Proloog

‘’Ding, dong, ding, dong.’’ Klinkt de kerkklok door de straten het is al acht uur ’s avonds de mensen gaan slapen. Maar niet alle mensen achter in de bergen staat een groot kasteel de legende vertelt dat daar een verschrikkelijk monster woont. Overdag slaapt het, maar ’s nachts jaagt op zoek naar een prooi, een slachtoffer. Niemand durft er in de buurt te komen totdat er in die nacht een schreeuw werd gehoord in een klein huisje niet al te groot. Er is een zwarte schim niet duidelijk genoeg om te zien wat het is, daarvoor bewoog het veel te snel. Een man komt naar buiten ‘’Ik zal je! Ik zal je…’’ zegt hij boos met zijn vuist omhoog. ‘’Al is het het laatste wat ik doe.’’ Zegt de man. Er wordt gehuild in het huisje en de man gaat weer naar binnen. Vele bewoners van het dorpje zijn wakker geworden en keken wat er gebeurd was. Niemand wilde onbeleefd zijn en durfde niet aan te kloppen. Tot uiteindelijk een iemand aanklopt en vraagt wat er is. De man probeert zijn tranen te verbergen en vertelt ‘’Hij heeft onze dochter, onze dochter, het dierbaarste bezit dat wij hadden. En nu heeft hij dat van ons afgepakt.’’ ‘’Wie is hij?’’ Vraagt de man die aanklopte. ‘’Het monster, het monster van het kasteel ik zag hem, een vreselijk monster. Nimmer zal ik stoppen tot ik haar gered heb van dat gruwelijke monster morgenvroeg ga ik naar zijn kasteel en steek een houten staaf door zijn hart.’’ Zegt de vader. ‘’Maar doet u dat helemaal in uw eentje weet u niet hoe gevaarlijk dat is?’’ antwoord de man. ‘’Ja maar toch doe ik het en gij zult mij niet stoppen niemand zal.’’ Zegt de vader. En zo ging hij op zijn tocht.
‘’Meisjes, meisjes schiet toch op jullie komen nog te laat op dat feestje.’’ Zegt de moeder van Kyra. ‘’Ja, ja we komen mam!’’ Zegt Kyra. ‘’Vertel je je verhaal niet af Jenna?’’ Vraagt Eva. ‘’Nee geen tijd meer.. helaas, vanavond vertel ik verder.’’ Zegt Jenna. ‘’Carly kom je ook?’’ Vraagt Kyra. ‘’Jaa, jaa.’’ Zegt Carly. ‘’Je bent toch niet bang, Carly?’’ zegt Kyra. ‘’Nee hoor, hoe kom je erbij?’’ Zegt Carly.