3.

5.00 'Zayn, wakker worden! En maak je klaar!' riep mijn moeder me wakker. Ik kreunde. Moest ik nu werkelijk zo vroeg opstaat voor dat stom kamp waar ik niet eens heen wou? 'Ja, ja' riep ik kwaad terug. Ik lag nog een paar minuten te staren naar mijn wit plafond. Ik stapte met een zucht uit mijn bed.
Ik zocht tussen al mijn rommel naar schone kledij. Ik vond een propere boxershort. Niet veel later ook een wit t-shirt en een korte jeansbroek.
Gisteren zei mama nog dat het warm zou worden. Ik wou er goed uitzien voor het geval dat er hete meiden gingen zijn.
Ik liep naar de badkamer. Ik deed mijn boxershort waarmee ik had geslapen uit en deed de verse aan. Even later ook het t-shirt en de korte jeansbroek.
Ik pakte de gel uit het kastje in de badkamer. Verzorgd deed ik mijn haar in een kuif.
Na een kwartier lag mijn haar precies zoal ik het wou.
Ik liep naar beneden naar de keuken. Mama was daar al aan het eten. Ik zette me aan de tafel, tegenover mama. Ik pakte een boterham en smeerde er Nutella op. 'Je moet dan nog je tas maken', zei mama om een gesprek te beginnen.
'Ik weet het, je hoeft me er niet aan herinneren. Ik wil er niet eens heen!' zei ik bot. 'Ja, ja. Je gedrag verandert maar niet...' zei mama. Naar de rest luisterde ik toch al niet meer. Ik had dat hele verhaal al twee weken aan een stuk mogen horen. Ondertussen had ik al drie boterhammen op. 'Ik ga m'n boel klaardoen', zei ik toen ze klaar was met haar verhaal. 'Oké', zei mama.
Ik liep met twee treden tegelijk te trap op. Ik pakte mijn sportzak die in een hoekje was gedumpt in mijn kamer. Ik pakte al de schone dingen en bruikbare dingen in. Algauw zat mijn tas vol. Ik liep naar de badkamer. Ik pakte mijn tandenborstel, mijn kam en het aller belangrijkst: mijn gel. Ik liep naar mijn kamer met de dingen in mijn handen en deed ze in mijn tas. Ik deed juist mijn tas dicht toen mama mijn kamer binnen kwam.
'Ben je klaar?' vroeg mama. 'Nee', zei ik. Ik pakte mijn sneakers en deed ze aan. 'Nu wel', zei ik. Ik pakte mijn sportzak.
Mama en ik liepen de trap af. Ik pakte mijn jacket van het haakje en deed hem aan. Samen liepen we naar de auto. Ik Ik smeet mijn sportzak in de koffer. Ik deed hem terug dicht en ging vooraan gaan zitten. Mama startte de auto. En weg waren we, naar een stom kamp waar ik niet eens wou zijn.


Ik stapte uit de auto , gaf mijn mama een zoen op haar wang en rende naar de plek waar de groep stond. Ik zag de 2 monitoren de tenten inpakken en een spontane glimlach kwam mijn gezicht op.
'Ik wil niet naar dit stomme kamp!' hoorde ik iemand tegenspartelen. Ik draai me om en zie de jongen met de 6cm-hoge kuif tegen zijn zin deze kant op komen. Zwaar tegen zijn zin kwam hij naast me staan.
Ik kon er niet aan doen maar ik bekeek hem van onder tot boven. Iets aan hem trok me gewoon aan. "Wat is jouw probleem?" vraagt hij vies.
"Niets...euh...ik" ik stond op het punt om te zeggen dat hij een ambetant , verwend jongentje was maar iets aan hem vond ik gewoon speciaal. Ik keek omhoog in zijn ogen en zag de meest prachtige ogen die ik ooit heb gezien. Dat zal het wel zijn, zijn ogen. Of was het misschien toch die glimlach wat me zo wild maakte van hem?
Ik schud mijn hoofd en kijk weer voor me. "Weet jij wat we allemaal op dit stomme kamp zullen doen?" vraagt de jongen vies; "Wat is je naam eigenlijk?" vroeg ik hem verward aan. "Ik vroeg het eerst." zei hij op een manier dat ik niet kon verdragen. "We zullen in ieder geval leren kajakken , camoufleren en we zullen een berg beklimmen." snauwde ik terug. "Zayn" antwoorde hij kort en we keken allebij weer naar voor. "Wat is jouw naam?" vroeg hij na een ongemakkelijke stilte. "Leonie" en een grijns verscheen op m'n gezicht. "Allemaal in de bus stappen!" riepen de monitoren wanneer ze hadden gedaan met alles in te pakken. Ik rende de bus in en nam een plaatsje helemaal vanachter. Ja ik ben een lawaaimaker. Alle jongeren stappen de bus in en zayn komt op zijn gemakje aangeslentert. Hij kijkt bij elke stoel als er een plaatsje vrij is en kijkt dan met een zucht naar mij. Blijkbaar had hij nergens anders plaats. Met een knal gaat hij naast me zitten en het licht scheen juist perfect op zijn gezicht. Het was alsof dat zijn ogen van donkerbruin veranderden naar een lichte bruin-groene kleur.
Ik deed een kleine lipbite want het waren gewoon de meest mooie ogen die ik ooit al heb gezien. Zayn draait zich om en ik kijk vlug door het raampje. Ik had nu echt geen zin om naast een aantrekkelijke sukkel te zitten. Ik pak mijn mp3 uit mijn zak. Music on world off. "Welke muziek luister je?" hoor ik Zayn zeggen nog voor ik 1 oortje in heb. 'Ed Sheeran' antwoord ik met een glimlach. "Hou je van Ed sheeran?" zegt hij opgewekt.
"Hij is m'n idool" antwoord ik lachend. "Omg van mij ook!" zegt hij enthousiast. "Meeluisteren?" Hij pakte 1 oortje en deed dit in zijn oor. Na een kwartier Ed Sheeran te luisteren begon hij te gapen. "Ben je moe?" vraag ik nep bezorgt. "Uhu." antwoord hij slaperig. Hij legt zijn hoofd op mijn schouders en z'n oogjes vallen toe. Misschien was hij toch nog niet zo erg als je hem beter leerde kennen.