Noa

'Wat was er?' vroeg Harry.
'Er zit nog een beetje water in haar longen en het moet er morgen uitgehaald worden.' zei ik.
'Noa'tje kom eens bij mij.' zei ik en klopte op bed.
Ik hielp haar op bed en ik ging naast haar zitten.
'Morgen moet de dokter nog iets bij je doen.' zei ik.
'Nee.' zei ze bang.
'Het gaat geen pijn doen hoor en mama mag bij jou blijven.' zei ik.
'Ok.' zei ze en ging terug verder spelen.
Rond 7 uur ging iedereen terug naar huis en ik en Noa keken nog een beetje tv en gingen dan ook gaan slapen.
*De volgende dag*
Louis was al vroeg in het ziekenhuis en Tommy was bij de jongens.
'Wanneer komt de dokter?' vroeg louis.
'Hij zou hier elk moment moeten zijn.' zei ik en de dokter kwam binnen.
'Voila.' zei ik lachend.
'Jongedame ben je klaar?' vroeg hij aan Noa. Maar ik zag dat Noa een beetje bang werd.
De verpleegster reden het bed voort en ik en Louis gingen mee.
'We gaan je eerst een prikje geven in je arm en dan gaan we beginnen.' zei hij en maakte een injectie klaar. De dokter was klaar om het spuitje te geven maar Noa trok telkens haar arm weg.
'Kunt u haar tegenhouden?' vroeg hij.
Louis nam haar armpje vast en ik wreef door haar haartjes.
'Sssst.' zei ik.
'Voila, binnen 5 minuutjes beginnen we.' zei hij en ging eventjes weg.
Ik en Louis bleven dicht bij Noa zitten terwijl de dokter bezig was en na een halfuurtje was hij klaar. Noa werd terug naar haar kamer gebracht en de verdoving was na een uurtje volledig uitgewerkt.
'Alles goed?' vroeg de dokter.
'Ja.' zei Noa.
'Dokter? Wanneer mag ze naar huis?' vroeg Louis.
'Morgen.' zei hij.
'Morgen mag je naar huis.' zei ik tegen Noa.
'Jeeeej.' zei Noa blij.
'Ja bij broertje.' zei ik.
'Ja das natuurlijk een beetje lastig ehj met nog zo een kleintje bij.' zei hij.
'Ja.' zei ik.
'S middags was Noa veel beter en vandaag mocht ze eindelijk naar huis. We waren op weg naar huis en stonden voor het rood licht toen opeens een paar fans rond de auto kwamen staan.
'Louis! Louis!' riepen ze allemaal.
Louis deelde een paar handtekeningen uit en daarna konden we terug voort rijden.
'Waaraan denk je?' vroeg Louis.
'Die meisjes van daarnet, ooit was ik 1 van hun en nu ben ik met jou getrouwd en heb 2 kindjes.' zei ik.
Louis begon te lachen en legde zijn hand op mijn bil.
'Ik hou van jou.' zei hij.
'Ik ook van jou.' zei ik.
Toen we thuis kwamen zaten de jongens met Tommy al te wachten op ons.
'Broertje.' zei Noa blij en liep onmiddelijk naar zijn parkje.

Ik denk dat dit verhaal bijna is afgelopen want ik heb totaal geen inspiratie meer voor verder te schrijven, als jullie ideeën hebben laat het me zeker weten want ik wil eigenlijk echt niet dat dit verhaal stopt maar ja aan alles komt een einde
Jullie kunnen natuurlijk ook mijn ander verhaal volgen; http://www.quizlet.nl/stories/110850/the-never-ending-story-louis-tomlinson/