Hate Love.

POV. Esmeé.

‘Ik ga maar weer eens’ zei ik toen de krullenbol naar binnen liep. Ik had dus echt geen zin om met hem in een kamer te gaan zitten. Lynn keek mij verbaasd aan, maar toen ze mijn blik gevolgd had en uit eindelijk bij Harry terecht kwam maakte ze een begrijpend geluidje. Ik wilde langs Harry heen lopen toen hij een stukje naar mijn kant toe schoof waardoor onze schouders tegen elkaar knalden. Ik rolde mijn ogen naar boven en maakte een geïrriteerd geluidje. Liam liep de kamer binnen en zag het beginnende tafereel.
‘Oké en nu ben ik hier klaar mee! Ik dacht dat jullie vriendschap wel zou groeien, maar tot nu toe is het alleen maar erger geworden’ klaagde Liam met een kwade blik. Ik keek even naar Harry die mij met opgetrokken wenkbrauwen aan keek. Ik rolde met mijn ogen en maakte een ‘tss’ geluidje. Ik voelde me net een bitch op dit moment, maar dat krijg je nou eenmaal als dat mens bij je in buurt was.
‘Wat weten jullie eigenlijk van elkaar?’ mengde Zayn zich in de discussie.
‘Dat zij een bitch is en ontzettend irritant is’ klaagde Harry. Ik plaatste mijn handen op mijn heupen en dacht na over wat ik zou antwoorden.
‘Nee of jij zo leuk bent…’ zei ik op een sarcastisch toontje. Liam hief hopeloos zijn armen omhoog en wilde weer de kamer uit lopen toen Niall zijn mond open trok.
‘Jullie moeten elkaar gewoon leren kennen’ zei hij vrolijk. Ik trok mijn wenkbrauwen een stukje omhoog. Ik wilde hem liever helemaal niet kennen, laat staan dat ik met hem zou moeten praten en dingen te weten moeten komen van hem. Daar had ik toch even geen zin in. Ik dacht al dat Niall’s idee erg was, maar tot mijn ergernis deed Louis er nog een schepje boven op.
‘Ja! Harry en Esmée moeten op een date! Een hele dag lang’ kirde Louis vrolijk. Een vreemde kriebel vormde zich een weg door mijn lichaam. Van binnen begon ik te dansen om het idee dat ik met Harry op een date ging. Geschrokken van mijn reactie en blijheid zette ik een stap verder weg van Harry en schudde kort mijn hoofd.
‘Mooi niet dat ik met…dat op een date ga!’ zei ik koppig. Zayn stond op en liep naar Liam toe. Hij sloeg zijn arm om Liam heen en drukte zijn lippen op die van Liam. Ik wist dat ze een relatie hadden, maar ik was er nog altijd niet aan gewend.
‘Liam en ik konden het eerst ook niet goed met elkaar vinden en kijk ons nu’ Zayn klonk gelukkig. Zo gelukkig was ik al jaren niet meer geweest. Ik snakte naar dat soort geluk. Een zucht verliet Harry zijn mond. Je kon duidelijk horen dat hij geïrriteerd was en dat hij duidelijk niets aan dit plan vond.
‘Oké ik doe mee, maar op een voorwaarde! Ik ga met Esmée op een ‘date’ als jullie dan eindelijk stoppen met bemoeien in onze ruzies’ walging was te horen. Iets wat mijn hart diep van binnen brak. Wat gebeurde er met me? Waarom vond ik het erg dat Harry alleen met mij op een date wilde als er een voorwaarde aan vast zat geknoopt? Ik haatte die jongen, wat kon mij het schelen wat hij deed en waarom hij iets deed. Iedereen stemde in en keek nu verwachtingsvol naar mij. Ik vond het maar niets dat ik met hem op een date moest gaan. Al hoopte ik stiekem al veel langer voor dit moment. Geschrokken door deze gedachte schudde ik mijn hoofd. Mijn lichaam vulde zich met verwarring en mijn hoofd liep vol met vragen en gevoelens.
‘Ja oké. Ik doe het’ voordat ik er erg in had, had ik het gezegd. Gejuich ontstond behalve bij mij en Harry. Harry keek alleen naar de grond en voor een seconde verscheen er een glimlach op zijn gezicht, die weer snel verdween toen hij er achter kwam dat ik naar hem was aan het kijken. Snel wendde ik mijn blik af en liep naar de deur om te wachten op Harry. Hoe sneller we op deze ‘date’ gingen hoe sneller ik er van af was. Harry leek mijn actie te hebben begrepen en liep nu ook richting de deur.
‘Dus waar gaan we heen?’ vroeg hij met een lieve ondertoon, iets wat ik nog nooit van hem gehoord had.
‘Het park ofzo?’ hij stemde in, maar net voordat we naar buiten wilden lopen rende hij weer terug naar binnen. Die had er snel genoeg van. Na een tijdje kwam hij terug met een picknickmand.
‘Anders hebben we daar ook maar niets te doen’ ik kon niets anders doen dan grinniken en als een reflex pakte ik zijn hand vast die ik snel weer los liet. Hij draaide zich naar mij toe en in zijn groene ogen kon ik verwarring af lezen. Iets wat ik de laatste tijd te veel van had gevoeld. Ik wist het gewoon allemaal niet meer.
Eenmaal aangekomen in het park sloeg hij een deken uit en pakte de picknick mand uit. Taco’s verschenen er op het bord en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht.
‘Hoe wist je dat ik taco’s verrukkelijk vindt?’ ik ging op de deken zitten en hielp Harry al zittend met het verdelen van het voedsel.
‘Wist ik niet, het is mijn lievelingseten vandaar had ik het gepakt’ ik knikte begrijpend.
‘Nooit gedacht dat ik iets met jou gemeen zou hebben’ lachte ik. Harry knikte begrijpend.
‘Misschien hadden ze inderdaad gelijk en moeten we elkaar wat beter leren kennen’ ik zuchtte ik had daar dus echt geen zin in.
‘Wat een stom idee eigenlijk om dit te doen’ zeiden we tegelijk. Ik grinnikte even, maar werd weer snel stil.
‘Ik bedoel het is nou niet bepaald romantisch om op een date gestuurd te worden’ klaagde ik over het feit dat ik hier nu gedwongen zat.
‘En of het park dan zo romantisch is. Overal rennen er kinderen, geschreeuw onderbreekt je de hele tijd en dan ook nog de honden en de andere dieren die hier poepen ofzo’ Ik lachte even met hem mee. Dit viel eigenlijk nog best mee. Hij boog een stukje mijn kant op waarna ik zijn voorbeeld opvolgde. We zaten nu bijna tegen elkaar aan en klaagden nog wat verder.
‘Dit is zo niet romantisch’ fluisterde hij. Ik maakte een instemmend geluidje en voordat ik het wist had hij de laatste centimeters tussen ons verbroken. Zijn zachte lippen verwende de mijne. Een gelukkig gevoel ging door mijn lichaam heen en eindelijk verdween de verwarring. Al die tijd had ik die jongen niet gehate, maar juist het tegen over gestelde. Ik was verlieft op hem. Ik verbrak de zoen en keek Harry met een plagende blik aan.
‘ik haat je’ fluisterde ik. Zijn gezicht vertrok even, maar herstelde zich weer toen hij er achter kwam dat het een grapje was. Ik stond op en rende door het park. Harry zette de achtervolging in en kwam steeds dichterbij. Ik dook achter een boom en hijgde rustig uit. Ik keek voorzichtig langs de boom heen om te kijken waar hij bleef, maar hij was nergens te bekennen. Vreemd.
‘boe’ een fluistering klonk in mijn oor en geschrokken draaide ik me om. Daar stond hij met een grootte glimlach op zijn gezicht.
‘We gaan ze dus echt niet vertellen dat dit heeft gewerkt hé?’ vroeg hij met een smekende ondertoon.
‘Nee echt niet! We houden het gewoon nog een weekje geheim en maken nog gewoon ruzie en dan vertellen we ze dat we een relatie hebben’ ik grinnikte bij het idee. ‘Wacht, we hebben toch een relatie?’ mijn wangen kleurden rood. Ik was meteen nadat we een keer gezoend hadden al meteen vanuit gegaan dat we een relatie zouden hebben. Wie weet wilde Harry dat wel helemaal niet.
‘Natuurlijk! Althans ik wil het wel’ verlegen keek hij naar de grond. Iets wat hem zo schattig maakte en wat ik dus onmogelijk kon weer staan. Ik tilde zijn hoofd een stukje omhoog en drukte mijn lippen op de zijne. Nu snapte ik wat Zayn en Liam voelen. Het was veel fijner dan dat ik had gehoopt en had gedacht. De sleutel tot geluk was voor mij gewoon Harry geweest. Zo dichtbij, maar toch ook zo ver weg.

I hope you like it? .