33

. Vanavond zou Harry worden opgehaald.
Als ik nog een tijdje onder de douche heb gestaan en weer aangekleed terug loop naar mijn kamer licht er een pakje op mijn bed, nieuwsgierig lees ik eerst het kaartje.


Voor je verjaardag

X Mam

Nieuwsgierig maak ik het open, en schattig zalmroze jurkje zit erin.
‘cute!’ mompel ik, snel hang ik hem op in mijn kast en zet mijn zalmroze high-heels eronder, en ga opzoek naar accessoires. Als ik alles heb loop ik tevreden naar beneden. ‘waarom zo blij?’ vraag Ginny. ‘ik heb een nieuwe jurk van mijn moeder gehad!’. Bij het woord moeder kijkt Sirius even op.
‘leuk!’ zegt ze enthousiast. ‘maar ik zie hem morgen wel, moet huiswerk maken.’ En ze zucht.
Ik had al mijn huiswerk al gemaakt zodat ik dat hier niet hoefde te doen. Ik knik even en loop dan richting de woon kamer. Waar Meneer Weasley net binnen komt. ‘hooi pap!’ gaan 3 stemmen tegelijk. ‘hallo, en jij bent zeker Blaire?’. ‘ja, Meneer’. Hij knikt en loopt veder naar de keuken. Als ik rond kijk zie ik dat er totaal geen plek meer is in de woonkamer, zonder waarschuwing ga ik bij George op schoot zitten. Meteen voel ik een arm om me heen gaan, net of hij al had verwacht dat ik bij hem ging zitten. Ik voel dat hij z’n hoofd op mijn schouder heeft gelegd. ‘zullen we naar de werk kamer gaan?’ vraagt hij. ‘hoezo? Vind je het niet leuk dat ik zo zit?’ hij grinnikt even. ‘nee, dat vind ik geen probleem’. ‘nou dan’. Zeg ik vrolijk. ‘eigenwijs.’ Mompelt hij grinnikend. ‘tja, als je morgen de eerste bent die me feliciteert, krijg je een heel uur allen met me, deal?’ ‘Deal’ en hij grijns. Shit. ‘GEOORGEE?’
‘jaaaa?’ ‘je gaat me toch niet al heel vroeg feliciteren, He? ‘dat is mijn geheim’ fluistert hij in mijn oor. Ik zucht ‘oneerlijk..’
‘wij gaan Harry halen!’ hoor ik Tonks roepen. ‘tot zo’. En het laatste dat ik hoor is de klik van de deur. ‘jij zou vertellen hoe het kwam dat je zo goed kan horen!’ zegt George. ‘dan moet je bij Mn pa zijn’ mompel ik. Sirius kijkt op. ‘wat is er meisje?’ vraagt hij. ‘nou ik had zitten denken en ik kan heel goed horen weet u, zou dat heeeel misschien iets te maken kunnen hebben dat u zegmaar, transformagiër, en dus half hond, die een heel toevallig een goed gehoor hebben, kunnen maken?’ hij is even stil en zegt dan. ‘ja, denk t wel’ en hij gaat weer veder met lezen. ‘zo komt dat dus’ zeg ik tegen George. ‘gaaf’ mompelt hij.
Opeens zet Molly de muziek harder. Ik ga staan ‘mag ik deze dans?’. Hij grinnikt ‘sure’.
Als we een tijdje aan het dansen zijn (of wat er op moet lijken..) zeg ik ‘je bent niet heel goed in dansen hé?’. ‘aardig dat je niet heel goed zegt, ik ben gewoon bar slecht’ grinnikt hij. Het volgende nummer is klassiek. En George gaat weer zitten, maar ik door met een van mijn oude ballet routines.
Als ik klaar ben word er geklapt en ik grinnik ‘zo goed was dat niet’ en ik maak een mislukt handgebaar. ‘niet goed?!’ vraagt George verontwaardigt. ‘ne’ mompel ik.
‘raar mens’ grinnikt hij. ‘en bedankt’.
Molly stond ook te kijken ‘je danst prachtig, maar gaan jullie nu naar boven, we gaan vergaderen.’
‘dank u voor het compliment’. ‘kom je?’ zegt George en hij steekt z’n hand uit’ zie ik niet vast pak. Ik loop eigenwijs voor hem uit de trap op. Als we boven zijn loop ik meer naar Fred en George’s kamer en ga op George zijn bed zitten. We zitten nog maar net of we horen Molly me Harry praten ik zet mijn gehoor ‘open’ hij loopt nu naar Hermelien en Ron. ‘zullen we daar heen gaan?’ en voordat ik ook maar kan opstaan zijn ze verschijnseld naar de andere kamer. Ik zucht. Snel loop ik de deur uit naar de andere kamer. ‘Harry!’. Hij draait zich om ‘Hooi Blaire!’ en ik geef hem een knuffel. Vanuit mijn ooghoek zie ik George zijn glimlach iets minder worden. Als we nog even hebben gepraat over de situatie nemen Fred en George ons mee naar de overloop en ze gooien een hangoor naar beneden. Die het niet lang vol houd aangezien Knikkebeen hem bijna opeet… ‘jongens, jongens, jongens’ zeg ik hoofdschuddend. ‘nooit in jullie opgekomen dat ik, ehhm, alles kan horen wat ze zeggen..?’ ze beginnen te grijnzen. ‘nou wat zeggen ze?!’ vraagt Fred. ‘hij is terug Molly, en hij wil Harry!’ hoor ik pap zeggen. ‘het is nog maar een kind Sirius, ik ga hem niet laten vechten!’. ‘het word misschien oorlog Molly..’ mengt nu ook Tonks zich in het gesprek. ‘nou wat zeggen ze?!’ vraagt Fred weer. ‘ik, ik.. ik wil het niet zeggen’ en ik voel dat er tranen achter mijn ogen prikken. Ik wilde geen oorlog…. Fred zucht geïrriteerd. Al snel voel ik George’s armen om me heen ‘sssttt, het komt wel goed’ fluistert hij gerustellend.
Als ik we weer naar beneden mogen geeft Harry Sirius een stevige knuffel.
‘ik ga slapen, ik wil er morgen wel een beetje uitgerust uit zien he’ zeg ik grinnikend, maar het kwam niet er overtuigend over. Maar ze gingen nu waarschijnlijk praten over de oorlog. En dat wilde ik nou juist niet horen. ‘slaap lekker’. ‘tot morgen’. Hoor ik verschillende stemmen zeggen. Snel zet ik mijn gehoor ‘uit’ en maar me klaar voor bed