillip als een klein kindje en Liam keek hem streng aan. “Fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiine…..whatever” hij stond nu ook recht en keek mij en Zayn afwachtend aan. “Well, aren’t you guys coming?” hij trok een wenkbrauw op en ik keek kort naar Zayn. “Do you mind if we stay here?” “Of course we don’t” Liam knipoogde kort naar Zayn en duwde Niall en Louis weg van ons. Ik schudde lachend met mijn hoofd en draaide mijn hoofd naar Zayn. Hij keek al even verbaasd als mij. Uiteindelijk begon hij zachtjes kusjes te drukken op mijn kaaklijn. Een warm gevoel ging door mijn lichaam en ik draaide me om zodat ik nu met mijn gezicht naar hem zat. Zayn begon nu ook kusjes in mijn nek te drukken en ging steeds lager. Genietend sloot ik mijn ogen, ik sloeg mijn handen rond zijn nek en leunde een beetje naar achter. Zayn tilde me voorzichtig op en ondersteunde me onder mijn kont. Ik sloeg mijn benen rond zijn middel en drukte mijn lippen voorzichtig op die van hem. Zayn zette enkele stappen vooruit en duwde me tegen de muur aan. Ik voelde hoe een hand onder mijn T-shirt een weg zocht en de andere mij nog steeds ondersteunde. Het verbaasde me dat Zayn in een vlotte beweging met maar een hand mijn T-shirt uitkreeg. Mijn ademhaling versnelde toen hij met zijn lippen over mijn buik ging. Ik sloot mijn ogen en opeens ging mijn gsm weer af. Ik zuchtte diep en Zayn keek me vragend aan. “Just let it ring, it’s probably not even important” Zayn drukte opnieuw zijn lippen in mijn hals en ik leunde zachtjes naar achter met gesloten ogen. Opeens begon mijn gsm opnieuw af te gaan. Geïrriteerd keek ik naar mijn tas die iets verder op stond. "Do you want to get it?" Zayn keek me vragend aan maar ik schudde mijn hoofd. "Like I said, it's probably not important" ik glimlachte opgelucht toen mijn gsm weer stil viel. De stilte was van korte duur, niet zoveel later kwam mijn gsm weer tot leven. Zayn zette me voorzichtig neer op de grond en met boze passen liep ik naar mijn tas, ik zocht snel mijn gsm er in en nam zonder te kijken op. Ik wilde net beginnen roepen toen de persoon aan de andere kant me al voor was. "Young lady, where the hell are you? Why aren't you at school?" mijn ogen vergrootte zich en ik keek Zayn paniekerig aan. "Mom, hi...I...I'm...uuh" ik haalde nerveus een hand door mijn haar en begon mijn spullen bij elkaar te rapen. Hoe wist ze in godsnaam dat ik niet op school was? Ik ijsbeerde heen en weer en toen besefte ik opeens dat mijn ouders vandaag een gesprek zouden hebben met mijn klasleraar. Hoe kon ik nu zo stom geweest zijn om dat de vergeten. "Your father and I like to have a word with you when we get home!" ze legde zonder nog iets verder te zeggen af. "My parents... They know I skipped school..shit..." ik trok mijn T-shirt weer aan, gooide snel mijn tas over mijn schouder en wilde weglopen. Zayn hield mijn arm tegen "take a deep beath babe, calm down. It' will be okay!" De woorden van Zayn leken een kalmerend effect op mij te hebben. Ik haalde diep adem en glimlachte kort. "Wish me luck!" ik drukte nog snel een kusje op zijn wang en liep toen voor de tweede keer weg. Hoe dichter ik bij huis kwam hoe sneller ik begon te lopen. Op het laatste stuk begon ik echt te rennen. Met wat geluk was ik nog voor mijn ouders thuis. Nerveus zocht ik mijn sleutel in mijn tas, mijn handen trilde te hard waardoor ik deze ook nog enkele keren liet vallen. Het lukte uiteindelijk toch om de deur open te krijgen. Ik stormde naar binnen en gooide de deur achter me dicht. Ik kwam de woonkamer binnen, tot mijn geluk was deze leeg. Ik had geen idee hoe lang mijn ouders nog zouden wegblijven maar ik hoopte vurig dat het gesprek zou uitlopen. Ik moest een goed excuus zien te verzinnen dat op zen minst mijn straf zou verminderen. Mijn ouders waren heel streng en deden altijd alles volgens de regels. De minuten leken traag voorbij te gaan, nerveus ijsbeerde ik heen en weer in de kamer. Mijn excuus moest heel sterk zijn als ik mijn ouders wilde misleiden. Ik plofte neer in de zetel toen ik de deur hoorde open gaan. Ik slikte nerveus en hield me klaar. "It's normal she did this, she's a teenager what do you expect?" ik hoorde mijn vader zijn stem en fronste even mijn wenkbrauwen. "What so you think this is normal? That we should encourage her?" deze keer was het de stem van mijn moeder. "No that's not what I'm saying, I'm just trying to tell you that every teenager does this, she's experimenting and that's normal for a girl of her age" het bleef even stil in de gang en ik hield gespannen mijn adem in. "And maybe she has problems or something like that. Maybe you should try and see things from her point of view...what kind of mother are you!" mijn mond viel open en er viel opnieuw een ongemakkelijke stilte. "Who are you Jack? I don't recognize you anymore...where's the man I married?" de stem van mijn moeder klonk gebroken en trillerig. Alsof ze elk moment in tranen kon uitbarsten. De deur vloog opeens open en mijn ouders kwamen binnen. Ik greep snel een boekje vast en deed alsof ik heel geconcentreerd aan het lezen was. "Oh hi" ik probeerde verbaasd te kijken en lie t niets merken dat ik hun gesprek net had gehoord. "Amelia...how long have you been here?" mijn moeder keek even angstig naar mijn vader maar die keek de andere kant uit. "So, umm...about you skipping school...don't do it again. You'll be grounded for the whole week. No parties, no homework with Alice, no trips!" ik keek mijn moeder verbaasd aan. Ik had nooit gedacht dat ze hier zo licht ging over gaan. Zonder nog verder iets te zeggen liep ze naar de keuken. Mijn vader verdween naar boven en die zag ik voor de rest van de avond niet meer terug.