Let the walls break down (atl) 21

De volgende dag wordt er weer gebeld. "Mama, kan jij de deur openen?" vraag ik mijn moeder. "Oké, kan jij even komen letten op het eten, dat er niets aanbrandt?" Ik loop naar de keuken en houd me bezig met het eten. "Ivy, kan je even komen?" hoor ik mijn moeder van aan de voordeur roepen. Ivy loopt snel naar mijn moeder. Verbaasd zet ik het vuur af. Wie heeft er in godsnaam Ivy nodig? Het zou kunnen Chester zijn maar dan zou zijn moeder er ook moeten bij zijn en zo te horen is het een mannenstem. Ivy had de deur niet in het slot getrokken dus kijk ik door een kier.

Jack staat in de deuropening met een knuffel die hij aan Ivy overhandigd. Ivy is er heel erg blij mee en geeft hem een kus. Wanneer ik beter kijk, zie ik dat het de knuffel is die ze niet gezien hadden in het weeshuis. De knuffel die ik hem teruggegeven had. "Ashley belde me gisteren niet. Weet u soms of ze me wil zien? Of ik een kans krijg om nog iets tegen haar te zeggen?" Mijn moeder schudt haar hoofd. "Mama is verdrietig, ik denk dat ze je mist. Gisteren huilde ze in haar bed, maar, shht, niet zeggen. Ik denk dat ze wel weer tegen je zal spreken." zegt Ivy meteen. "Euhm, Ivy, ga maar terug spelen of tv kijken." reageert mijn moeder vlug. Ze knikt en komt terug naar de woonkamer. Vlug loop ik naar de keuken en doe alsof ik bezig ben.

"Mama, mama, mama, weet je wie er aan de deur staat? Jack, hij wil met je praten. Je moet eens gaan kijken. Hij is lief, hij heeft me een knuffel gegeven." Blij laat ze me de knuffel zien. "Ik heb Jack niets meer te zeggen en hoef hem ook niet meer te zien. Ga maar tv kijken." Ze laat haar hoofdje hangen en gaat terug naar de woonkamer. Ik draai me terug naar de kookpotten en zet het vuur weer aan. "Mama?" Ik kijk om naar Ivy. "Is er een kans dat het weer goed komt tussen jou en Jack?" Ik zucht. "Ik weet het niet, maar daar hoop je beter niet op." Ivy knikt teleurgesteld. "Mag ik Jack nog zien?" vraagt ze na enkele minuten stilte. "Ik weet het niet Ivy, hij heeft mij gekwetst. Ik wil niet dat hij jou ook kwetst." antwoord ik zuchtend. "Wanneer krijg ik een papa?" Met grote ogen kijk ik haar aan. "Wat bedoel je?" vraag ik verbaasd. "Iedereen heeft een mama en een papa. Op school lachen ze me uit omdat ik geen papa heb. Alleen Chester vindt het niet erg. Mag ik Jack mijn papa noemen?" Traantjes vormen zich in haar oogjes. "Ivy, Jack zorgde voor je, net als ik. Na een tijdje is hij weggegaan. We hoorden niets meer van hem. Na 5 jaar komt hij terug. Denk je dat je hem echt je papa kan noemen? Nog veel belangrijker, wil hij wel je papa zijn? En als hij dat al wil, dan wil dat zeggen dat hij en ik zullen moeten overeenkomen. Ik wil hem niet meer spreken of zien." Bang voor haar reactie kijk ik haar aan. "Ik ga naar Chester en ik blijf daar wonen. Dan heb ik tenminste een mama EN een papa." Ze trekt haar pantoffels uit en neemt haar schoenen. Ik wil haar opnemen zodat ze niet kan weglopen maar dan dringt er een geur mijn neus binnen. Het eten brandt aan. Snel loop ik naar het fornuis en zet het vuur af. Ik wil naar Ivy lopen maar die loopt net de deur uit.

"Ivy!" Ik loop snel de deur uit, achter haar aan. Mijn moeder heeft haar net in de auto gezet en rijdt weg. Daardoor word ik alleen achtergelaten met Jack. "Ashley, kan ik met je praten?" vraagt hij zachtjes. "Nee, ik wil je nooit meer zien of spreken! Mijn dochter is weg, ze wil bij Chester gaan wonen! Dan heeft ze tenminste een mama EN papa! Ze wordt gepest omdat ze geen vader heeft! Had jij me wel wakker gemaakt dan hadden we nu misschien WEL samen voor haar gezorgd! Dan had ze nu WEL een mama EN een PAPA! Niet te geloven dat ik er zolang over gedacht heb dat wij ooit samen zouden kunnen zijn! Het eten is aangebrand, ik moet eten opnieuw gaan maken, ik heb geen tijd om jouw gezaag aan te horen!" Met een klap slaag ik de deur dicht. "ASHLEY! ASHLEY! DOE OPEN!" roept hij. "WAT VALT ER NOG VEEL TE ZEGGEN?!" roep ik boos terwijl ik de deur open trek. "Geef me dan toch tenminste de tijd om nog 1 ding te zeggen. Daarna slaag je de deur zoveel dicht als je wil, daarna hoef je me niet meer te zien of tegen me te praten. Ik wil gewoon nog 1 ding kwijt."