• Eyes 043

‘’Cait!’’ gil ik dramatisch zodra ik haar huis binnenstap. Zo snel als ik kan sprint ik de trap op. ‘’Caitlin’’ hijgend laat ik me op de rand van haar bed zakken, ‘’alles oké?’’
‘’Ja, gaat prima.’’ Op het moment dat de woorden over haar lippen glijden krimpt ze ineen, ‘’of misschien had ik dat niet moeten zeggen.’’ Voorzichtig pak ik haar hand vast, en knijp er even licht in.
‘’Puffen Caitlin, puffen.’’ Klinkt er streng uit de mond van mijn moeder. Zenuwachtig ijsbeert ze door de kamer. Ze probeert zich groot te houden maar iedere keer als Caitlin ineen krimpt vertrekt ook haar gezicht.
‘’Drew kun jij mama even meenemen en beneden op haar stoel vastbinden? Ik word gek van dat zenuwachtige gedoe.’’ Grinnikend trekt Drew mijn moeder aan haar arm mee de kamer uit.
‘’Zo, rust’’ giechel ik zacht. Met mijn hand veeg ik de haren van Caitlin’s bezwete voorhoofd. ‘’Hoelang ben je al bezig?’’
‘’Bijna 7 uur nu’’ klinkt het ergens achter me. Geschrokken draai ik me om, en merk nu pas de dokter op. ‘’O sorry, ik had u nog helemaal niet opgemerkt. Ik ben Elena’’ De vrouw schenkt me een vriendelijke glimlach en schudt me kort de hand.
‘’Leen, vertel eens, waar was je zo druk mee toen Drew belde?’’ Flarden van deze middag met Ibrahim schieten door mijn hoofd. ‘’Eh, stofzuigen. Want?’’ Ik probeer het bloed dat naar mijn wangen stroomt tegen te houden, maar tevergeefs.
‘’Elena Romée Fields, stop maar met liegen, en vertel eens wie die jongen is met wie je overal op het internet staat?’’ Van verbazing valt mijn mond een stukje open en moet ik me goed vasthouden om niet van het bed af te vallen. ‘’Wat, welke foto’s?’’ Op het moment dat haar mond open gaat om te antwoorden vertrekt haar gezicht weer van de pijn. ‘’We bespreken dit later wel.’’ Piept ze nog net , voordat ze zich omdraait naar haar rug en naar de adviezen van de dokter luistert.

De volgende uren gaan in sneltrein vaart voorbij. Het geluid van de voorbijrazende auto’s wordt plots overstemd door het gehuil van een baby. Tranen wellen op in mijn ogen als het kleine wonder op Caitlin’s borst gelegd wordt.
‘’Een jongetje’’ zegt ze verwondert, terwijl er enkele tranen langs haar wangen naar beneden stromen. ‘’Wat een hunk’’ verwondert streel ik met mijn vingers over zijn kleine nageltjes. ‘’Heb je al een naam?’’ Trots beweegt haar hoofd even op en neer, ‘’Niall’’. ‘’Prachtig’’ trots veeg ik een traan van mijn wang, hopend dat deze niet is gezien. ‘’Zal ik papa en mama halen?’’

Ik schrik op van een trilling in mijn broekzak, en gris snel mijn mobiel eruit. Ongemerkt breekt een grote glimlach door op mijn gezicht als ik de afzender zie; Ibrahim: Ben je al tante?x
‘’Van wie heb je een berichtje?’’ nieuwsgierig kijkt Caitlin me aan. Ik had gehoopt dat ze ons gesprek misschien al vergeten was. ‘’Oh, gewoon.’’ Zo gewoon mogelijk probeer ik de kamer uit te lopen.
Ja, van een echte hunk x
Glimlachend glijden mijn vingers over de toetsen. ‘’Elena’’ klinkt het vragend vanachter de deur. ‘’Ja?’’ Een nieuwsgierige blik houdt zich schuil in Caitlin’s ogen en ze kijkt me veel betekend aan. ‘’Met wie ben je aan het w’appen?’’
‘’O, gewoon. Ik liet even weten dat ik tante was geworden.’’ Antwoord ik schouderophalend. ‘’Ja, maar aan wie?’’ zuchtend laat ik me naast haar op het bed vallen, wetende dat ik me beter kan overgeven aan dit kruisverhoor, ‘’Ibrahim.’’ Een grote glimlach breekt door op haar gezicht, ‘’is dat ook die jongen met wie je op de foto staat?’’ Ik bijt even zacht op mijn onderlip, ‘’ik denk het.’’
Opnieuw begint mijn mobiel te trillen, en nieuwsgierig pakt Caitlin hem op van het bed. ‘’Gefeliciteerd! Hoe heet de kleine hunk?xx’’ leest ze hardop voor. Lachend geeft ze me mijn mobiel terug. ‘’Je vindt hem leuk hè?’’ Ik haal mijn schouders op,, ‘’ik weet het niet. Eerst had ik echt een vreselijke hekel aan hem. Maar hij heeft iets.’’ ‘’Ik had dit zo niet van jou verwacht Elena. Verliefd worden op een voetballer.’’ ‘’Heb ik gezegd dat ik verliefd ben?’’ Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. Diep in me weet ik dat ze gelijk heeft, maar ik wil niet toegeven. ‘’Nee, maar dat is wel zo.’’ Caitlin heeft het overduidelijk prima naar haar zin in haar nieuwe situatie als relatietherapeut en moeder.
‘’Ga jij maar even slapen, je bent vast moe na de bevalling.’’ Ze snapt de hint dat ik het er niet meer over wil hebben en knikt. ‘’Geen telefoonsex hè, dat is vies.’’ Zuchtend draai ik me naar haar om in de deuropening, en steek mijn middelvinger naar haar op, ‘’fuck you.’’ ‘’Nee, doe dat maar met Ibrahim.’’ Giechelend draait ze zich om naar de muur.