Hoofdstuk 142

Aiden
‘Hoe haal je het in je hoofd om aan die wedstrijd mee te doen!’ gromt Ben.
‘Ik dacht dat je wel achter me zou staan!’ grom ik en laat mijn tanden aan hem zien.
‘Zou ik ook doen als je meer ervaring zou hebben!’ en hij stapt op me af met gebalde vuisten.
‘Die James Black moet een keer op zijn plaats gezet worden!’ brul ik kwaad.
‘Maar niet door jou!’ en hij drukt me tegen de muur aan en houd me stevig vast.
Ik probeer me los te maken maar dat wil niet echt lukken. Helaas is Ben sterker dan ik en zeker als hij kwaad is.
‘Laat me los Ben!’ brul ik en probeer me los te rukken uit zijn greep.
‘Dat gaat je mooi niet lukken’ grijnst hij en drukt me nog steviger tegen de muur aan.

‘Wat gebeurd hier!’ gilt Yuna en komt de trap af gestormd.
Ik weet me uit Ben zijn greep te verlossen en schiet naar de andere kant van de kamer. Hij heeft het in de gaten en komt achter me aan. Hij grijpt me vast en ik val languit op de grond. Versuft sta ik weer op en voel aan mijn hoofd. Er zit bloed aan mijn hand en geschrokken kijk ik naar Ben.
‘Sorry, sorry dit was niet de bedoeling’ en hij laat me meteen los.
Kwaad kijk ik hem aan en haal een keer uit. Ik raak hem in zijn gezicht en wil bijna mijn tanden in zijn nek zetten.
‘Aiden!’ gilt Yuna en ze komt tussen ons beide in staan.
Op dat moment haal ik nog een keer uit en raak bijna Yuna. Verschrikt deins ik terug en schrik van mijn eigen actie. Had ik bijna Yuna aangevallen.
‘Stop daar mee! Allebei!’ gilt Yuna en houd haar handen omhoog.
Ik zucht en laat me op de grond zakken. Mijn hoofd bloed al niet meer maar Ben is nog wel lelijk verwond. Hij staat aan de andere kant van de woonkamer en houd me scherp in de gaten. Zijn gezicht bloed nog wel en het houd niet op. Yuna loopt naar de keuken en haalt een doek wat hij tegen zijn gezicht kan houden om het te stoppen.

‘Wat is er nou allemaal aan de hand?’ vraagt Yuna na een paar uur wanneer we allebei afgekoeld zijn.
‘Ben wil niet hebben dat ik aan die race mee doe’ grom ik naar hem.
‘Jij en je draak kunnen er nog niet aan mee doen. Naur heeft jaren van training nodig voordat hij echt mee kan doen aan de race’ verklaard Ben wat rustiger deze keer.
‘Ik wil gewoon die James Black verslaan! Het kan gewoon niet dat hij elke keer wint’ grom ik.
‘Dat moet maar iemand anders doen!’ roept Ben en gaat weer staan.
‘Ik ga het toch proberen’ zeg ik eigenwijs en stamp naar buiten.
‘Het gaat je toch niet lukken!’ brult Ben me na.
‘Ik dacht dat je me zou helpen!’ schreeuw ik en loop naar de stal om Naur te halen.

Naur staat rustig te wachten en ik haal hem uit zijn stal. Ik lijd hem naar buiten en zadel hem op. Geduldig blijft hij staan en ik klim op zijn rug. Samen vliegen we naar het trainingsveld waar ik hem weer laat landen. Van alle kanten komen er vampiers en draken kijken. Trots stapt Naur rond en ik weet nog net van zijn rug af te springen.
‘Wat is dat voor een draak?’ vraagt een jongen en komt tussen de menigte naar voren.
Het is James Black en staat met zijn arrogante kop voor me.
‘Dit is een vuurdraak’ zeg ik tegen hem en ga vlak voor hem staan.
Hij snuift een keer en bekijkt Naur van top tot teen. Hij loopt er een keer omheen en zijn draak komt er ook bij staan.
‘Dus jij denkt mij te kunnen verslaan?’ gromt hij en zijn ogen verkleuren van woede.
‘Ik denk het niet alleen, ik weet het zeker!’ grom ik naar hem en hij zet een tap terug.
‘Dat zullen we nog wel eens zien!’ brult hij zo hard dat iedereen het kan horen.
Een stel vampiers dat achter hem staat begint hard te lachen. Ik heb het gevoel dat dat zijn vrienden zijn…