Hoofdstuk 3. De schrik,

Vanuit Rein:

Ik liep het park in om te kijken waar Owen en Daan waren.
Ik wou verder lopen totdat ik een meisje zag.
Ik keek naar haar en toen was ze weg.
O, nee, ze is gevallen over een boomstam.
Ze staat op en wil weer verder rennen maar struikelt weer en beland in mn armen.
"LAAT ME LOS!" roept ze maar ik luister niet.
"Nee, eerst rustig worden, dan breng ik je naar huis en vertel je ons allemaal wat er is gebeurt!" zeg ik met een boze maar bezorgde blik.
Eerst antwoorde ze niet meer daarna wel weer.
"Rein? Wat doe jij hier? Ik vertel niks klootzak!" antwoord ze en rukt zich los.
Ze trapt tegen mn enkel waardoor ik naar mn enkel grijp en zij me los laat.
Ze rent weg en rent tegen een boom op.
Ze valt op de grond en Owen en Daan rennen meteen op haar af.
Ik ren er ook op al maar ze is er al niet meer bij.
"Rosa! Rosa word wakker!" zegt Owen.
"Owen, ze is er niet meer bij" zegt Daan rustig en geeft hem een klopje op zijn schouder.
"GVD!" zegt Owen.
"Owen relax!" zegt ik waardoor Daan in de lach schiet.
"NIKS RELAX!" antwoord hij boos.
Volgensmij is hij niet echt bepaalt boos maar eerder geschrokken.
"Dan rustig, je bent hartstikke verliefd joh! Dat weten we, maar probeer rustig te blijven, kom, dan gaan we naar mijn huis toe, mn moeder weet wel raad!" zegt Daan.
"ZUSTER ZWIERINK!" roept Esther plots.
"He, jij bent er ook weer! He Banjer, heb je lekker met Cindy gespeeld?" zegt Daan en gaat een beetje spelen met Banjer.
"Hai! Ja klopt! Ik ben er weer! Maar ..." zegt ze en wijst naar Rosa.
"Ze is eerst gestruikeld, stond op, rende verder, en lande in mn armen. Ze rende weer verder en rende zo tegen een boom op, nu is ze er niet meer" zeg ik en kijk verlegen naar de grond.
"Reintje, wat is er?" vraagt Esther en trekt me voorzichtig omhoog.
"Niks, ik ... Nee laat maar!" antwoord ik en probeer weg te rennen maar ze houd me tegen.
"Rein, kom even mee, je moet me wat vertellen" zegt ze en neemt me mee.