Hoofdstuk 6. Waar zijn Owen en Esther?

Vanuit Nils:

Ik kijk wat tv en dan komt er een stukje tekst ...
"Op de A32 (zegmaarwat) in Zwolle heeft een aanrijding plaatst gevonden.
Een meisje van een jaar of 12/13 is aangereden,
De bestuurder is verder gereden.
Gelukkig was Monique Smit in de buurt met Owen Playfair.
Ze hebben haar leven gered.
Onderzoek van aanrijding vind nu plaats"

Ik schrik en bel meteen Daan op.
Gelukkig hij neem op.

Ik: Daan! Er is een meisje aan gereden, Owen is nu bij haar!
Daan: Wat?! Dat is Esther!
Ik: Kennen jullie haar? Man jullie bellen me ook nooit meer als jullie meiden hebben gevonden!
Daan: Haha ja we kennen haar, ja sorry hoor! Ze was zo leuk enzo, ik was verliefd op haar maar ze zoende opeens met Owen,
Ik: En nu? Hoe gaat het verder?
Daan: Nu is het gevoel in eens over, maar niet dit onderwerp, dat is zo meisjesachtig...
"HEE DAAN! JE MAAKT ME BELACHELIJK!" hoor ik iemand roepen.
Ik: En wie is dat? zeg ik met een zucht.
Daan: Dat is Rosalina, Rosa dus, maar ik moet gaan, kom naar het ziekenhuis in Zwolle, ik denk dat ze daar licht! Doei!
Ik: Oke! Doei!

"MAM! BRENG ME NAAR HET ZIEKENHUIS IN ZWOLLE!" roep ik naar mn moeder die in de keuken een boek aan het schrijven is.
"Waarom? Is er iets ergs met je?" vraagt ze en komt naar me toe.
"Nee, niet met mij! Maar met onze vriendin!" antwoord ik boos.
"En als jij me niet brengt ga ik wel lopend! en ik sta op.
"Ik breng je wel, kom, dan gaan we nu!" zegt mn moeder.
"YES!" zeg ik.
Ik loop naar de gang en pak mn jas.
Doe de voor deur open en loop naar de auto.
"Ik ken haar niet eens, maar het zal wel een aardig meisje zijn neem ik aan" denk ik.
Mn moeder stapt in en na een kwartiertje rijden zijn we er.
Daan staat al voor de in gang van het ziekenhuis met Rein en Rosa.
"He, ik ben Nils!" zeg ik en geef Rosa een hand.
"Haii! Ik ben Rosalina maar noem me maar Rosa!" zegt ze met een glimlach.
O wat is ze leuk!
Haar ogen, zo mooi licht groen.
"Nils, hallooowwhaa!" zegt Rein en spring op mn rug.
"REIN! GVD GA DER AF!" zeg ik boos.
Rein spring er meteen af waardoor ik naar voor word geduwd en samen met Rosa op de grond val.
Onze gezichten zijn nog maar een paar centimeter van elkaar af ...