35

‘bedankt voor alle cadeaus’ zeg ik dankbaar. Ze glimlachen.
Sommige schenken nog wat drinken ik andere praten nog wat. Of terwijl ik verveel me dood.
‘ik heb nou dat uur, ga je mee?’ vraagt George uitijdelijk. ‘best’ mompel ik.
George neemt me mee naar een kamer die ik nog nooit gezien had, een soort kleine balzaal. ‘wow, het is mooi hier..’ zeg ik verbaast. ‘weet ik’ antwoord hij zelfvoldaan. ‘dansen?’ vraagt hij. ‘er is geen muziek’. Hij wijst achter me, als ik me omdraai zie ik een soort megafoon. ‘oké’ zeg ik iets vrolijker. Als de muziek start beginnen we langzaam te dansen. Als het nummer af is geeft George me een doosje aan, als ik het openmaak komt er een vreselijk schattig kettinkje uit. ‘het ik prachtig.’ Fluister ik. En ik geef hem een knuffel. Als ik me uit de omhelzing haal denkt George daar anders over. Hij legt zijn arm om me geen en drukt z’n lippen op de mijne. Als hij zich terugtrekt gaat hij een stap naar achter en vraagt ‘wil je mijn vriendin zijn?’ en hij kijkt onzeker naar de grond. ‘Tuurlijk wil ik dat’. En ik geef hem een knuffel. ‘zullen we terug gaan?’ vraag ik als we zo een tijdje staan. ‘nee, ik hen nog een half uur de tijd’ zegt hij eigenwijs. ‘wat wilde je doen dan?’. ‘dansen’ zegt hij simpel en hij steekt zijn arm weer uit.
We staan uiteindelijk langer dan een uur te dansen, dan besluiten we eindelijk terug te gaan.
‘was het leuk?’ vraagt Fred grijnzend. Ik steek mijn tong uit en loop een stukje door naar voren. ‘ik ga slapen, bedank voor alles!’ ze ik terwijl ik langzaam de trap op loop. ‘truste!” gaan verschillende stemmen
Snel doe ik weer 5 stappen naar beneden. ‘o ja! Bijna vergeten, George en ik zijn een stel!’
Iedereen begint door elkaar te praten snel loop ik veder naar boven en laat iedereen met vragen achter, die mocht George lekker beantwoorden.
Als ik net slaap word er op mijn deur geklopt. ‘Blaire?’ gaat George’s stem. ‘ja?’ vraag ik slaperig. ‘mag ik binnen komen?’. ‘je doet maar’. En ik trek de dekens over mijn hoofd heen.
‘mag ik bij jou liggen.’ Vraagt hij hoopvol. ‘uh - hu’ mompel ik. Ik had iegelijk geen flauw idee wat hij precies vroeg, ik sliep alweer half.
De volgende dag word ik wakker naast een slapende George.. GEORGE?!....
Ik sliep vast half…ik moet toegeven, hij ziet er zo super schattig uit. Zachtjes loop ik naar benden, waar gelukkig nog niemand ik. Snel maak ik een ontbijtje, en sluip weer omhoog.
Ik zet het neer op het nachtkastje en schud George zachtjes wakker.