Hoofdstuk 03

Vandaag is de dag dat ik afscheid moet gaan nemen van Tessa. Ik ben gecast en mag in New York blijven, maar Tessa moet helaas terug naar Engeland... Dat wilde ze natuurlijk niet, maar we kunnen er niks aan veranderen. Ik heb haar beloofd om een foto met de jongens van One Direction te nemen en om hun handtekeningen voor haar te vragen.
"Mijn vlucht vertrekt pas over een half uur..." Zegt Tessa half blij, half teleurgesteld.
"Zullen we dan nog even wat drinken? Hier op het vliegveld zijn erg veel plekken waar dat kan." Stel ik voor.
Tessa knikt en we lopen naar een brasserie achtig ding en kiezen een plek, er komt een ober bij ons en we bestellen allebei thee.
"Echte Engelse!" Grapt de ober. We kijken hem verbaasd aan.
"Thee en jullie accenten." Legt de ober uit en we lachen.
"Dus, je houdt me wel up-to-date hè?" Vraagt Tessa als onze thee er is.
"Tuurlijk! We sms'en en facebooken elke dag!"
"Elke dag? Ik verwacht minstens elk uur." Grapt Tessa.
"Oké dan." Antwoord ik sarcastisch.
"Ik vraag me nog steeds af waarom net ik bij Niall en Liam op de kamer slaap..."
"Ik zou juist blij zijn, nu kun je gewoon met ze praten. Wow nu ik erover nadenk, je wordt gewoon super goede vrienden met ze! Met Niall en Liam van One Direction! OMG! Anne, weet je wel wat dit voor een mega kans is." Ik besluit mezelf deze marteling niet langer te laten ondergaan en ik sla mijn hand voor Tessa's mond. Pas na een tijdje stopt ze ook daadwerkelijk met praten. Ik begin te lachen en knik onbegrijpend, hoe kan ze zo afdraaien... Tessa grijnst van oor tot oor.
"Je vlucht vertrekt over tien minuten, ik denk dat we moeten gaan." Zeg ik vervolgens snel, omdat ik aan haar gezicht zie dat ze elk moment opnieuw kan beginnen. In tegenstelling tot mijn vermoedens knikt ze rustig en staat ze op. Haar bagage is al in het vliegtuig en nu komt het moment waarop we afscheid moeten nemen.
"Dus, je zorgt goed voor jezelf in Engeland?" Zeg ik om de awkwardness te verbreken. Tessa knikt en haar ogen worden een beetje waterig.
"Jij ook." Perst ze eruit.
Ik knik ook en geef haar een knuffel waardoor ze nu echt in tranen uitbarst. Pff, ik ben niet goed in dit soort situaties!
"Tessa, alsjeblieft niet huilen! Ik ga niet dood hoor. Ik kom heus wel weer terug."
"Maar dat duurt nog zo lang en het is New York, er gebeuren hier rare dingen." Mompelt ze bijna onverstaanbaar.
Het is wel waar, ik blijf hier een hele tijd, vier maanden...
"Maar het leven gaat door! En trouwens de studio's liggen in het media park en het hotel in LA..." Probeer ik, maar het heeft weinig zin.
"Los Angeles? Anne beloof me om voorzichtig te doen!"
"Ik beloof het." Ik steek twee vingers in de lucht. Ik geef haar opnieuw een knuffel, een hele dikke, stevige dit keer. Tessa pakt haar rugzak die ze als handbagage mee heeft genomen en ze geeft me een kushandje. Ik geef er een terug en krijg het nu ook moeilijk om het droog te houden. Tessa draait zich om en loopt de poort naar binnen, naar de douane, waar ik haar niet meer kan zien.
Ik besluit ook maar te gaan. Ik heb een vlucht van New York naar LA. Allemaal geregeld door de studio. Mijn vlucht vertrekt over 10 minuten merkt ik nu pas. "Sh*t." Mompel ik en ik begin te rennen, omdat mijn vliegtuig ergens anders vertrekt. Ik ren snel en ga langs de douane gelukkig kom ik net op tijd aan in het vliegtuig.