Hoofdstuk 145

Yuna
Ik zucht een keer, het is weer zo ver hoor. Ben heeft een paar dagen na gedacht om Aiden te helpen met het trainen van Naur maar wil het niet doen.
Ik zit nu dus midden in een schreeuw partij waarbij Aiden van mij verwacht ook nog eens te kiezen. Ik zou hem graag willen helpen maar het is gewoon gevaarlijk, ik bedoel als zelfs Ben het niet aanraad moet het niet goed zijn toch?
‘Sorry Aiden, maar ik heb er over nagedacht en ik weet ook niet hoe ik je hier mee kan helpen’ zeg ik terwijl ik hem wanhopig aankijk.
Aiden snuift een keer en draait zich om. Ik kijk Ben aan maar die laat zich in een stoel zakken, even later hoor ik de deur dicht slaan.
‘ zou hij iemand anders vinden denk je?’ vraag ik na een tijdje.
‘ ik hoop het niet.’ Zegt Ben nors en verder komt er niks meer uit.
Na een tijdje ben ik het zat en weet ik niet wat ik moet zeggen of doen.
‘ ik geloof dat ik je even met rust laat. goed idee ?’ zeg ik terwijl ik een jas aan trek.
‘ is goed, dank je. Waar ga je heen?’ vraagt hij nieuwsgierig.
‘ ik ga naar Xena, die vindt het vast leuk om even naar buiten te mogen’ zeg ik.
‘ is goed, anders kom ik zo wel die kant op’ mompelt hij.
Ik knik een keer en loop het huis uit richting de stallen. Voor het eerst in een paar dagen is het rustig, misschien komt het omdat ik wat later ben dan normaal. Eenmaal binnen zie ik dat de meeste stallen leeg zijn.
Ik loop verder door naar achteren en hoor zoals altijd weer een vrolijk gegrom van Xena hoor. Na haar te hebben begroet doe ik de stal open en leid haar naar buiten, nu moet ik alleen nog een rustig plekje vinden.
Op zich niet zo moeilijk aangezien het niet druk is, maar ik zou niet willen dat als ze in de lucht zit net een andere draak met ruiter in de weg zit, als het even tegen zit kan ik daar nog ruzie van krijgen ook nog.
We lopen een stuk van de stal vandaan, het zand pad op en lopen na een tijdje een grote vlakte op.
Als Xena eenmaal vliegt laat ik me op de grond zakken en kijk over het uitgestrekte veld naar de horizon.
Ineens komt er een grote schaduw van zo te zien een draak over me heen.
‘ toevallig dat ik je hier ook tegen kom’ hoor ik een bekende vrolijke stem zeggen.
‘ heey, ja toevallig. Maar wel gezellig’ lach ik terwijl Glenn naast me komt zitten en zijn blik op Xena houdt.
‘ jij zoekt dus ook de rust op’ zeg ik terwijl ik naar de draak van Glenn kijk.
Hij knikt een keer. ‘ ja dat is beter en zo hebben we allebei wat rust’ grijnst hij.
‘ ga maar Duet’ zegt hij tegen de groen/gele draak die netjes zit te wachten.
Xena vindt het wel leuk en voor ik het weet zitten de twee achter elkaar aan te vangen.
‘ ze is nog niet zo oud of wel?’ vraagt hij na een tijdje terwijl de twee weer naar beneden komen.
‘ ze is nu bijna een jaar en Duet ?’ zeg ik half nadenkend.
‘ die is bijna zes’ zegt hij terwijl hij opstaat.
‘ ik geloof dat ik terug ga voordat het weer zo druk wordt’ zegt hij terwijl hij me een hand heeft om op te staan.
‘ is goed, dan loop ik met je mee’ zeg ik terwijl Xena naar me toe komt.
Eenmaal op stal hebben we nog leuke gesprekken.
‘ wat een rust hier!’ hoor ik Ben ineens roepen. Ik kijk hem lachend aan.
‘ ja he? We zijn precies op tijd terug.’ Zeg ik terwijl ik naar Glenn kijk.
Ondertussen is Ben bij ons komen staan en hebben Ben en Glenn zichzelf voorgesteld.
Ze zijn zelfs met elkaar in gesprek als ik Xena weer op stal zet.
Als Glenn afscheid heeft genomen zijn Ben en ik nog over.
‘ heb je Aiden al gezien of niet?’ vraagt Ben na een tijdje.
‘ ik heb hem niet gezien, hij zal wel op het oefenveld zijn, hoewel ik dacht dat hij misschien al wel thuis zou zijn.’ antwoordt ik terwijl we samen weer naar huis lopen.
Ook onderweg komen we hem niet tegen. Als we een paar uur thuis hebben gezeten begint het donker te worden en er is nog geen Aiden.