H9

Gio leek verrassend veel op Jason, hoewel ik zijn jongere broertje knapper vond. Hij had ook al van dat inktzwarte haar, maar zijn ogen hadden vreemd genoeg veel minder diepte, en hij was ook niet zo gespierd als Jason. Ik glimlachte nerveus, maar hij lachte niet terug. Ik keek naar de grond.
Jason keek zijn broer waarschuwend aan. 'Take it easy, G. Het is de bedoeling dat ze hier zonder trauma's uitkomt.' Hij knikte kort. Jason kuste mij vluchtig op mijn wang en liep weg richting het strand. Ik raakte in paniek. Moest ik dit dan alleen doen? Gio keek me absoluut niet vriendelijk aan. We keken zwijgend naar de gestalte van Jason die steeds kleiner werd, en toen hij bijna uit het zicht was, keek Gio naar mij. 'Goed,' zei hij. 'Wat weet je van Jason? Als je ook maar iets van hem weet, wat ik betwijfel.' Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Ik weet best veel van hem.' Gio trok zijn wenkbrauwen op. 'Heeft hij je verteld over Ben? Oh nee,' zei hij schamper toen hij me zag kijken. 'Natuurlijk niet. Dood is dood, zelfs als het gaat over iemand als Benjamin.' Ik knipperde met mijn ogen. 'Je broer?' vroeg ik zacht. Hij keek op. 'Heeft hij dat verteld? Jemig.'
Ik zuchtte. 'Gio... Wat wil je?' Hij liep ineens op me af en pakte me ruw bij mijn schouders. 'Wat weet jij nou? Van wat hij heeft doorgemaakt, van zijn leven, zijn angsten, zijn dromen? Wie denk je wel dat je bent? Gewoon het zoveelste zogenaamd mooie meisje om zijn leven nog verder in elkaar te laten zakken! Hij praat, weet je dat? In zijn slaap. En elke nacht noemt hij jouw naam. Wel honderd keer! Het is nog nooit zo erg geweest. Ik kan niet toelaten dat hij zich door jou vanbinnen kapot laat maken, zoals de vorige keer! Het gaat net wat beter met hem. Hij lacht weer, eet weer normaal... Dat mag jij niet verpesten, hoor je? Ik zal het niet toestaan!'
Mijn schouders begonnen te protesteren, en ik was dolblij toen iemand Gio van achteren vastgreep en bij me weg duwde. Ik keek op en zag dat het Jason was. Hij duwde Gio in het zand en ging voor me staan. 'Het is genoeg.' zei hij op een kwade toon die helemaal niet bij zijn stem paste. Hij sloeg een arm om mijn schouder en leidde me weg bij Gio. We keken niet om.


~

Heeeee
Gisteren lag Quizlet er de hele dag uit -_- dus kon ik niets posten. Hier is t stukje waar jullie met *kuch* smart *kuch* op hebben zitten wachten dus alsnog.
Sevvalium, ik zag je reactie, en omdat ik geen leven heb ga ik ff uitleggen waarom Jason dat zo vaak doet.
Ik wil dat mijn personages zo menselijk mogelijk zijn, zodat je je als je het leest goed kunt inleven. Zoals je weet hebben sommige mensen ticks (ik rol om de 5sec met mijn ogen ). In ieder geval, zoiets heeft Jason ook: hand door zijn haar halen, wegkijken als hij iets moet zeggen waar hij verdrietig van wordt of waar hij zich voor schaamt, en, je zei het al, in zijn neus knijpen, meestal uit frustratie. We are all human
Ja dat was onnodig, I know.
PS Als je mijn verhaal leest zou ik het heeeeeel leuk vinden als je even liet weten wat je vond, pretty please?
Kay bye