Chapter 1

Je kent vast wel het standaard verhaal van het nieuwe meisje dat meteen alle aandacht opeist op haar school?
Nou zo gaat het ongeveer ook bij mij. Samen met mijn moeder ben ik naar de andere kant van Amerika verhuisd om hier een nieuw leventje op te bouwen na het overlijden van mijn vader. We wonen nu in een klein huisje in een typisch Amerikaans stadje. Iedereen schijnt elkaar te kennen en mijn moeder en in staan momenteel in het middelpunt van alle aandacht. Zo hebben al veel mensen uit de buurt taart, lasagne en andere gerechten gebracht. Om ons te verwelkomen in hun gemeenschap. Zo zal het vandaag ook wel gaan, denk ik.
'Dit is je nieuwe school Alice. Gedraag je wil je?' Ik knik. 'Komt goed mam.' Terwijl ik mijn tas van de achterbank pak, zegt ze nog snel: 'Geen gedonder vandaag hè.' Weer knik ik en stap uit. Het parkeerterrein is gevuld met auto’s. Precies waarvoor hij bedoeld is zou je zeggen. Wat me opvalt is een rijtje met dure sportwagens. Er zijn drie dezelfde auto's die naast elkaar staan. Wel elk een andere kleur. Op de nummerborden staan namen, die waarschijnlijk de namen zijn van de eigenaren. 'Britney, Courtney, Staycey.' Dat zullen wel bijzondere types zijn. Vooral omdat ze dezelfde auto's hebben die ze ook nog eens naast elkaar geparkeerd hebben. Bijna een soort statement kun je wel zeggen.
Als ik de school in loop zie ik de muren bijna niet door alle kluisjes die langs de kanten staan. Het is een grote lange gang die me vanzelfsprekend naar de kantine en de lokalen zal begeleiden. Groepjes jongeren lopen door de gang met hun rugzakken half op pratend over onderwerpen waar ik nu nog niets van af weet. Als ik langs een groepje met meisjes langs loop, merk ik op dat ze me lang na kijken. Kort kijk ik om en schenk ze een glimlach. Echter kunnen ze dit niet waarderen, want meteen ontvang ik een paar arrogante blikken voor ze omdraaien. 'Goh aardig zijn ze hier wel.' zeg ik zacht hardop. Meteen heb ik spijt dat ik dit gezegd heb. 'Wat zei je?' Een blond meisje, met naast haar een roodharig en een bruinharig meisje, kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. 'O sorry, ik ben helemaal vergeten om mezelf voor te stellen. Ik ben Britney.' En sierlijk steekt ze haar hand uit. 'Dit zijn Courtney' De roodharidge 'En Staycey.' De bruinharige. 'Jij bent nieuw hè? Mijn moeder kwam gisteren taart brengen.' Ik knik. 'Nog bedankt daarvoor.' Zeg ik sarcastisch en wil doorlopen. 'Hee wat is je naam?' Ik kijk op. 'Alice.' Britney glimlacht. 'Nou Alice ik, ik bedoel wij, zouden het leuk vinden als je bij ons kwam zitten tijdens de lunch.'
En zo heb ik dus een lunchafspraak met wat blijkt de meest populaire meidengroep van deze school. Hoor je bij hen, hoor je overal bij. Ze zijn cheerleaders, Britney vanzelfsprekend de teamcaptain, en ze zijn rijk, ze hebben de knapste vriendjes. Die vriendjes zitten in het American football team. Natuurlijk wel de beste drie spelers. En Britney gaat met de topscoorder.
Dus omgeven door deze rijke en sportieve populaire mensen moet ik beschaafd mijn lunch eten. 'Zeg Alice, vertel eens iets over jezelf.' Courtney, diegene met het rode haar kijkt me vragend aan. Meteen is iedereen stil en luistert naar wat ik te zeggen heb. 'Ehhm. Tja wat wil je graag weten?' Britney giechelt. 'Kun je cheerleaden?' Ik denk terug aan mijn vorige school. Daar zat ik dus in het team, maar ik heb zo'n gevoel dat als ik ja zeg ik meteen opgenomen wordt in dit team en zo zeker ben ik niet van mijn cheerleadingkunsten. 'Ja een soort van.' Geef ik eerlijk toe. 'Ooh Britney, dan moet ze echt wel mee doen met de audities morgen.' Zegt Staycey enthousiast. 'Ik weet niet of dat wel zo'n goed idee is.' Probeer ik om terug te krabbelen. Een auditie zou betekenen dat ik ook gigantisch af kan gaan en ik weet niet hoe goed ze hier zijn. 'Ik zou het doen Alice.' De jongen die naast Britney zit, geeft me een vertrouwelijke blik. 'Je bent vast heel goed.' Britney grijnst. 'Zie je? Zelfs Aron zegt dat je het moet doen.' Ik haal diep adem. 'Ik ehm... kijk wel. Hoe laat is het?' En zo hoor ik alle in en outs over de auditie.
Na de laatste les loop ik vermoeid naar buiten. De nieuweling zijn heeft zo zijn voordelen, dat je nog niets hebt misdaan, maar ook wil iedereen meteen alles van je weten. Dingen die ik soms zelf ook niet weet. Ik kreeg vragen zoals: Wat is je lievelingskleur? Of muziek. En ook moest ik vertellen van welk eten ik hield en waarom. En ik geloof ook dat ik geen vet eten mag eten als ik met de drieling lunch. Zo heb ik ze voor het gemak maar genoemd. Wel krijg ik sterk de indruk dat ze van de drieling graag het kwartet willen gaan maken en dat dat pas kan gebeuren als ik de auditie gedaan heb.
'Hey Alice.' Ik kijk op en zie dat Aron naast me loopt. 'Hey.' Zeg ik en kijk hem nieuwsgierig aan. 'Ik ehm wou je vragen of je naar mijn feest wil komen volgende week.' Ik haal mijn schouders op. 'Waarom niet.' Hij glimlacht. 'Tot morgen.' Ik kijk hem na terwijl hij naar zijn vrienden toe loopt. Helaas word ik uit mijn concentratie verbroken door een groot roodharig monster. Courtney. 'Je weet dat hij van Britney is hè?' Ik kijk haar aan. 'Natuurlijk weet ik dat en dat respecteer ik Courtney, maar het is nog steeds niet verboden om tegen iemand te praten.' Ze kijkt me met open mond aan. 'Het is haar vriendje hoor.' Ik knik. 'Wees maar gerust Courtney. Ik zal hem echt niet van haar afnemen.' zeg ik en schenk haar een knipoog. Met grote passen loop ik bij haar vandaan naar mijn moeder die zojuist aangekomen is bij de school. Als ik instap krijg ik een vragende blik van mijn moeder. 'Een van de drieling.' verklaar ik. 'Bang dat ik iemands vriendje inpik door alleen al met hem te praten.' Mijn moeder grinnikt. 'Alsof je dat niet zou kunnen.' Grapt ze terwijl ze wegrijdt. 'Maar ik neem aan dat je je hebt gedragen?' Ik maak een instemmend geluid. 'Geen magie gebruikt?' Ik schud mijn hoofd. 'Helemaal niks.'