Heee
Hier nog een hoofdstukje :)
Ja ik weet het, ik moet eigenlijk wel maar dat word pas half 4 ofzo dus heeeeeel misschien komt er hier na nog eentje, maar weet nog niet zeker.
Dit verhaal ga ik uit printen als die af is,
Ik weet niet waarom?!
Op school wouden ze hem ook graag lezen

xx Esther

Vanuit Rosalina:

Nils struikelt en land op me.
Onze gezichten zijn nog meer een paar centimeter van elkaar vandaan.
Nils' gezicht komt dichterbij en dan zoent hij me.
"Uhm ... sorry!" zegt hij en staat op.
Ik ben nog steeds verbaast.
Oke, ik vind Nils echt leuk, dat wist bijna iedereen al.
Maar hij vind mij toch niet leuk?
Er zijn miljoenen meisjes op de aarde en dan kiest hij MIJ!
Nee, dat kan niet, dat bestaat niet!
Hij pakt mn hand en trekt me omhoog.
"Sorry Rosa!" zegt jij dan en loopt weg.
"Nee! Nils wacht even!" schreeuw ik en ren achter hem aan.
Hij rent de stad in.
"O NO!" mompel ik.
Ik twijfel geen moment en ren zo achter hem aan.
Waar is hij heen?
O daar, hij rent "Stout" in.
Oeii!
Dat is stout! (gnagna, sorry moest ff!)
Hij rent naar de mannen afdeling en gaat in een pas hokje zitten.
"Mevrouw, mag ik alsjeblieft eventjes naar de mannen afdeling om mijn vriend op te halen? Het duurt een beetje lang met hem!" vroeg ik aan een medewerkster.
"Vooruit dan maar, maar wel snel terug komen hé!" antwoorde de vrouw.
Ik antwoorde niet maar rende meteen naar de 2e verdieping.
"NILS! KOM NOU! NIILLSS!!" roep ik.
Ik hoor gesnik uit een pas hokje komen.
"Nils? Nils zit je daar?" vraag ik een paar keer.
Plots trekt iemand me het pas hokje in.
"Wie? Wat? Waar?" zeg ik.
"Stt rustig Rosa!" hoor ik iemand zeggen.
"O, jij bent het maar!" antwoord ik op gelucht.
"Nou ook lekker aardig!" zegt hij en loop het hokje uit.
"Nee Nils! Het was niet zo bedoelt!" roep ik hem achterna.
"ACH JOH! IK WIST TOCH WEL DAT IK NIKS GOED KON DOEN!" roept hij en rent de winkel weer uit.
Ik ren hem weer achterna maar nu vind ik hem niet meer terug.
"Pfff, weer mijn schuld!" zeg ik zacht.
Ik voel een hand op mn schouder en schrik.
Ik draai me langzaam om en kijk in de ogen van Alessandro.
"He, wat is er gebeurt met jou en Nils?" vraagt hij aardig.
"Ik ... ik ..." zeg ik en begin te huilen.
"Rustig!" zegt hij en geeft me een knuffel.
"Laat maar, hij is boos op me en dat is mn eigen schuld!" zeg ik als ik wat rustiger ben.
"Kom, dan gaan we even naar Venesa toe!" zegt hij en trekt me mee naar het terras van Venesa.

Reageer (1)

  • x_Raisa_x

    Super leuk en zielig tegelijkertijd snel verder xx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen