Samantha reed samen met Flin, Jim en Tony op de fiets naar het lab toe. Eenmaal daar aangekomen stapten ze van hun fiets af en tikten op hun mobiel een code in, waardoor de deur van het lab open ging. Samantha ging als eerst naar binnen, daarna kwamen Flin, Jim en Tony. “Sluit alles goed af”, zei Samantha toen ze allemaal binnen waren. “Oke, oke”, zei Tony. Hij deed de deur weer op mobielslot. “Oke, nu kan het doek van de machine”, zei Jim. Hij trok het doek van de machine af en Flin zei: “Is ze niet prachtig.” “Ja”, zei Samantha, “maar ik hoop dat die het ook doet.” “”De machine zal het wel doen”, zei Tony, “oke, zet maar aan.” Samantha drukte op een rode knop en toen begon de machine te werken. Ze draaide zich naar het toetsenbord om een code in te tikken toen Tony zei: “Volgens mij hoort dit niet zo.” Samantha draaide zich meteen om en zei: “Iemand is vanuit een of andere planeet naar ons aan het teleporteren.” De machine gaf een fel licht en er kwam een raar soort hondje uit, het had hoorns. Het hondje begon te praten in een raar soort taaltje. Toen ze hem raar aankeken veranderde hij opeens in een mens en begon hij te praten. “Beste kinderen, mijn naam is Rajnar. Ik kom van de basis Exhor. Mijn doel is om meer personen bij ons te krijgen om iedereen in het heelal te behoeden voor het kwade.” “Hoe bedoel je ‘het kwade’”, vroeg Samantha. “Wel, ik heb gehoord dat er een rode meteoriet op aarde is gevallen.” “Die vallende ster van gisteravond”, zei Tony. Ja, maar die heeft het aardoppervlakte wel bereikt. “Wat is er zo erg aan een rode meteoriet”, vroeg Jim. “Als er een rode meteoriet op een planeet valt, ontstaat daar iets duivels, iets kwaads en vernietigd het alles. Hier op aarde is er een gevallen en daarom ben ik hier naar toe gezonden. Jullie hebben nog maar een paar dagen, dan begint het kwade alles te verwoesten. Ga nu naar huis en rust uit. Morgen praten we hierover verder.” “Oke jongens, laten we maar naar huis gaan, het is al laat.” Ze reden op hun fiets naar hun huis toe. Toen Samantha eenmaal thuis aangekomen was. Ging ze meteen naar boven, want ze voelde zich erg moe. Ze viel met haar kleren aan meteen in slaap. Ze droomde over de machine, hoe hij gemaakt werd, hoe Rajnar naar aarde kwam en opeens werd het groen, felgroen, het was verblindend. Toen werd ze wakker ze voelde zich anders, ze kon het niet beschrijven maar ze voelde zich beter, sterker, sneller. Ze liep naar de badkamer toe en keek in de spiegel. Ze deinsde meteen terug voor wat ze zag, haar ogen waren groen geworden. Ze belde meteen Jim, Tony en Flin op in een groepsgesprek. De webcams op hun mobieltjes lieten zien dat ze ook groene ogen hadden. “Jullie ook al, laten we naar het lab gaan, dan vragen Rajnar om uitleg.” Ze stapten allemaal op de fiets en kwamen gezamenlijk aan bij het lab. Ze tikten met hun mobieltjes de code in en de deur ging open. Rajnar zat daar nog steeds binnen. “Rajnar”, vroeg Samantha, “hoe komt het dat onze ogen nu ineens groen zijn.” “Dat komt omdat jullie geïnfecteerd zijn met het Canine Parvovirus B19, jullie worden hierdoor niet ziek, integendeel, jullie zullen jullie sterker, beter en sneller voelen. Nu kunnen jullie strijden tegen het kwade. Mijn deel is nu gedaan, de rest is nu aan jullie. Hij zette de machine aan stapte op de cirkel en teleporteerde terug naar de basis Exhor. “Wacht”, wilde Samantha nog roepen, maar het was al te laat, hij was al weg. “Wat kunnen we nu doen”, vroeg Tony. “Niets”, zei Jim, “we kunnen alleen wachten totdat er iets gaat gebeuren.” “Volgens mij hebben we transformeer krachten gekregen”, zei Samantha. “En hoe weet jij dat zo zeker”, zei Flin. “Nou gewoon zomaar.” Ze veranderde in een tijger en weer terug. “Wow, hoe deed je dat”, vroeg Tony. “Goed concentreren”, zei Samantha, “Maar laten we wachten totdat het begint, we kunnen toch niets doen.” “Oke, laten we naar huis gaan.”
Een paar dagen later in de avond begon het te onweren. Samantha zette de televisie aan en keek het nieuws. Ze had het begin van het bericht gemist, maar dit kwam er nog wel in. “Omtrent de oorzaak van het ongeval tast de politie nog volkomen in het duister.” Samantha zag op de achtergrond iets door de lucht vliegen en zag een brandende auto op z’n kop in de sloot. Toen wist ze het. Ze belde Jim, Tony en Flin op en zei: “Het is begonnen.”

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen