Prologue.

"Ken je het gevoel dat iedereen je verlaat? Maar dan bedoel ik ook echt iedereen. Ik verhuisde en hij liet niks meer van zich horen. Mijn leven voelde als een bodemloze put. Ik viel steeds dieper, niemand die mijn gehuil hoorde, niemand die me miste.Tot dat ik erachter kwam dat ik de bodem van die put zelf moest maken..."