{6} Train - Jordan Moonshine

Ik zit nu in de supersnelle trein, die helemaal van uit het arme district 12 naar het rijke, grote Capitool rijdt.
Alles zal nu verander, mijn famillie en vrienden heb ik al achtergelaten, maar eenmaal in de arena zal ik ook mijn karakter moeten achterlaten, om zelf te kunnen overleven. ik haat het Capitool. Ik haat de spelen. ik haat alles. alles, behalve mijn famillie en vrienden.
Ik ben doodstil, en zeg niets tegen Orlando die naast mij zit en zonder vele emoties te tonen rustig naar buiten kijkt.
Effie heeft ons alleen gelaten, ze gaat Haymitch halen. Wat voor Arena zou het zijn dit jaar?
Vroeger keek ik met mijn famillie vaak naar de spelen, het zijn al vele soorten arenas geweest. Nu denk je ongetwijfeld aan grote bossen vol met gevaren in, maar er zijn ook al ijsvlaktes, woestijnen, duinen, zelfs op zee en vele andere soorten landschappen spelen gehouden. Ik vraag me af of ik de andere tributen wel zou aankunnen, ik ben nog niet dood, er is nog een vleugje hoop dat ik het zou kunnen halen. en is Orlando mijn bongenoot of mijn vijand?
Ik heb hem wel eens zien ruzie maken met Jaydan, mijn beste vriend. maar ooit heeft hij er al eens voor gezorgd ik warm had terwijl ik bijna dood aan het vriezen was. ikzelf hoor tot een van de rijkere famillies uit ons district. We zijn misschien zelfs één van de drie rijksten daar.
Dat komt vooral omdat we de beste plekjes kennen om te vissen in het meer, het is daar altijd heel kalm, het is bijna onbekend voor de andere districtgenoten van ons. Van het roeien heb ik spieren gekregen, en daarvan ben ik groot en sterk geworden. van de vissen ben ik gezond en goed genoeg gegroeit.
Op school ben ik een van de beste in lopen en worstelen. op een wedstrijdje werd ik zelfs eens 3de bij lopen, bij worstelen won ik bijna altijd.
Maar wapens zijn helemaal mijn ding niet. ik droom bijna helemaal weg bij de gedachte aan mijn famillie, als we samen gaan vissen zijn, en aan onze thuis.
Net op dat moment komt Effie binnen met Haymitch achter haar aan, een Niet al te grote man met blond haar en een baardeje, en heel opvallend heeft hij altijd een fles rum in zijn hand. hij staat bekend als de grootste zatlap van ons district. Ik vraag me af hoe hij ooit eens heeft kunnen winnen met de spelen.
Ik weet bijna zeker dat hij toen nog geen enkele druppel alcohol zou aangeraakt hebben.
Hij komt binnen, en mompelt in zichzelf: 'Zo twee lekkere brokjes vlees, ze zouden wel smaken bij een flesje whisky.'
Effie keek even met een strenge blik naar de man, die dronken blijkt te zijn, en Haymitch rolt even met zijn ogen.
'Zo, ik zet me er even bij' zegt hij vrolijk, terwijl hij zich neerploft in de luxueuze sofa recht over ons.
Hij neemt een slok van een glas Porto dat op het salontafeltje uitgeschonken staat. 'Blech, schotelwater!' spuugt hij uit.
'Effie, geef me eens een straffer goedje.' mompelt hij.