Breath.

Hij klopte weer op mijn deur. Ik haalde mijn kussen van mijn hoofd en liep naar de deur. Ik deed ze open. 'Luke! Als je me nu niet laat slapen!' Hij lachte luid met zijn vriendje. Uh, elke keer als William hier was moest mijn broer gewoon irritant doen. 'Wat dan?' Zei hij toen hij een beetje was bijgekomen. Ik keek hem venijnig aan en sloog zo hard als ik kon met mijn kussen op zijn hoofd. William lachte als enige. 'En als jij niet stopt, kun je het zelfde verwachten hoor.' Hij probeerde te stoppen maar je zag het plezier op zijn gezicht geschreven. Ik draaide met mijn ogen en sloot de deur met een knal. 'Uh.' Ik zuchte en ging terug in mijn bed liggen. 'Jongens.' Dacht ik. Ik keek op mijn klok, één uur s'nachts. Ik kreunde. Ik sloot mijn ogen en probeerde terug te slapen. Bijna, bijna lukte me het om in slaap te vallen. Totdat Luke zijn gitaar luid door het huis klonk. Nu was ik boos. Ik nam mijn kussen en liep richting zijn kamer. Ik smeet de deur open en smeet het in de richting van Luke. 'Welk deel van, morgen is het de eerste dag van een nieuw schooljaar en ik wil kunnen slapen, begrijp jij niet?' Ik hoorde iemand zuchten. Ik keek naar het bed en zag William met zijn ogen draaien. 'Ga jij nu echt nooit naar huis?' Geirriteerd kruiste ik mijn armen over mijn borst. 'Nope.' Begon William. 'Ik blijf speciaal langer voor jou.' Hij grijnsde naar me. 'Joepie.' zei ik sarcastisch. Luke begon weer gitaar te spelen. 'Luuuuuke!' Ik probeerde boven de versterker uit te komen. Hij stopte. 'Het is niet omdat jij hier braaf wilt zijn en vroeg gaan slapen, dat ik dan moet stoppen en mij dood vervelen. Nu buiten.' Ik hoorde William lachen. 'Goed gezegt Luke.' Zei hij met een grijns van oor tot oor. Ik stak mijn tong uit naar hem en liep de kamer uit. Het gitaar spel begon weer. Ik ging in mijn bed liggen en probeerde het geluid wegtedringen uit mijn hoofd. Wat zal ik blij zijn als hij het huis uit is.