Hoofdstuk 3 - Familie Kwestie *

De volgende dag liepen Ichigo en Aoyama, hand in hand, naar het café. Ze waren beide eerder wggegaan van school om toch nog op tijd te komen.
Ze kwamen aan en bleken inderdaad op tijd te zijn. Toen ze omgekleed waren hielpen ze Mint en Lettuce met de stoelen van de tafels halen en niet veel later verscheen Laura.
‘Hé Laura!’ zei Ichigo net zo vrolijk als altijd. Akasaka en Shirogane hoorde het geluid en besloten maar eens te gaan kijken wie er al waren en of het inderdaad Tokyo Mew Mew is die binnen is.
‘Jullie zijn vroeg,’ merkte Shirogane op toen hij naar de tijd keek. Laura glimlachte breed naar hem. ‘Je kan nooit ergens te vroeg voor zijn!’ zei ze vol energie.
Lettuce keek even naar Laura en wendde zich toen tot Shirogane. ‘Helemaal mee eens, iets met plezier doen kent geen tijd!’ zei ze vrolijk tegen hem. Shirogane glimlachte naar hun beide.
‘Mooi zo,’ zei hij en hij liep nonchalant weer weg. Laura schonk Lettuce een hele valse blik maar ze zag het niet eens.
Zakuro en Pudding arriveerden toen ook en al snel liepen de klanten binnen. Iedereen was druk bezig en Laura deed het ook uistekend tijdens haar eerste keer.
Mint moest alleen weer zo nodig thee drinken en nodigde Laura daarvoor uit terwijl ze bediend werden door de geërgerde Ichigo en altijd kalm en vriendelijke Aoyama.


Plots werd de rust verstoord. Er kwam een gat in het dak en het tafeltje waar Laura en Mint aan zaten werd daardoor vernield. De klaten schrokken, schreeuwden, gilden en renden weg uit het café, allemaal.
Shirogane kwam ook aanrennen.‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg hij. Ichigo, die door Aoyama was beschermd en haar ogen open deed, had het als eerste in de gaten.
‘Kisshu!’ riep ze. Ze was uiterst geschokt, ze waren nu toch allemaal vrienden? Taruto en Pai waren er ook. ‘Taru-Taru!’ riep Pudding enthousiast.
Terwijl iedereen bij elkaar ging staan, vloog het drietal naar beneden en knielde voor hun. ‘We komen jullie waarschuwen en.. om hulp vragen,’ zei Pai en ze stonden toen op.
Iedereen keek hun verbaasd aan. Om hulp? Waarschuwen? Zakuro keek echter minder verbaasd, Shirogane evenmin. Die hadden elkaar gesproken over het incident met Laura op het dak.
Die alien viel haar niet voor niets aan met een Chimera Animal, die eigenljik best slap was vergeleken de andere gevechten met hun drie. ‘Één van Deep Blue’s andere volgelingen heeft het verhaal gehoord en jaagd, samen met zijn zus op jullie – Tokyo Mew Mew,’ vertelde Pai toen.
‘Maar… wat heeft dat met jullie te maken?’ vroeg Mint. Kisshu leunde met zijn achterhoofd tegen zijn handen en keek erg ongemakkelijk.
‘Ja, nou kijk… het zijn namelijk mijn neef en nicht en als die erachter komen dat wij er iets mee te maken heb, kan ik net zo goed mezelf vermoorden,’ zei hij. Aoyama richtte zijn blik op de grond, hij was Deep Blue en daar schaamde hij zich voor.
‘Hm, wat spijt me dat,’ zei hij somber. Kisshu haalde zijn schouders op. ‘Maar wat verwachten jullie nu van ons?’ vroeg Lettuce.
‘Ieder geval om op te passen en misschien weten jullie een plek waar we kunnen overnachten, tot alles voorbij is?’ zei Pai.
‘Ja, bijvoorbeeld hier?’ vroeg Kisshu voorzichtig.
‘Slecht idee,’ zei Zakuro direct. Iedereen keek haar verbaasd aan. ‘Als ze zien dat jullie bij ons zijn heb je precies datzelfde probleem,’ zei ze.
‘Maar dan zijn we niet met z’n drieën en met jullie erbij zijn we allemaal veilig!’ zei Taruto fronsend.
‘Eh, laten we maar even overleggen,’ zei Ichigo toen vlug en de aliens haalde hun schouders op. De meiden waren druk aan het discuseren, behalve Laura die niet eens wist wie dat waren en het haar niet uitmaakte.
Toen keerden ze zich tot het drietal. ‘Goed dan, maar op één voorwaarde,’ zei Zakuro.
Kisshu, Pai en Taruto keken hun afwachtend aan. ‘Jullie helpen in het café en tijdens de missies!’ riep Pudding vrolijk. ‘Best,’ zei Kisshu direct. ‘Jeej!’ riep Pudding en ze stuiterde door het hele café.
Kisshu liet zijn blik glijden over de meiden en bleef als laatste hangen bij Laura. Hij ging voor haar staan en boog zich een beetje voor over. ‘Wat is dit?’ vroeg hij nieuwsgierig.
Laura knipperde met haar ogen en keek hem toen boos aan. ‘Dit is een mens, een Mew Mew en dit is nog gewoon levend dus er kan tegen haar gesproken worden als een mens, niet als een voorwerp!’ snauwde ze.
Kisshu ging recht staan en krabte op zijn hoofd. ‘Nog een Mew Mew?’ vroeg hij.
‘Ja, en er zijn er nog twee die gevonden moeten worden,’ zei Shirogane, die rustig had toegekeken, en tegen de muur aanleunde. ‘Gezellig,’ zei Kisshu toen grijnzend.
Laura keek naar het dak. ‘Ik neem aan dat jullie dat nog gaan maken?’ vroeg ze botweg. Kisshu keek ook omhoog. ‘Oh, ja, sorry daar voor,’

‘Laten we met z’n allen het dank repareren!’ zei Lettuce toen. Iedereen keek haar verbaasd aan. ‘Wat zeg je?!’ zei Ichigo. ‘Als een test of de teamwork goed is,’ zei ze toen.
‘Moet kunnen,’ mompelde Mint. Al snel verliet iedereen, behalve Shirogane het café, materialen halen voor het dak. Rustig liepen ze door de stad. Veel mensen keken naar Kisshu, Pai en Taruto vanwege hun uiterlijk dat volgens hun niet echt ‘‘normaal’’ maar dat hield niemand tegen.
In de winkels werden ze ook al aangestaard. Taruto had een paar keer de neiging gekregen om klappen uit te delen maar Pai hield hem telkens tegen.
Maar ze hadden de materialen ieder geval bij elkaar gekregen.
Ze liepen de weg terug tot Masha tevoorschijn kwam. ‘Alien! Alien!’ riep hij. Niemand verbaasde zich aangezien ze in de buurt waren van drie aliens.
‘Niks aan de hand Masha!’ zei Ichigo met een glimlach. Op dat moment werd er een duistere pijl afgeschoten en raakte Ichigo bijna.
Geschrokken keek iedereen om zich heen. Aan de overkant stond een alien meisje. ‘Je nicht zeker?’ vroeg Laura droog aan Kisshu. Kisshu reageerde niet en keek zijn nicht aan.
Ze keek hem kil aan en verdween toen. ‘Vreemd…’ zei Mint toen. ‘Laten we nou maar doorlopen,’ mompelde Kisshu en ze liepen gelukkig door.
‘Dat is niet best,’ zei Pai zacht tegen Kisshu, die knikte. ‘We moeten maar op onze hoeden zijn,’ zei Pai toen en toen bleven ze weer stil.
Kisshu keek naar de grond en toen naar Ichigo, die Aoyama vrolijk vast hield, of nouja, probeerde vrolijk te blijven.
Hij zuchtte. Nu moest hij nog beter zijn best doen..