Hoofdstuk 47

Daan gaat op het naast me op het bed zitten en ik kruip tegen hem aan “als je niet wilt hoeft het niet hé, dat weet je toch” zegt Daan zacht en hij pakt mijn hand vast “weet ik, maar ik wil dat wel doen. Wel voor die kinderen” Daan is met m’n vingers aan het spelen, iedereen is stil en je kunt merken dat er een akelige sfeer hangt “Marjon als je liever naar huis gaat, ga dan alsjeblieft. Voel je niet gedwongen om hier te blijven voor mij, dat geldt voor jullie allemaal” zeg ik en Marjon begint te huilen “beloof me dat je naar huis komt Cin, ik wil niet meer naar jou in het ziekenhuis. Ik wil weer samen met jou die dingen kunnen doen” nu begin ik ook te huilen. Ik leg mijn hoofd tegen Daan zijn schouder, Daan wil me een kus op m’n voorhoofd geven en ik zie dat Marjon ineens opstaat en wegloopt. “MARJON! Wacht!” roept Rein en hij rent achter haar aan, ik kijk Owen en Nils aan en ze halen hun schouders op. “heb ik iets verkeerd gedaan?” vraagt Daan voorzichtig en “weet niet” zegt Owen, ik pak mijn mobiel en app Rein ‘wat is er met Marjon? Hebben wij iets verkeerd gedaan?’ ik stop mijn mobiel weer in m’n zak en wil opstaan maar word terug getrokken door Daan “Laat Rein maar even met haar praten” zegt Daan, Nils heeft ondertussen zijn mobiel weer gevonden en is volgens mij weer druk aan het appen met Yasmine “heb je Yasmine weer op app of ben je nu gewoon een spelletje aan het doen” ik zie dat Nils rood begint te worden, hij reageert niet maar ik zie aan zijn gezicht dat hij het wel heel leuk vindt. Ik ben met Owen en Daan aan het praten over van alles en nog wat, het meeste is onzin. We beginnen over het aankomende concert voor de mainiacs te praten en ineens zien we Nils helemaal stralen en hij begint te lachen “Droom ik? Knijp mij is even” Roept Nils ineens en natuurlijk grijpt Owen de kans om Nils te knijpen en hij knijpt Nils in zijn bovenarm “GAST WAT DOE JE?!” Roept Nils ineens en hij haalt uit naar Owen die net op tijd bukt “Jij riep ineens Droom ik? Knijp me is even, dus dat deed ik” ik zie hem rood worden “Je krijgt de groetjes van Yasmine, en heel snel beter worden” zegt Nils ineens en de lach die op zijn gezicht staat is er niet meer vanaf te krijgen. Ik voel mijn mobiel trillen en pak hem snel uit mijn zak ‘Sorry, ik ben ff gaan lopen, is niks ergs. Nils komt zo weer even naar jullie, hij legt het wel uit x Marjon’ lees ik als ik het appje open en ik laat het aan Daan lezen Daan geeft mijn mobiel aan Rein en ik leg m'n hoofd weer tegen Daan zijn schouder "Cin, ben je moe?" Vraagt Owen ineens, ik schud mijn hoofd "nee, hoezo?" "Waarschijnlijk omdat als jij moe wordt je altijd tegen mij aan gaat liggen als ik er ben" zegt Daan, hij pakt mijn hand vast en legt zijn hand op mijn been "Je bent echt wel moe, ik zie het aan je" zegt Nils ineens en ik schrik "sta je wee r met beide voeten aan de grond?" Vraag ik lachend aan Nils, ik zie dat hij niet weet wat hij moet zeggen "waarom ga je niet gewoon even liggen?" Vraagt Nils "dadelijk komt Rein en dan komt Marjon misschien en dan slaap ik en als Marjon dan naar haar vader wil?" Verder kom ik niet want ik word onderbroken door Daan die zijn lippen zachtjes op de mijne drukt, hij duwt me zachtjes achterover en legt de deken over me heen "probeer even te rusten in ieder geval, dan gaan wij heel even weg en komen we straks wel weer terug" zeggen de jongens. Ik krijg nog een kus van Daan, Owen en Nils aaien me over m'n hoofd en geven me nog een knuffel en net als ze de kamer uit willen lopen komt Rein naar binnen. Hij word meteen meegetrokken naar buiten en kijkt heel verbaasd, ik pak mijn mobiel en kijk even op Twitter 'moet nu eigg eventjes gaan slapen van Daan, ben toch wel moe maar wil niet slapen' ik krijg heel veel reacties en ineens zie ik voorbij gaan dat Daan me vermelde 'ga toch maar even slapen, droom maar fijn over mij. Ga alsjeblieft slapen schatje' ik dus Twitter weg, vergrendel mijn mobiel en leg hem op het kastje. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe onrustige slaap, ik word wakker omdat er iemand aan m'n schouders aan het schudden is en met een nat washandje over m'n gezicht gaat "Cin wordt wakker, alsjeblieft" hoor ik een stem in de verte zeggen “Cin alsjeblieft word wakker” ik open langzaam mijn ogen en ik heel wazig dat mam aan mijn bed zit “mama?” zeg ik zachtjes “ja meisje?” “wat is er gebeurt?” “weet ik niet meis, ik ben net binnen” ik knipper even met mijn ogen “Waar is Daan?” vraag ik zacht en mam begint te lachen “weet ik niet” zegt mam en ik hoor de deur een beetje piepen, ik ga iets omhoog liggen en zie dat Marjon en Rein binnenkomen “Cin! gelukkig” Marjon komt naar me toe en geeft me een knuffel “ik zal jullie drie even laten” zegt mam en ze loopt weg “je hebt me laten schrikken” zeg ik “was het misschien mijn schuld?” vraag ik voorzichtig en ik ben bang dat het mijn schuld is “Nee, helemaal niet” zegt Marjon “waar zijn Daan, Owen en Rein?” vraag ik nog een beetje slaperig “Hier ben ik” zegt Rein lachend “ik bedoelde Nils” zeg ik en Marjon en Rein beginnen te lachen “weet ik niet” zegt Marjon en ze komt op het voeteneind zitten “Volgens mij zijn die uh” zegt Rein “vertel het eens Rein” zeggen Marjon en ik tegelijk, we beginnen te lachen “weet ik eigenlijk niet” zegt hij en we beginnen te lachen, ik pak mijn mobiel en whatsapp Daan ‘schat, waar ben je? Ik mis je. Wat is er gebeurd? Je moet komen x’ binnen een paar minuten heb ik al iets terug ‘meisje, ik ben eventjes naar huis gegaan. Vertel zo wel waarom, ik kom er NU aan’ ik leg mijn mobiel weer weg “hoe zat het eigenlijk met Nils?” vraag ik “volgens mij speelt daar wat, Nils wat zo blij straks” “moet ik hem gaan uithoren?” vraagt Rein en hij heeft een redelijk ondeugende blik “zolang je hem ook een beetje heen laat doen” zegt Marjon lachend “Dan ga ik hem zoeken” zegt hij en hij loopt weg, Marjon en ik praten nog wat over de manege en een paar minuten later komt Daan “Lieverd!” roept Daan, hij geeft me een knuffel en laat me niet meer los. Hij tilt me op en gaat zelf op bed zitten “je zou me nooit meer zo laten schrikken” zegt Daan en hij geeft me een kus op mijn hoofd “hoezo laten schrikken? Wat heb ik gedaan?” vraag ik verbaasd, ik kijk eerst Marjon aan maar die schud haar hoofd en haalt haar schouders op dus kijk ik naar achteren naar Daan “je begon helemaal te trillen en je ogen wagenwijd open, ik was echt bang” zegt Daan en hij slaat zijn armen om me heen en ik merk dat hij zijn hoofd in mijn haren duwt. Ik sla mijn armen achteruit en trek Daan tegen me aan “Mam zat naast me toen ik wakker werd” zeg ik en ik laat hem weer los “gelukkig, ik had haar ge-sms’t want ik wilde dat er iemand naast je zat als je wakker werd” zegt Daan, ik ga naast Daan zitten en zit nu tussen Marjon en Daan in “waar was jij dan?” “mam sms’te dat ik even naar huis moest, ze was werken en Sam en Jorn die kwamen zo thuis. Dus ik moest ze thuis opvangen tot oma er was” zegt hij “Marjon, was dat straks trouwens door mij dat je weg ging?” ik zie dat Marjon haar ogen neerslaat en ze zucht “nee, ik werd even helemaal gek door van alles” “gelukkig, ik was al bang dat het door mij kwam” ik zie dat Marjon haar ogen neerslaat en ze zucht “nee, ik werd even helemaal gek door van alles” “gelukkig, ik was al bang dat het door mij kwam” Daan staat op en gaat tussen Marjon mij inzitten, hij pakt met zijn linkerhand Marjon haar hand vast en met de rechter die van mij "ik ben zo blij dat ik jullie heb leren kennen" zegt hij, hij geeft mij een kus op m'n mond en Marjon een op de wang. Net op het moment dat hij Marjon een kus op haar wang geeft komt Rein binnen gelopen, hij blijft in de deuropening staan met de deurklink nog steeds vast "het is niet..." Zegt Daan "Nee, wat is het dan?" Vraagt Rein met tranen in zijn ogen "Rein ga zitten dan leg ik het uit" Rein wil omdraaien en weglopen maar Marjon is al van het bed af gesprongen en trekt hem de kamer in "jij bent echt gek, een ander kussen terwijl je vriendin erbij zit" roept Rein kwaad, ik zit als enige nog op bed. Ik trek m'n benen op en laat m'n hoofd erop steunen "REIN! Alsjeblieft zeg, doe niet zo dom. Kom ff mee" Roept Marjon ineens en ze trekt Rein mee de gang op "Marjon, kijk je app eerst even" zeg ik, ze pakt haar mobiel en ik zie dat ze mijn appje gelezen heeft "Daan kom jij ook even mee" zegt Marjon en ze sleept de jongens de gang op, ik pak m'n mobiel en kijk even op Twitter 'nu weer even richting @2mainiacss ' tweette Owen vijf minuten geleden '@OwenPlayfair @2mainiacss ik kom vanavond nog wel even langs' tweet Nils. De deur zwaait open en Owen komt binnen gelopen met een mandje, een paar kaarten en een paar knuffels "ik zet nooit meer op Twitter dat ik naar jou ga, waar je ook bent" zegt Owen en hij geeft me een knuffel "let je op als je Marjon of mij knuffelt" zeg ik voordat ik het door heb "oke, hoezo? Heb ik iets gemist" zegt Owen terwijl hij het mandje en de knuffels op het voeteneind zet en de kaartjes aan mij geeft "Rein was Nils aan het zoeken, toen zei Daan tegen Marjon en mij dat hij blij was dat hij ons heeft leren kennen, hij gaf mij een kus.." Zeg ik, ik ben even stil omdat ik van alles op de gang hoor en ik zie dat Owen opstaat en naar de deur loopt, even later komt hij terug met Rein "je bent echt gestoord" zegt Owen en je kunt horen dat hij niet blij is, Rein gaat op een stoel zitten naast Owen "ik heb het net al gehoord" zegt Owen. "Owen kom eens" zeg ik zacht, als hij naast me staat trek ik hem naar me toe "wil je Rein wegsturen?" Fluister ik in zijn oor en er rolt een traan over m'n wang, Owen loopt naar Rein "Misschien is het beter als jij eventjes met Marjon naar haar vader gaat ofzo" zegt Owen en ik zie nu pas dat Rein zijn knokkels bloeden, hij staat op en loopt de kamer uit. Ik begin te huilen en Owen komt naast me zitten "het komt allemaal door mij" zeg ik huilend, ik zie dat Owen schrikt "hoezo?" Vraagt hij en hij pakt een van de knuffels "sinds ik met Daan heb gebeurt er steeds wel iets, en vooral nu ik in het ziekenhuis lig" ik voel m'n mobiel trillen, ik kijk en zie dat ik twee appjes heb, een van Marjon en een van Daan. Ik open eerst die van Marjon 'Rein zei dat Owen bij jou is? Ik ben met Rein ff naar huis, Daan zit wss bij Branco en Kim' ik app terug 'Jep, Owen zit bij me en thx voor je appje' ik open die van Daan 'ik zit bij Branco en Kim en mag pas naar jou toe als jij dat wilt en als ik rustig en normaal doe' ik geef m'n mobiel aan Owen en laat hem het berichtje lezen, hij begint te lachen "dat duurt nog wel even, zullen wij anders even naar buiten gaan als dat mag en als Daan dat goed vind" ik knik en druk op het knopje naast m'n bed, een paar minuten later komt Kim de kamer binnen "Daan had jou een berichtje gestuurd?" Vraagt ze meteen "ja, maar ik had een vraagje" zeg ik "of ik met Owen even naar buiten mag" vraag ik en ik kijk Kim aan "van mij mag het, tenminste als je in de rolstoel gaat" zegt Kim "zou je het aan Daan willen vragen?" Vraag ik en stiekem ben ik best bang voor de reactie van Daan "wacht, als jullie meekomen kun je het zelf vragen" zegt Kim, ik knik en Owen en Kim helpen me in de rolstoel "Rol je er zelf naartoe?" Vraagt Kim en ze houd de deur open. Ik rol de deur uit, op de gang komen Joris en Lynn voorbij gescheurd. Owen duwt me in de richting van de lift en Kim komt er achteraan gelopen "verdieping 6" zeg ik tegen Owen als we bij de lift staan drukt Owen op de knop en gaat op mijn schoot zitten, ik schrik en kijk hem raar aan. Hij springt van m’n schoot af en de liftdeuren schuiven open, ik merk dat Kim me de lift in duwt. Owen gaat naast Kim in de lift staan “Owen, ik wil je zo heel even spreken” zegt Kim, hij knikt en ik kijk Kim raar aan ‘waarom wil Kim Owen spreken?’ vraag ik mezelf af. De liftdeuren schuiven weer open en ik rol mezelf naar buiten, we lopen naar het kamertje van Branco waar Branco en Daan zitten. Ik stap uit de rolstoel en ik loop de kamer in en Daan komt meteen op me afgelopen, hij geeft me een knuffel. Ik ga even zitten want Owen is nog met Kim aan het praten “Wat is er op de gang gebeurt?” vraag ik en ik kijk hem aan “ja hij moet niet gaan zeggen dat ik Marjon ga versieren waar jij bij zit, dan wordt ik kwaad” zegt hij en ik zie dat ik weer kwaad wordt “Daan chil, ga nu geen ruzie maken met de jongens alsjeblieft” roep ik, de deur gaat open en Owen en Kim lopen binnen “Daan is het goed als ik naar buiten gaat? Owen loopt ook mee” zeg ik en ik ben bang voor zijn reactie omdat hij ook zo uitvloog tegen Rein “ja, is goed. Dat hoef je toch niet aan mij te vragen?” zegt hij, ik sta op en ga even op zijn schoot zitten “jawel, dat moest ik van mezelf” zeg ik, ik geef hem een kus en loop de kamer uit. Owen komt achter me aangelopen, ik wil de gang door lopen maar Owen komt er weer aan met de rolstoel “Die hoeft ik niet te hebben” zeg ik maar Owen kijkt me met een bepaalde blik aan waardoor ik toch maar in de rolstoel ga zitten “nu voel ik me net een gehandicapte” zeg ik en ik sla meteen m’n hand voor m’n mond "Wat is er?" Vraagt Owen, aan zijn stem is te horen dat hij schrok "Nee, laat maar. Niks ergs" zeg ik