Do you really love me?

POV. Zahra.

De wind gierde langs mij heen en speelde met mijn haren. Ik sloot mijn armen stevig om mij heen om zo wat warmte te kunnen vast houden. De zon straalde aan de horizon, de wind was het schuld dat het zou koud was. Ik schoof mijn mouw van mijn vest een stukje omhoog om zo op mijn horloge te kunnen kijken. Ik kon het niet laten om even gefrustreerd te zuchten. Hij had hier al een half uur eerder moeten zijn. Zou hij mij vergeten zijn? Ongeduldig keek ik zoekend om me heen. Verdriet schoot door mijn lichaam heen. Ik stond op het punt om weg te lopen, toen ik zijn ravenzwarte haren in de menigte zag. Vlinders ontsnapten uit hun kooi in mijn buik en vlogen vrolijk rondjes. Ik had al vaker gelezen dat meisjes verlieft waren geworden op jongens via het internet, en altijd had ik het vreemd en onlogisch gevonden. Totdat ik het zelf mee maakte. Toen pas begreep ik dat het echt mogelijk was. Zayn kwam langzaam dichterbij en ik kon me niet meer in houden. Ik rende op hem af en trok hem in een knuffel. Een verbaasd geluidje ontsnapte uit zijn mond.
‘Sorry’ verontschuldigde ik me met rode wangen. Hij hief kort zijn schouders op ‘geeft niet’ mompelde hij.
‘Dus waar wil je als eerste heen?’ vroeg hij met een glimlach. Ik vond het wel een goed idee om eerst iets te gaan drinken bij een restaurantje om elkaar wat beter te leren kennen. Al kende ik hem door en door. Alles wat hij mij had verteld online had ik opgeslagen in mijn hart. Net toen ik op mijn stoel wou gaan zitten hield hij mij tegen en trok mijn stoel een stukje naar achteren.
‘Gaat u zitten mevrouw’ zei hij met een glimlach. Zenuwachtig begon ik te grinniken. Ik liet me op de stoel zakken, waarna Zayn mijn stoel dichter naar de tafel toe schoof.
‘Dus Zayn’ zei ik om een stilte tegen te gaan. ‘Dus Zahra’ herhaalde hij mijn woorden, maar dan met mijn naam.
‘Hoe was de reis hier naar toe?’ Ik schoof nog wat dichter naar Zayn toe zodat ik hem beter aan kon kijken. Zijn puur chocolade bruine ogen keken me met een glinstering aan.
‘Ik heb ik weet niet hoe lang op de trein moeten wachten, toen had de bus vertraging en als laatste kon ik je niet vinden’ klaagde Zayn. ‘Maar het was het allemaal waard. Je bent zelfs nog leuker in het echt dan online’ Zayn boog nu ook een stukje voor over en legde zijn armen op het tafeltje waarna zijn gezicht dichter naar die van mij toe kwam. Hij plante een lief kusje op mijn wang en tot mijn ergernis kleurde deze rood.
‘Dat heb ik al zo lang willen doen’ zei Zayn voldaan. Ik grinnikte even en legde per ongeluk mijn hand op die van hem. Ik wilde mijn hand terug trekken, maar Zayn was me voor. Hij legde zijn andere hand weer op mijn hand en zo zaten we een tijdje in elkaars ogen weg te dromen. Gekuch liet me schrikken en verbaasd draaide ik me om. De ober keek ons met een minachtende blik aan.
‘Wat willen jullie?’ snauwde hij. Moesten obers niet altijd gastvriendelijk zijn? Ik keek rond en kwam tot de conclusie dat Zayn en ik tot de jongste behoorde in dit restaurantje.
‘Twee cola’ Ik keek Zayn vragend aan waarna hij mij een schuldige blik toe wierp.
‘Oh sorry wilde je wat anders?’ ik dacht even na. ‘Nee eigenlijk was dit precies wat ik wilde hebben. Ik vroeg me alleen af hoe je dat wist’ glimlachte ik. Zayn grinnikte even en tekende een cirkeltje op mijn hand.
Ik nam nog een laatste slok van mijn cola toen Zayn mij bijna van mijn stoel af trok.
‘Zayn alsjeblieft doe rustig’ zei ik quasi boos. Handen schoten voordat ik het wist onder mijn armen door en vormde een soort van knoop net iets boven mijn navel. Ik werd opgetild en landde in Zayn’s armen.
‘Wow’ Ik wist wel dat hij sterk was, maar ik had niet gedacht dat hij mij uit een stoel zou kunnen optillen en mij dan in zijn armen zou kunnen leggen. In zijn ogen ontstond een lichte twinkeling en met een grijns op zijn gezicht liep hij de deur uit met mij nog altijd in zijn armen. Ik legde mijn armen stevig om hem heen en liet mijn hoofd op zijn borst rusten. Ik kon zijn hart horen kloppen en een glimlach ontstond. Ik sloot mijn ogen en ontspande me. Zayn’s hand verscheen onder mijn kin en tilde mijn hoofd een stukje omhoog. Verwachtingsvol keek ik hem aan. Zou dit het moment worden waar ik al die tijd al van gedroomd had? Zijn lippen kwamen dichterbij en ik schoof mijn hoofd al een stukje naar rechts. Zijn lippen raakte de mijne en een gepassioneerd liefdesspel begon. Dit was nog beter dan mijn dromen, helaas zou dit niet lang meer duren. Hij verbrak de zoen en met een pruillip keek ik hem aan.
‘Zahra. Er is iets wat ik je moet vertellen…’ zijn ogen stonden zorgelijk, maar dat had ik op dat moment niet door. Het enige waar ik aan kon denken was wat hij nu ging zeggen.
‘Ik h-‘ Zayn werd ruw onderbroken door een gillende sirene van een politie auto. Normaal zou ik dit volkomen negeren, maar iets zei in mij dat dit niet goed zat. Er klopte hier iets niet. Dit hele moment leek wel een film, en in een film kwam ook altijd een groot drama. De politie auto stopte voor onze neus en verbaasd keek ik naar Zayn die geschrokken naar de auto staarde. Ik voelde hoe zijn armen kracht verloren en ik zakte langzaam naar de grond.
‘Staan blijven!’ gilde de politie. Angstig keek ik rond. Naar wie waren ze op zoek. Ik volgde een blik van de politie en tot mijn schrik ruste zijn ogen op Zayn.
‘Zayn… Wat is dit?’ piepte ik. Hij leek in shock en kon alleen nog maar voor zich uit staren. Zijn benen begonnen te trillen en ik zag hoe hij aanstalten maakte om weg te rennen.
‘Zayn doe het niet, je krijgt er alleen maar meer problemen van. Ik weet dat je onschuldig bent’ je kon de verwarring in mijn stem horen. Natuurlijk wist ik het niet, maar het kon toch niet zo zijn dat de jongen waar ik al zo lang verlieft op was en zo lief al die tijd deed, opeens een koele crimineel bleek te zijn. Voordat ik het wist hadden ze Zayn tegen een politie auto aan gedrukt en fouilleren ze hem. Een ijzeren ding verscheen uit zijn broekzak en glinsterde vrolijk in het zonlicht. Mijn ogen werden groot en ik begon mijn hoofd te schudden.
‘Nee… Nee dat kan niet!’ riep ik uit. Mensen die over de straten liepen keken allemaal verbaasd om naar het spel wat voor hun werd afgespeeld. Zayn werd de politie auto in geduwd en voordat ik het wist zaten er ook handboeien o mijn handen heen.
‘Hé wat doe je?!’ riep ik uit. Zonder dat de politie agent antwoord gaf werd ik ook in de politie auto geduwd. De hele rit had ik geen woord tegen Zayn gezegd. Mijn ogen stonden vol verdriet en tranen stroomden eruit. Het kon gewoon niet waar zijn.
‘Luister nou Zahra. Ik..het…’ de portier van de auto werd met een ruk open gedaan. Warmte begroete ons toen we een ondervraag kamer binnen liepen. Ik werd op een stoel gezet naast Zayn en staarde doelloos voor me uit.
‘Nu hebben we je eindelijk’ grijnsde de politie agent. Ik beet op mijn lip om nu niet in tranen uit te barsten. Mijn hart was gebroken. In duizend stukjes.
‘Oké ik beken!’ verbaasd draaide ik me om naar Zayn. Zijn schouders hingen droevig naar beneden en zijn baseball vestje was van zijn linkerschouder afgezakt. Hij keek droevig naar beneden.
‘Ik had inderdaad een pistool bij en ik heb inderdaad al die bankovervallen gepleegd vijf maanden geleden, maar’ ik hield het niet meer vol en onder brak Zayn.
‘Hoe kon je…’ het was meer een fluistering maar toch leek het indruk te maken. Zayn draaide zijn hoofd naar mij toe. In zijn ogen stond verdriet, schuld en tot mijn verbazing liefde.
‘Ik ben bedreigd geworden. Ik mocht niets vertellen en moest doen wat hij zei. Hij dreigde om jou te vermoorden, Zahra! Ik had al die tijd mijn zwakteschakel verborgen kunnen houden, maar nu had hij het verdomme ontdekt!’ O nee nou wordt hij mooi. ‘Dus ik ben je zwakkeschakel?’ zei ik zwak.
‘Nee! Hij wist hoe hij mij pijn kon doen. Als hij jou van mij af zou pakken. Mijn liefde voor jou, daar kon hij mij op pakken en daar nam hij gebruik van ook. Ik moest de banken overvallen en het geld en hem geven in ruil voor jouw veiligheid’ verbaasd keek ik hem aan. Ik snapte er niets meer van.
‘Hou je nu wel echt van mij, of niet?’ mijn stem sloeg over en kraakte een beetje.
‘Met heel mijn hart, Zahra. Met heel mijn hart’ ik kon een glimlach niet onder drukken. Al was dit niet bepaald de plek waar ik op gehoopt had dat het zou gebeuren toch had hij mij de liefde verklaard. Zayn werd weg gebracht naar een cel en moest daar een jaar lang blijven, maar ik zou op hem wachten en daar deed hij het voor.

Ik hoop dat je hem een beetje leuk vindt? .