Hoofdstuk 141

Yuna
Als ik naar de keuken loop bedenk ik wat we vandaag kunnen doen en natuurlijk ook aan die race. Zouden ze er een soort training‘s veld voor hebben hier? Anders zouden we daar ook wel kunnen gaan kijken.
Als ik terug loop zie ik dat Aiden helemaal in gedachten is verzonken. Ik schud mijn hoofd een keer lachend en loop naar boven. Snel was ik mijn gezicht en kam mijn haar. Gisteren heb ik samen met Ben boodschappen gedaan en zijn we een winkel tegen gekomen met wat draken spullen. Van verzorging ‘s spullen tot snoepjes en vecht/verdediging‘s spullen.
Ik heb het daar in tegen gewoon bij wat snoepjes gehouden en een paar verzorging’s spullen.
Snel pak ik die zodat we eerst even langs de stallen kunnen lopen om ze daar in de kast te doen die bij de betreffende stal hoort. Deze kast kan gewoon op slot dus kan er verder toch niemand bij. Ik loop weer naar beneden met de spullen en zie dat Aiden al klaar staat.
‘Eerst nog even langs de stallen’ zeg ik terwijl ik door de gang loop naar buiten.
‘Weet je het zeker?’ vraagt hij met een lichte grom.
‘Ja, want anders heeft het geen zin dat ik het heb gekocht en je moet je niks van de andere aantrekken’ zeg ik lachend.
Aiden komt naast me lopen en pakt wat van de spullen over.
‘Weet ik wel maar het blijft moeilijk’ zegt hij met een kleine zucht.
Eenmaal bij de stallen is het een stuk drukken dan normaal volgens mij. Er staan vampiers maar ook elven, vrij logisch maar anders nooit zoveel bij elkaar.
Ze zijn druk aan het praten en na een paar tellen staat er een grote zwart/paarse draak buiten. Het dier is zo te zien goed in de hand te houden want het kijkt rustig om zich heen alsof er niks aan de hand is.
Als we dichterbij lopen zie ik een vampier staan die nonchalant waarvan waarschijnlijk de draak is, naar de toeschouwers kijkt. Ik wurm me tussen de massa door en loop door naar de kastjes en leg de spullen erin. Met een paar snoepjes in mijn handen loop naar Xena en Naur. Als ik ze voor hou kijken ze me allebei raar aan. Naur is de gene die als eerste voorzichtig zijn neus bij het snoepje houd en waarschijnlijk ruikt het goed aangezien ik voor ik het weet niks meer in mijn handen heb. Het scheelt dat hij het voorzichtig doet. Nu Xena heeft gezien dat het niet gevaarlijk is eet ze het ook en snuffelt meteen of ze nog wat kan vinden.
‘Nou ik weet tenminste dat jullie het lekker vinden’ grijns ik zachtjes en aai ze allebei nog een keer.
Ik zucht een keer als ik Aiden niet kan vinden en loop terug door de menigte en hoor nog steeds de zelfde vampier opscheppen.
‘Zoals elk jaar hoeft eigenlijk niemand anders zich in te schrijven, zonde van de moeite’ grijns hij en ik hoor verschillende stemmen die het met hem eens zijn.
Ineens voel ik een arm om mijn middel die me mee de menigte uit sleept, Aiden staat als we de menigte uit zijn nog een keer te kijken.
‘Je hebt toch niks gezegd of wel?’ vraag ik een beetje moeilijk.
‘Ik niet, maar wat een kwast zeg! Die gaat zeker verliezen’ grijnst hij.
‘Het was wel een mooie draak, ziet er rustig uit’ zeg ik voorzichtig.
‘Ja dat is zo, ik ben benieuwd of zijn karakter om kan slaan’ zegt hij en loopt daarna weer samen met me verder. Waar heen weet ik niet.
We moeten de andere kant op toch? Naar het dorp?’ vraag ik na een tijdje.
‘Ik weet precies waar een soort van oefen veld is voor die race’ zegt Aiden.
Eenmaal op het grote veld kijk ik mijn ogen uit. De meeste draken zijn net zo groot als Naur maar er zitten er een paar tussen waar ik hard voor zou weg rennen.
‘Zullen we gewoon maar wat rond kijken?’ vraagt Aiden die volgens mij niet kan wachten.
Ik knik een keer.
‘Waarom is er nog geen datum?’ vraag ik terwijl ik over een hek leun om naar een training te kijken
‘Ik geloof dat ze eerst willen weten wie zich inschrijft en of het de moeite waard is’ zegt hij.
Er staat iemand naast ons en Aiden begint er mee te praten.
‘Wie was die vampier met die zwart paarse draak? Hij zag er zelfverzekerd uit’ vraag ik na een tijdje aan de man. Hij lacht een keer. ‘Dat was James Black hij wint bijna altijd.’